به گزارش ایرنا، شهرکردی ها در چهارشنبه شب همزمان با اغاز سال نو ، آئین سنتی 'چراغ بران ' را تا صبح روز پنجنشنبه یکم فروردین 98 برگزار کردند.
مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین، هنگام تحویل سال، چراغ خانه را روشن می کنند و روشنایی آن را از اماکن مذهبی و متبرکه می گیرند.
مردم شهرکرد این سنت دیرین را از گذشتگان خویش به یادگار دارند و در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب است آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت، در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار، چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و در دوران گذشته مردم در محله های مسجد جامع ، مسجد خان ، فلکه آب، ارباب میرزا و محله یخچال، به سمت امامزاده می آمدند و در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ ،هدیه ای از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم، شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
2097
انتهای پیام مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین، هنگام تحویل سال، چراغ خانه را روشن می کنند و روشنایی آن را از اماکن مذهبی و متبرکه می گیرند.
مردم شهرکرد این سنت دیرین را از گذشتگان خویش به یادگار دارند و در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب است آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت، در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار، چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و در دوران گذشته مردم در محله های مسجد جامع ، مسجد خان ، فلکه آب، ارباب میرزا و محله یخچال، به سمت امامزاده می آمدند و در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ ،هدیه ای از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم، شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
2097
کپی شد
