مشاور آیت الله هاشمی(ره) به اظهارات رئیس دولت سابق واکنش نشان داد.
به گزارش جماران، غلامعلی رجایی در کانال تلگرام خود نوشت:
«آن رفته»! دیروز در کنفرانس مطبوعاتی اش نشان داد حتی از مرده هاشمی احساس خطر می کند. وی دیروز درباره هاشمی عزیز که وی در دولت او از بخشداری ماکو به استانداری اردبیل رسید، با تعبیر سبک «آن کسی که مرد» یاد کرد و نشان داد در این سالها در درونش نسبت به مردی که زودتر از همه فهمید این جریان انحرافی چقدر برای کشور و نظام خطر داشته و دارد ؛ متاسفانه هنوز برخی متوجه عمق مطلب نشده اند.
_چه گذشته و می گذرد.
احمدی نژاد دیروز سعی کرد باز به جامعه، توهم خود ساخته دوقطبی وی و هاشمی را احیا و القا کند.
احمدی نژاد برخلاف آنچه در ظاهر نشان می دهد نشانی از شهامت ندارد والا دیروز در مصاحبه اش نام هاشمی را می برد، همانگونه که در مناظره ها از او و جناب ناطق نوری نام برد و رهبری را در تنقیح این روش زشت خود به عکس العمل واداشت.
بعضی می پرسند احمدی نژاد چرا این همه به این طرف و آن طرف می زند. به شهر ها می رود سخنرانی می کند و... پاسخ این است: «وی نمی خواهد باور کند «رفته» است و دوره و نقش سیاسی وی برای اغلب مردم تمام شده است».
به گمان من وی به مرده ای می ماند که هرچند مدتها از مجلس ختم، چهلم و سالگردش گذشته است! اما نمی خواهد رفتنش را باور کند.
وی بدون تردید پاسخ این سبک گویی ناشی از کینه مندی وی نسبت به هاشمی را خیل مشتاقان هاشمی همانند امثال سیدمهدی طباطبایی در رسانه ها خواهند داد.
مضحک تر آنکه عبدالرضا داوری برای نجات مراد خود از این گرداب در نقش مفسر سخن احمدی نژاد ظاهر شده و نوشته مقصود رییس دولت دهم از« کسی که مرد»، شیمون پرز!!! نخست وزیر مقبور رژیم اشغالگر قدس است.
به گمان آقای عبدالرضا داوری، لابد احمدی نژاد از اینکه نام نخست وزیر اسراییل را ببرد دچار محذوراتی بوده!!!، لذا به کنایه از وی نام برده و او به این نتیجه رسیده که در نوشته کوتاهی از احمدی نژاد رفع اتهام و به عبارتی خطای وی را با آدرس غلط دادن به مخاطب بپوشاند.
احمدی نژاد با به میدان آوردن بقایی نشان داد سطح درکش از شعور سیاسی مردم تا چه حد پایین است.
کاش دولتمردان دوره هاشمی در وزارت کشور...!
کاش دستی از غیب برون آید و احمدی نژاد همیشه طلبکار از حاکمیت را در محکمه عدلی حاضر کند و از او بخواهد به دقت و تفصیل ماجرای «سواپ» در دوره استانداری اش در اردبیل و میلیونها دلار ناشی از این کار و صدها تخلف محرز دوره شهرداری اش را که متاسفانه با شروع ریاست جمهوری اش مصلحتا مسکوت ماند، به دادگاه صالحه قضایی و افکار عمومی جامعه پاسخ دهد.
اگر آن روز مصلحت نظام در مسکوت ماندن تخلفات محرز او بود، اکنون دیگر چه مصلحتی باقی مانده که وی را برای پاسخ به آن همه تخلفات به محکمه احضار و در صورت استنکاف از حضور، از طرق قانونی وادار به حضور در محکمه نمی کنند؟
خنده دار است مصاحبه دیروز نشان داد جای طلبکار و بدهکار عوض شده است.
کسی که در پایان دو دور دولت نحس خود ارزش پولی ایران را به یک سوم تقلیل داد تا ایرانیهای سرفراز در برابر دینار عراقی ها و افغان أفغان ها و... احساس حقارت کنند، مدعی است اکنون اکثریت مردم دولت دهم را می خواهند!!
آدم نمی داند دلش برای چند جا بسوزد!
