پایگاه خبری جماران: خیلی روشن باید گفت که؛ وزارت بهداشت قادر به حل مناسب اپیدمی کرونا نیست. چرا؟ به این دلیل ساده که، این مساله در اصل یک پدیده سیاسی و اجتماعی است و وجه بهداشتی و درمانی آن گرچه مهم است ولی فرع به وجوه دیگر است.
نه فقط این وزارتخانه بلکه مجموعه مدیریت جامعه نیز برای حل این بحران مشکل دارد. زیرا حل این بحران نیازمند اتحاد و انسجام و اقتدار و کارامدی مدیریتی در ساختار قدرت و نیز وجود حداقلی از امکانات و بالاخره اعتماد مردم و نخبگان به سیاستگذاران و مجریان است. متاسفانه هیچکدام آنها وجود ندارد.
کرونا برای مدیریت سیاسی ایران به مثابه آزمونِ آزمون‌ها است. درباره طرحی که امشب اعلام شده نمی‌توانم نظر کارشناسی بهداشتی دهم. هر چند تا کنون چند پزشک ان را نامفید و غیرعملی دانسته‌اند. ولی به لحاظ سیاسی و اجتماعی معتقدم این طرح جز اتلاف وقت و اثرات منفی، نتیجه دیگری نخواهد داشت.
زیرا دستگاهی که یک ماه در تشخیص بیماری تاخیر داشته و تا زمان مرگ دو بیمار قادر به اعلام وجود بیماری در کشور نبوده و حتی تمهیدات احتمالی را برای انبار کردن مواد و وسایل لازم نیندیشیده چگونه می‌خواهد در عرض مدت کوتاهی از این اندازه از ناتوانی و ضعف بسوی انجام حرکتی با یک میلیون نفر فعال درمانی برسد و تازه هیچ توضیحی هم درباره کارهایی که این افراد می‌خواهند انجام دهند نداده است.
کدام مردم حاضر به همکاری با آنان خواهند شد؟ آیا می‌خواهید تنش ایجاد کنید یا وقت را از دست بدهید؟ به نظر می‌رسد که هدف به جنگ خیالی و سرکوب کرونا رفتن است و نه اقدامی در جهت حل مساله.
چگونه می‌توان انتظار داشت که با یک ماه تاخیر در اطلاع از بیماری؛ و سپس اعلام رییس جمهور به عادی شدن شرایط از شنبه؛ و پیش از رسیدن به شنبه، اعلام این هفته به عنوان اوج بحران؛ و دو روز بعد از این خبر، اعلام شود که اوج بحران در هفته بعد است و قطعا این اوج باز هم تاخیر خواهد افتاد، با این وضعیت چگونه مردم به طرح شما اعتماد و با ان همکاری کنند؟
به نظر می‌رسد که ستاد کرونا را باید بازسازی کرد و کار را به دست نیروهای سیاسی و اجتماعی داد و وزارت بهداشت در کنار آنان عمل کند. البته اکنون هم احتمالا کار دست همین نیروها است ولی بهتر است شفاف و پاسخگو شوند.
