سه کاربرد ارز دیجیتال فراتر از پرداخت‌ها

امسال سال بسیار پر فراز و نشیبی برای دنیای ارز‌های دیجیتال بود علیرغم اینکه مطالعات سازمان گالوپ نشان می‌دهند که تنها دو درصد از سرمایه‌گذاران در حال حاضر بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال را می‌خرند، بیشتر بانک‌ها در حال تحقیق و توسعه در زمینه‌ی ارزهای دیجیتال و بلاک چین هستند.

در حال حاضر بسیاری از شرکت‌ها، ارزهای دیجیتال را به رسمیت نمی‌شناسند و استفاده از پول فیات را به ارزهای دیجیتال ارجحیت می‌دهند اما چه چیزی باعث می‌شود که این شرکت‌‌ها جذب ارزهای دیجیتال برای انجام مبادلات خود شوند ؟

وفاداری در معامله به دنبال یک ساختار انگیزشی می‌گردد؛ بر اساس گزارشات سال ۲۰۱۷ بیش از نیمی از فعالیت‌های وفاداری مشتری در بازار آمریکا غیرفعال شدند؛ این گزارش ۳۰ درصد از بازار را موردبررسی قرار داد. نتیجه‌ی آن این‌گونه شد که برنامه‌ی وفاداری مشتری در آمریکا تقریباً از دست رفته است.

سؤال اینجاست که آیا استفاده از ارزهای دیجیتال می‌تواند منجر به تحقق وفاداری مشتری به بازار شود؟ ارزهای دیجیتال به مشتری چیزی را می‌دهد که آن‌ها می‌خواهند؛ ارزهای دیجیتال واحدهای پولی بدون مشکلات امنیتی و تدارکاتی است.

برای مثال در شهر زوریخ کشور سوئیس کافی‌شاپی وجود دارد که برای به‌دست آوردن وفاداری مشتری از روش عرضه‌ی توکن اختصاصی خود استفاده کرده است، این توکن‌ها از طریق کدی که روی درب بطری‌های نوشیدنی هستند به‌دست می‌آیند، جالب است که این توکن هم در صرافی‌ها قابلیت تبدیل را دارد و هم پشتوانه‌ی نوشیدنی‌های این کافی‌شاپ را دارد.

بسیاری از بانک‌ها در حال حاضر خدمات خود را از طریق ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند، همچنین بسیاری از سرمایه‌گذاران جذب ICO هایی شدند که هرکدام تکنولوژی خاصی را در حیطه‌ی مبادلات ارائه می‌دهند.

تقاضای پایانه‌ی فروش (Point-of-sale) و درگاه پرداخت برای ارزهای دیجیتال بسیار زیاد شده است؛ گزارش‌ها حاکی از آن است که در کشور کره‌ی جنوبی حدود ۱۰۰,۰۰۰ تقاضا برای دستگاه‌های پرداخت و خودپرداز ارز دیجیتال تا سال ۲۰۲۱ ارائه خواهد شد.

ارزهای دیجیتال کاربردهای دیگری به جز خرج کردن هم دارند؛ در اینباره اریک تیپتس (Eric Tippetts) مدیر شرکت NASGO که در بحث عرضه‌ی توکن فعالیت می‌کند در نشست سازمان ملل در مورد شبکه‌های اجتماعی، استفاده از ارزهای‌ دیجیتال را روشی بدون نگرانی از انجام شدن روند کمک‌های بشر دوستانه خواند. او در مصاحبه‌ی خود گفت:

بجای ابراز تعهد به کمک‌های بشر دوستانه، بلاک‌ چین امکان برنامه‌ریزی برای خودکار سازی این فرایند را فراهم می‌کند.

افراد خلاق هم از ارزهای دیجیتال برای رساندن پیام خود استفاده می‌کنند.

همچنین جعفر جکسون (Jaafar Jackson) برادر زاده‌ی مایکل جکسون، از برنامه خود برای ارائه‌ی توکن در عرصه‌ی موسیقی خبر داد که هدف آن آشنایی مردم با دنیای ارزهای دیجیتال و اختصاص بخشی از درآمد به کمک‌های بشر دوستانه است.

از دیگر موارد می‌توان اشتون کوچر بازیگر مطرح آمریکایی اشاره کرد که با حضور در برنامه‌ی الن‌ دی‌جنرس اعلام کرد که ۴ میلیون دلار ریپل را به صندوق حمایت از حیات وحش الن اهداء می‌کند.

به دور از هرگونه تعصب و مخالفت، ارزهای دیحیتال خیلی زودتر از آن چیزی که انتظار می‌رود به بخش جدایی ناپذیر تجارت جهانی تبدیل می‌شوند. اگر ارزهای دیجیتال بتوانند برنامه‌ی بی روح وفاداری را بهبود ببخشند و فرصت‌های جدیدی را برای توسعه‌دهندگان برای ساخت برنامه‌ها و سهولت کمک‌های بشردوستانه را به ارمغان آورند، پس از آن چه خواهد شد؟ جواب این سوال خریدنی نیست و باید کارآفرینان خودشان به آن جواب بدهند.

بیشتر بخوانید: آیا بلاک‌چین در بشردوستی و امور خیریه تاثیر دارد؟