این رودخانه که از کوههای چهارمحال و بختیاری سر چشمه و در گاوخونی اصفهان آرام می گیرد ، این روزها به دلیل خشکسالی های یک دهه اخیر به یک ' بی جان رود ' تبدیل شده است.
در زمان حافظ شیرازی ، لسان الغیب ادبیات پارسی ، این شاعر زاینده رود را به طعنه مورد ستایش خود قرار داده بود تا با زبان طنز ویژگی های رکن آباد شیراز را به زاینده رود برتری بدهد.
حافظ علیه الرحمه درباره زاینده رود و حیات بخشی او در گذشته، می گوید :' اگر چه زنده رود آب حیات است/ ولی شیراز ما از اصفهان به ' و یا صائب تبریزی درباره زاینده رود سروده است : چشمه حیوان ندارد آب و تاب زنده رود / خضر و آب زندگانی، ما و آب زنده رود- نیست آب زندگی را حسن آب زنده رود / صد پری در شیشه دارد هر حباب زنده رود - هر که بتواند سفیدی از سیاهی فرق کرد / می شمارد به ز آب خضر، آب زنده رود.
از این دست اشعار درباره زاینده رود در ادبیات 8 قرن اخیر پارسی زیاد گفته شده است به گونه ای که شاعران ایرانی در این قرن ها هر کدام درباره زاینده رود حداقل یک بیت را سروده اند.
در ادبیات نثر نیز تاریخ نگاران و مورخان به زاینده رود بارها اشاره کرده اند و از این رود به نیکی یاد می کرده اند.
زاینده رود مهم‌ترین رود مرکزی ایران است، که از بلندای دو هزار متری زردکوه کوهرنگ به دشت سامان می زند و سامان را ˈ زاینده شهر ˈ کرده است.
لقب زاینده بر این رود به دلیل سختی زمین در بستر سرزمینی رودخانه است که این شیب سنگی موجب روانی آب و زایش گری آن در طول تاریخ شده است.
در دیرینه منبع تاریخ آب ایران در کتاب ˈصورت الارض ˈ بیان شده بود که رودخانه زاینده هیچ گاه دچار خشکی نشد و این رودخانه به همین دلیل لقب زنده رودی را در شناسنامه خود داشت و به فاصله پرتاب یک تیر از شست زره، آب رودخانه زاینده‌رود همیشه رونده بوده است.
در منبع تاریخیˈ احسن التقاسیم فی معرفت الاقالیمˈ نیز زاینده رود را تنها رودی دانسته که منطقه ˈخوره ˈ را همیشه سیراب می کرده است.
یاقوت حموی در تاریخ خویش می نگارد که ˈ مدینه اصفهان یا جی شهرستانی معروف است و آن بر کنار زند‌رود قرار گرفته استˈ.
اما زاینده رود به دلیل بارش های کم در چهارمحال وبختیاری در آستانه مبدل شدن یک رودخانه فصلی قرار گرفته است.
همین ویژگی زاینده زنده رود باعث می شود در سالهای اخیر جشنواره های ادبی با موضوع این رود در کشور پا بگیرد.
حالا در چهارمحال و بختیاری نیز نخستین جشنواره شعر با موضوع زاینده رود قرار است برگزار شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری از ارسال یکصد اثر به دبیرخانه جشنواره شعر زاینده رود در این استان از سوی هنرمندان و شاعران خبر داد.
جواد کارگران دهکردی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود:
فرخوان این جشنواره نیمه مردادماه سال جاری منتشر شد که با استقبال شاعران استان مواجه شده است.
وی موضوعات آب، انقلاب اسلامی، شعر آئینی، انتظار و مهدویت و ایثار و شهادت را از موضوعات این جشنوراه عنوان کرد و گفت : نخسین جشنواره شعر زاینده رود در سه بخش گویش های لری، فارسی و ترکی برگزار اسنفدماه می شود.
به گزارش ایرنا، زاینده‌رود بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوههای زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به مانداب گاوخونی می‌ریزد.
