محمد مهاجری خطاب به احمد توکلی نوشت: «برادر عزیز مومن انقلابی دلسوز طرفدار مستضعفین! شما که نیت تان خیر بود و به فکر بچه های مستضعف بودید چرا به جای سعادت آباد که همان 30سال پیش هم فقیرنشین نبود، در نازی آباد یا عبدل آباد یا مسگرآباد مدرسه نساختید؟»
به گزارش جماران؛ محمد مهاجری، فعال اصولگرا، در یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: «دکتر احمد توکلی در مصاحبه ای که امروز روزنامه اعتماد آن را چاپ کرده، گفته است 30سال قبل 3000 متر زمین از بنیاد گرفته تا در آن مدرسه ای بسازد که دانش آموزان مستضعف هم بتوانند بعد از تحصیل در این مدرسه به دانشگاه راه یابند.
1- برادر عزیز مومن انقلابی دلسوز طرفدار مستضعفین! شما که نیت تان خیر بود و به فکر بچه های مستضعف بودید چرا به جای سعادت آباد که همان 30سال پیش هم فقیرنشین نبود، در نازی آباد یا عبدل آباد یا مسگرآباد مدرسه نساختید؟
2- اگر بجای شما، یک کارگزارانی،اصلاح طلب و نظایر آن همین مقدار زمین گرفته بود، در این 30 سال 30 هزار بار حیثیتش را سر چوب نمی کردیم مااصولگراها؟
3- به قول آقای قالیباف "گذشته ها گذشته". دیگر نه آن زمین قابل برگشت است و نه می شود در باره اش حرف زد. اما آیا ممکن است بفرمایید در مدرسه تان چند دانش آموز مستضعف درس خواندند و به دانشگاه رفتند؟ قاعدتا نباید از ذکر اسامی شان ابایی داشته باشید ، چون مستضعف بودن نه جرم است و نه دارای بار منفی ارزشی.
4-من واقعا با مدرسه داشتن حتی با پول ملت حتی در سعادت آباد مشکلی ندارم. تنگ نظر هم نیستم. بخصوص در وادی فرهنگ. اما اینها با شعارهای شما نمی خواند.»
***
به گزارش جماران؛ احمد توکلی در مصاحبه ای که امروز روزنامه اعتماد آن را به چاپ رسانده، گفته است: «فکر می‌کنم سال 69 بود که به حضرت آقا نامه‌ای نوشتم و پیشنهاد کردم با حمایت مالی، 300 دبیرستان در کشور بنا کنیم و دانش‌آموزان مستعد، به‌ویژه از طبقات مستضعف را برای ورود به دانشگاه آماده کنیم. آقا فرمودند من توان مالی این کار را ندارم. بنده و آقای فرشیدی، وزیر اسبق آموزش و پرورش و امیری‌مقدم، عضو هیات علمی دانشکده علوم دانشگاه تهران تصمیم گرفتیم خودمان از کم آغاز کنیم. زمینی با کاربری آموزشی به مساحت کمی بیش از 3 هزار مترمربع در سعادت‌آباد را شناسایی کردیم و از رهبری درخواست کردم از آنجا که موسسه وقف می‌شود و سهمی از ظرفیتش به خانواده‌های مستضعف که آنجا هم بودند، اختصاص می‌یابد و هزینه ساخت را از خیرین می‌گیریم و با نرخ دولتی اداره می‌کنیم، اجازه دهند بهای آن را به قیمت روز و بدون تخفیف در 10 سال بپردازیم. ایشان به همان شروط پذیرفتند. ما هم تقریبا به همه شرط‌ها عمل کردیم.»
