اگر فتوای بن‌بست‌شکن امام نبود، احتمالا ما هنوز با حرمت شطرنج درگیر بودیم؛ چه رسد به شرکت در مسابقات بین‌المللی و کسب طلا!

به گزارش جماران؛ محمد جواد روح، روزنامه نگار نوشت:

این، لحظه کسب اولین مدال طلای تاریخ تیم شطرنج ایران در بازیهای آسیایی  است.

نمی‌خواهم بگویم هنر نزد ایرانیان است و بس. اهل این حرف‌ها نیستم. مخاطب این صفحه هم، طبعا نوع نگاه مرا می‌داند. اما این باور را دارم که فرزندان این آب‌وخاک اگر با موانع قدرت‌ساخته (چه از سوی سنت و چه حکومت) مواجه نباشند، استعداد و توان ارتقاء در بسیاری حوزه‌ها را دارند. نمونه بارز آن، همین شطرنج است.

اگر نبود فتوای بن‌بست‌شکن امام، احتمالا ما هنوز با حرمت شطرنج درگیر بودیم؛ چه رسد به شرکت در مسابقات بین‌المللی و کسب طلا. سنت و حکومت برای پابرجا ماندن و مشروعیت داشتن، نیازمند گشایش و پذیرش است. گشایش بن‌بست‌ها و پذیرش اقتضائات جهان جدید و نسل‌های جدید. راهی جز این نیست.

وگرنه، همین پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های درونی تبدیل به خشم و نیرویی انباشته می‌شود که از دل آن، نه طلایی حاصل می‌شود و نه اقتداری می‌ماند.

ارزشمندتر از طلای امروز شطرنج‌بازان ایران، درسی است که حکومت و منادیان سنت می‌توانند بگیرند و چنان که درباره این ورزش فاخر فکری رخ داد، راه اجتهاد پویا را بپویند...