آن چیزی که انسان را به ضیافتگاه خدا راه می دهد این است که غیرخدا را کنار بگذارد و این برای هرکس میسور نیست؛ برای افراد انگشت شماری که در رأس آنها رسول الله است میسور بوده. آن توجه قلبی به مبدأ نور و اِعراض از ماورای او، او را لایق کرد به ضیافه الله و لایق کرد برای اینکه، قرآن یکمرتبه به طور بسیط در قلب او وارد بشود. لیلۀ مبارکه یکی از احتمالاتش بنیۀ خود رسول اکرم است که مشکات نورالله است و احتمالات دیگر هم هست. مهم ادراک این معناست که مراتب کمالات انسان برای ورود در ضیافت خدا زیاد است، و باید از مقدمات شروع بشود. مقدمات هم همانی است که توجه به غیر نداشتن و غیری را ندیدن و جز خدا ندیدن و توجه به هیچ چیز غیر از او نداشتن. در اینجا باید عرض کنم که از همۀ مردم این معنا مطلوب است، و اگر بخواهند در ضیافت خدا وارد بشوند به اندازۀ وُسع خودشان باید از دنیا اِعراض کنند و قلبشان را از دنیابرگردانند.
جلد 17 صحیفه امام خمینی (س) صفحه 489