«جایگاه حوزه و روحانیت باید به مانند گذشته که نگاه پدرانه به همه اقشار جامعه داشتند احیا شود»
به گزارش جماران، محمدرضا عارف در صفحه اینستاگرامی خود نوشت:
«وحدت یکی از امور زیر بنایی و مهم در دنیای اسلام است و حتی در آیات قرآن و خواسته های پیغمبر اسلام و همه بزرگان دین تاکید شده است که امت اسلامی باید متحد باشد. اختلاف نظر و عقاید یک مساله طبیعی است زیرا هر انسانی حق دارد عقاید و نظرات خود را اعلام کند اما زمانی این مساله خطرناک می شود که این اختلاف عقاید تبدیل به نزاع شود.
شهید مفتح در زمان حیاتش با توجه به اینکه هم فردی حوزوی بود و هم شخصیتی دانشگاهی داشت، تلاش کرد این دو بخش را به هم نزدیک کند. اگر حوزه و دانشگاه با یکدیگر صمیمی باشند و با هم تعامل ایجاد کنند بسیاری از مسائل حل می شود.
وحدت حوزه و دانشگاه یا دانشجو و طلبه جزو راهبردهای اصلی انقلاب است. اگر به سابقه حوزه‌های علمیه در قرن های ابتدایی بعد از اسلام نگاه کنیم می بینیم تمام علوم در حوزه‌های علمیه در کنار یکدیگر بوده و هدف آن تربیت حکیم است، یعنی دانشجویی که در کنار دغدغه‌های دینی و معنوی، دغدغه علمی را نیز دارد.
البته باید پذیرفت که حوزه و دانشگاه نمی توانند یکی شوند؛ نه دانشگاه می تواند در ذیل حوزه تعریف شود و نه حوزه می تواند با دانشگاه ادغام شود؛ رسالت آنها با هم متفاوت است اما اهداف مشترک می توانند داشته باشند. حوزه می تواند از دانش روز و موضوع شناسی دانشگاه استفاده کند و احکام متناسب بیاورد و دانشگاه می تواند از حوزه که مبلغ روح اسلام است، بهره ببرد و حوزه باید روح اسلام که عبودیت حق تعالی و اخلاق و انسانیت و عدالت است را بشناسد و بشناساند. رسالت حوزه سنگین است تا همسویی حوزه و دانشگاه در مسیر بهبود جامعه تامین شود.
علی رغم تمام تلاش هایی که در دهه های اخیر صورت گرفته است هنوز تاثیرگذاری مدنظر در زمینه وحدت حوزه و دانشگاه مشاهده نمی شود. به عنوان مثال طرح کرسی های آزاد اندیشی که توسط مقام معظم رهبری بارها بر روی آن تاکید شد، در دانشگاه ها متاسفانه در سطح همایش باقی ماند. وحدت دانشگاه و حوزه با تعریف و همایش و جلسه حاصل نمی شود، بلکه باید فعالیت های عینی و مشترک بین آن دو صورت گیرد.
نباید سطح کار به اضافه کردن برچسب اسلامی به برخی دروس دانشگاهی و یا تغییرات جزئی محتوای آنها محدود شود سبک و ساختار مباحثاتی و غیرمدرک‌گرای حوزه است که باید با نظم آکادمیک دانشگاه ترکیب شود. به نظر می رسد جایگاه حوزه و روحانیت هم باید به مانند گذشته که نگاه پدرانه به همه اقشار جامعه داشتند احیا شود و تلاش شود از برخی آسیب ها که می تواند جایگاه آن را در جامعه مخدوش کند به دور باشد.
همانگونه که امام خمینی(ره) فرمودند منظور از وحدت حوزه و دانشگاه یک رابطه دو سویه و هم عرض بین این دو نهاد مسئول در حوزه پرورش نسل جوان کشور است، یعنی هر کدام از مزایای دیگری استفاده کرده و معایب خود را اصلاح کند تا این دو بال انقلاب با قدرت حرکت کنند.
البته در اوایل انقلاب حرکتی در این راستا انجام شد، اما مسائل جاری کشور و امور اجرایی مانع حضور فعال بزرگان حوزه در دانشگاه شد. به همین دلیل نسبت به آنچه باید در زمینه وحدت حوزه و دانشگاه انجام شود خیلی فاصله داریم و باید به بهانه ۲۷ آذر در حوزه و دانشگاه با دعوت از بزرگان دو بخش، این بحث به صورت جدی مطرح شود که برای وحدت چه باید کرد؟»
