شورای شهر تهران هنوز نیازمند تجربه است.
به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی در کانال تلگرامی خود نوشت:
«در عرف سیاست ، مثل امر نظامی ، عقب نشینی ، نشانۀ شکست است . یک فرمانده خبره و پخته ، هیچگاه حمله ای نمی کند که در ادامه اش ناچار از عقب نشینی بشود . این یعنی شکست . در سیاست هم همین قاعده حاکم است . راهبر سیاسی که حمله ای ببرد و بعد عقب نشینی کند ، یعنی شکست خورده است . یعنی از کیسۀ دیگران هزینه هایی داده است که بیهوده و بی نتیجه و زیانبار بوده است . عقب نشینی زمانی اتفاق می افتد که شما نتوانسته باشید با دور اندیشی ، امکانات و میزان توانایی و قدرت خود و حریف را به درستی ارزیابی کرده و نقشۀ بازی را به درستی چیده باشید .
شورای شهر تهران اولین استعفای محمدعلی نجفی را نپذیرفت و با تعداد رأی بالا او را همچنان ملزم به ادامه کار دانست . اما فقط به فاصله دو روز اکثریت اعضا به استعفای بعدی او رأی می دهند . در واقع اکثریت شورای شهر تهران در جریان استعفای نجفی از موضع خود با سرعت و شتاب عقب نشینی کرده است .
در این دو روز چه اتفاقی افتاده است که قبلاً نبوده یا قابل برآورد نبوده است ؟ چرا اعضای محترم شورای شهر تهران نتوانسته اند برآوردی از شرایط حاکم بر کار نجفی و خودشان داشته باشند تا ناچار نشوند به این سرعت عقب نشینی کنند ؟ دلایل واقعی استعفای نجفی هرچه بوده باشد ، شورای شهر تهران باید در همان استعفای اول ، ارزیابی درستی از توانایی خود در مواجهه با این استعفا می داشت .
در اینصورت می توانست آثار تصمیم خود را با حداقلی از دقت وپختگی برآورد کند و یا همان استعفای اول را بپذیرد یا بعد از رد استعفا بر تصمیم خود پایدار بماند و نهایتاً مجبور نشود رأی خود را به این سرعت تغییر دهد و اصطلاحاً عقب نشینی کند . شیوۀ برخورد شورای شهر تهران با موضوع استعفای نجفی می تواند دو نگرانی ایجاد کند . نخست اینکه اکثریت شورای شهر تهران هنوز به آن میزان تجربه و پختگی نرسیده اند که بتوانند در تصمیمات خود عمیق و دقیق و دور اندیشانه عمل کنند . دوم اینکه در هر مورد اگر فشارها و اصرارهایی باشد ، اکثریت اعضای شورای شهر ، از بی تجربگی یا بیم یا به مصلحت از حرف و عمل خود بر می گردند .
در شهر تهران که منبع عظیم ترین رانتها می تواند باشد و سابقه 12 ساله مدیریتی گذشته که انبوهی از مسائل و مشکلات و رانتها را به میراث گذاشته است ، شورای شهر تهران باید هزم و دوراندیشی و قدرتی بسیار بیش از این داشته باشد . باید شورا صادقانه ضعفهای خود را بپذیرد و با استفاده از تجربه دیگران به رفع و اصلاح آنها بکوشد.»
