وقتی پیکرش امد شهرستان اونقدر که رجبعلی با صفا خوب بود تمام مردم شهر عزادار شدند...و امروز بعد سالها افتخار شهرستان بجستان زیارت گاه مردم است نذر میکنند حاجت میگیرند.
شهید رجبعلی غلامی زیر آسمان شهر هیچکس را نداشت.
در وصیتنامه برای اهالی شهرستان بجستان خراسان رضوی نوشت: «من غریبم مادر پدر خواهر برادر ندارم گاهی که سر قبر من امدید یک فاتحه بخونید و اگه تونستید یک شب جمعه دعای کمیل بگیرید...»
در مورد نحوه شهادت شهید رجب علی غلامی گفته شده است: موقع باز کردن معبر به سیم خاردار حلقوی رسیدیم. به هیچ عنوان نمیشد قطعش کنی. اگه قطع میکردیم سیم خاردار جمع میشد معبر منفجر. گردان گیر کرده بود و دوباره قصه فداکاری بچه ها شروع شد. اما اینبار یک جوان افعانستانی روی سیم خاردار ها خوابید تا گردان رد شد بعد که بلندش کردیم خون از تمام بدنش بیرون میزد. دستاش رو به آسمون گرفت گفت خدایا شهیدم کن، که گلوله آمد به چشم چپ خورد آسمانی شد.
وقتی پیکرش امد شهرستان اونقدر که رجبعلی با صفا خوب بود تمام مردم شهر عزادار شدند...
و امروز بعد سالها افتخار شهرستان بجستان زیارت گاه مردم است نذر میکنند حاجت میگیرند
و رجبعلی به اندازه یک شهر فامیل گریه کن دارد و دیگر تنها نیست.