برخی از کارشناسان حوزه آبی رودخانه زاینده‌رود 41هزار و500 کیلومتر مربع عنوان می کنند.
2097
انتهای پیام در زمان حافظ شیرازی ، لسان الغیب ادبیات پارسی ، این شاعر زاینده رود را به طعنه مورد ستایش خود قرار داده بود تا با زبان طنز ویژگی های رکن آباد شیراز را به زاینده رود برتری بدهد.
حافظ علیه الرحمه درباره زاینده رود و حیات بخشی او در گذشته، می گوید :' اگر چه زنده رود آب حیات است/ ولی شیراز ما از اصفهان به ' و یا صائب تبریزی درباره زاینده رود سروده است : چشمه حیوان ندارد آب و تاب زنده رود / خضر و آب زندگانی، ما و آب زنده رود- نیست آب زندگی را حسن آب زنده رود / صد پری در شیشه دارد هر حباب زنده رود - هر که بتواند سفیدی از سیاهی فرق کرد / می شمارد به ز آب خضر، آب زنده رود.
از این دست اشعار درباره زاینده رود در ادبیات 8 قرن اخیر پارسی زیاد گفته شده است به گونه ای که شاعران ایرانی در این قرن ها هر کدام درباره زاینده رود حداقل یک بیت را سروده اند.
در ادبیات نثر نیز تاریخ نگاران و مورخان به زاینده رود بارها اشاره کرده اند و از این رود به نیکی یاد می کرده اند.
زاینده رود مهم‌ترین رود مرکزی ایران است، که از بلندای دو هزار متری زردکوه کوهرنگ به دشت سامان می زند و سامان را ˈ زاینده شهر ˈ کرده است.
لقب زاینده بر این رود به دلیل سختی زمین در بستر سرزمینی رودخانه است که این شیب سنگی موجب روانی آب و زایش گری آن در طول تاریخ شده است.
در دیرینه منبع تاریخ آب ایران در کتاب ˈصورت الارض ˈ بیان شده بود که رودخانه زاینده هیچ گاه دچار خشکی نشد و این رودخانه به همین دلیل لقب زنده رودی را در شناسنامه خود داشت و به فاصله پرتاب یک تیر از شست زره، آب رودخانه زاینده‌رود همیشه رونده بوده است.
در منبع تاریخیˈ احسن التقاسیم فی معرفت الاقالیمˈ نیز زاینده رود را تنها رودی دانسته که منطقه ˈخوره ˈ را همیشه سیراب می کرده است.
یاقوت حموی در تاریخ خویش می نگارد که ˈ مدینه اصفهان یا جی شهرستانی معروف است و آن بر کنار زند‌رود قرار گرفته استˈ.
اما زاینده رود به دلیل بارش های کم در چهارمحال وبختیاری در آستانه مبدل شدن یک رودخانه فصلی قرار گرفته است.
همین ویژگی زاینده زنده رود باعث می شود در سالهای اخیر جشنواره های ادبی با موضوع این رود در کشور پا بگیرد.
حالا در چهارمحال و بختیاری نیز نخستین جشنواره شعر با موضوع زاینده رود قرار است برگزار شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری از ارسال یکصد اثر به دبیرخانه جشنواره شعر زاینده رود در این استان از سوی هنرمندان و شاعران خبر داد.
جواد کارگران دهکردی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود:
فرخوان این جشنواره نیمه مردادماه سال جاری منتشر شد که با استقبال شاعران استان مواجه شده است.
وی موضوعات آب، انقلاب اسلامی، شعر آئینی، انتظار و مهدویت و ایثار و شهادت را از موضوعات این جشنوراه عنوان کرد و گفت : نخسین جشنواره شعر زاینده رود در سه بخش گویش های لری، فارسی و ترکی برگزار اسنفدماه می شود.
به گزارش ایرنا، زاینده‌رود بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوههای زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به مانداب گاوخونی می‌ریزد.
برخی از کارشناسان حوزه آبی رودخانه زاینده‌رود 41هزار و500 کیلومتر مربع عنوان می کنند.
2097
کپی شد
