این موضوع در عین اینکه مغایر عادت همیشگی ما در بحث های بخصوص سیاسی است اما برای من درس آموز بود از این جهت که آموختم چگونه می توانم پذیرا و روادار باشم. من به اجبار حرفه ای و اخلاقی در طول این هفته با نظرات متفاوت مراجعینم روادار شدم.
به گزارش جماران؛ حامد فتاحیان، روان درمانگر ایرانی-آمریکایی در صفحه اینستاگرامش نوشت: «از قرار معلوم انتخابات آمریکا داره به انتهای خط خودش نزدیک میشه و بزودی در آمریکا شاهد رئیس جمهوری جدید خواهیم بود.
من قصد ندارم به اینکه در ادامه قرار هست چه بشود و آیا آقای ترامپ این نتیجه را میپذیرد و یا کار به یک پروسه چند ماهه دادگاه کشیده خواهد شد و چه نتیجه ای در انتظار هست بپردازم و از طرفی نمیخواهم به اینکه تحلیل شخصی خودم از اینکه آیا آقای بایدن گزینه مناسبی برای آمریکا و مردمش و به طبع اون دنیا و بخصوص ایران هست صحبت کنم به این جهت که به اندازه کافی تحلیل های متنوعی رو هر روزه میشنویم.
اما ...
به عنوان یک روان درمانگر ایرانی-آمریکایی که بخصوص بیشتر با مهاجرین کار میکنم، هفته پر مشغله و پر استرسی را سپری کردم. تقریبا همه جلساتم چاشنی انتخاباتی داشت و مراجعین از دغدغه های خود در این انتخابات صحبت کردند. چه آنهایی که آرزو داشتند رئیس جمهور فعلی، چهار ساله آینده هم در مسند قدرت بماند، چه آنهایی که تمام این چهار سال در انتظار نتیجه این انتخابات بودند تا زودتر رئیس جمهور جدیدی را انتخاب کنند، از نگرانی های خود از نتیجه آن گفتند.
به عنوان یک شهروند که زندگی من نیز تحت تاثیر این انتخابات هست، حق داشتم با نقطه نظرات آنان موافق یا مخالف باشم، اما زمانی که در جلسه درمان حضور داشتم، تعهد حرفه ای و اخلاقی من اجازه نمی داد که در مقابل نظرات موافق و مخالف با ایده خودم اظهار نظر کنم.
این موضوع در عین اینکه مغایر عادت همیشگی ما در بحث های بخصوص سیاسی است اما برای من درس آموز بود از این جهت که آموختم چگونه می توانم پذیرا و روادار باشم. من به اجبار حرفه ای و اخلاقی در طول این هفته با نظرات متفاوت مراجعینم روادار شدم و توانستم در عین حالی که در محتوای نقطه نظرات آنان گیر نمی کنم، بلکه تلاش کنم به ریشه و اثر آن در سلامت روان آنان توجه کنم و به آنان کمک کنم به اضطراب حاصل از آن فائق آیند.
تجربیات این هفته به من آموخت که من بخشی از حقیقت را میدانم و نقطه نظرات من برآمده از دانسته های محدود من از این بخش از حقیقت همراه با ارزش ها و ایده های من است اما بخش دیگری از حقیقت ماجرا ممکن است در دسترس من نباشد و تنها راه دسترسی به آن روادار بودن با نظرات مخالفین است.
از منظر من، رواداری راه گمشده ما برای رسیدن به تحول در راستای ایجاد جامعه ای امن می باشد.»
