سید محمد هاشمی معتقد به حاکمیت ملی و از مدافعان جمهوریت نظام بود. تأکید بسیار بر تفکیک قوا داشت و از منتقدان همیشگی نظارت استصوابی بود. نقدهای فراوان بر وضعیت حقوق اساسی ایران داشت و به صراحت آنها را در سخنرانی‌ها مقالات و مصاحبه های خود بیان می‌کرد.
به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، حقوقدان، در کانال تلگرامی خود نوشت:
دکتر محمد هاشمی استاد حقوق اساسی دانشگاه شهید بهشتی پس از تحمل یک دورهء بیماری درگذشت.
او از نسلی رو به پایان از استادان حقوق بود که به دانش حقوقی خود متعهد بود و آن را مسئولانه به عرصهء عمومی می‌آورد و به رنج مردمان بی اعتنا نبود. اهمیت این ویژگی را زمانی می‌‌توان دریافت که ببینیم از انبوه استادان دانشکده های حقوق دولتی و غیردولتی جز یکی دو سه نفر هیچ حرف و سخنی در عرصهء عمومی دیده و شنیده می‌شود. چتر سکوت دانشکده های حقوق را پوشانده است و مسئولیت اجتماعی گمشدهء آنهاست.
شجاعت آن را داشت که نظر خود را بیان کند حتی اگر این نظر موافق دیدگاه و سیاستهای قدرت نبود.
معتقد به حاکمیت ملی و از مدافعان جمهوریت نظام بود. تأکید بسیار بر تفکیک قوا داشت و از منتقدان همیشگی نظارت استصوابی بود. نقدهای فراوان بر وضعیت حقوق اساسی ایران داشت و به صراحت آنها را در سخنرانی‌ها مقالات و مصاحبه های خود بیان می‌کرد.
مقام استادی خود را آلوده ی قدرت یا ثروت یا زد و بندهای شبه‌علمی نکرد و همواره شرافت معلمی دانشگاه را به هر چیز دیگری برتری می‌داد.
نوشته‌های او در حقوق اساسی در کنار آثار دکتر قاضی که استاد حقوق اساسی دانشگاه تهران بود همچنان مهمترین منابع حقوق اساسی ایران‌اند.
در چند سال اخیر به دلیل بیماری کمتر می‌توانست کمتر مجال حضور در مجامع می‌یافت.
دریغ که نسل اساتید حقوق که مسئولیت اجتماعی نیز بر دوش خود احساس کرده و آن را ادا می‌کنند جانشینان چندانی ندارد.
درگذشت دکتر محمد هاشمی را به خانوادهء ایشان و جامعهء حقوقی کشور تسلیت می‌گویم.
خدای تعالی او را رحمت کند و میراث علمی و اخلاقی اش پایدار باشد.
