قرار بازداشت سنگین‌ترین قرار تأمین است. چه لزومی دارد روزنامه‌نگاری که در خاک کشورش و تحت قوانین جاری فعالیت می‌کند با قرار بازداشت روانه ی زندان شود؟ این بازداشتها نه فقط بر زندگی شخصی و حرفه‌ای او اثر منفی می‌گذارند بلکه فضایی از بین و هراس در روزنامه‌نگاران می‌آفریند که بر عملکرد فضای رسانه‌ای کشور اثرات منفی گذاشته و آن را بیش از آنچه هست تضعیف می‌کنندو
به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، حقوقدان و سخنگوی کمیته پیگیری وضعیت روزنامه نگاران در کانال تلگرامی خود نوشت:
اگرچه خبرهایی از تبدیل قرار بازداشت چند روزنامه‌نگار و آزادی آنها می‌رسد، و این به هرحال خوشحال کننده است، اما همراه با این اخبار خبرهای تازه‌ای هم می‌آید از بازداشتهای جدید روزنامه‌نگاران که شیرینی خبرهای آزادی را تلخ می‌کنند.
هیچگاه در مورد پرونده‌های قضایی که اطلاعی از جزئیات آنها ندارم اظهار نظر ماهوی نکرده و نمی‌کنم و مثلاً نمی‌گویم فلانی گناهکار است یا بی‌گناه.
اما می‌شود پرسید که چرا بازداشت؟ شاید این پرسش و این سخن تکراری باشد ولی در نقد آنچه تکرار می‌شود لاجرم سخن نیز مکرر می‌گردد.
قرار بازداشت سنگین‌ترین قرار تأمین است. چه لزومی دارد روزنامه‌نگاری که در خاک کشورش و تحت قوانین جاری فعالیت می‌کند با قرار بازداشت روانه ی زندان شود؟ این بازداشتها نه فقط بر زندگی شخصی و حرفه‌ای او اثر منفی می‌گذارند بلکه فضایی از بین و هراس در روزنامه‌نگاران می‌آفریند که بر عملکرد فضای رسانه‌ای کشور اثرات منفی گذاشته و آن را بیش از آنچه هست تضعیف می‌کنند.
چنین اتفاقی در شرایطی رخ می‌دهد که جامعهء ایران به شدت نیازمند فضای رسانه‌ای ملی در رقابت با رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور است.
مشکل دیگر این است هیچ توضیحی در مورد دلایل و مستندات این برخوردها منتشر نمی‌شود و تلاشی برای اقناع روزنامه‌نگاران و جامعه صورت نمی‌گیرد.
بدون آزادی رسانه، استقلال حرفه‌ای و امنیت روزنامه‌نگاری کمترین اقبالی برای رقابت با رسانه‌های رقیب در خارج از کشور یا حتی پیام‌رسان‌ها وجود ندارد.
