«گوینده از ظن خود به ابعاد مختلف وجودی و شخصیتی زنان پرداخته، از جمله بددهانی و پرخاش گری و دهن دریدگی زنان و بمانند برخی از صاحبنظران حوزه خشونت علیه زنان، علت رفتار و اعمال خشن و سورفتارها علیه زنان، بویژه در درون خانواده را به این ویژگی نسبت داده و انگشت اتهام را به سمت قربانی خشونت نشانه رفته است، بدون آنکه به نقش و سهم مردان در پدیدآوری این وضعیت و این حالت اشاره ای داشته باشد»
یه گزارش جماران، شهیندخت مولاوردی در صفحه اینستاگرامی خود نوشت:
امروز مجالی یافتم برای بررسی و رجوع به متن سخنرانی حجت الاسلام پناهیان که اخیر در نخستین نشست از سلسله نشست های«زنان و خانواده در اندیشه رهبر معظم انقلاب»در مشهد ایراد شده است تا از قضاوتِ صرفِ مبتنی بر«تیتر » پرهیز کنم؛ همان که بارها خود قربانی آن بوده و هنوز که هنوز است ترکش های این عادت ناپسند به سویم روان است...
متن گویای آن است که گوینده از ظن خود به ابعاد مختلف وجودی و شخصیتی زنان پرداخته، از جمله بددهانی و پرخاش گری و دهن دریدگی زنان و بمانند برخی از صاحبنظران حوزه خشونت علیه زنان، علت رفتار و اعمال خشن و سورفتارها علیه زنان، بویژه در درون خانواده را به این ویژگی نسبت داده و انگشت اتهام را به سمت قربانی خشونت نشانه رفته است، بدون آنکه به نقش و سهم مردان در پدیدآوری این وضعیت و این حالت اشاره ای داشته باشد!؛ گوئیا اینگونه زنان سلیطه ای! بالفطره هستند و بی خود و بی جهت دهانشان دریده است و این صفت برای برخی زنان، ذاتی و مادرزادی است و بر این اساس و فرضیه است که می بینیم قرنهاست مجوز ارتکاب انواع اعمال خشونت آمیز علیه زنان و دختران صادر می شود!
البته دسترسی به متن کامل سخنان ایشان مقدور نشد، لذا تلاش نگارنده برای برقراری ارتباط، نسبت و قرابت بین این ادبیات و اندیشه و کلام رهبری انقلاب که«مسئله زن و خانواده امروزه از مسایل درجه یک کشور است»، شاه بیت آن به حساب می آید بی حاصل بود. اگر کلیات بحث همین مواردی است که در قالب خبر بازنشر شده است، باید آن را به مثابه «دفاع بد»، جفا به اندیشه رهبری انقلاب قلمداد کرد و گرنه باید قائل به مرزبندی میان تراوشات ذهنی و باور و اعتقادات گویندگان اینگونه نشست ها با اندیشه و کلام رهبری شد که نمونه آن را در سلسله نشست های راهبردی حوزه زنان و خانواده سراغ داریم.
بعد از گشت و گذار در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به سخنرانی دیگری از گوینده رسیدم تحت عنوان« چگونه افکارمان را کنترل کنیم؛ معرفی تمرینی برای تقویت کنترل ذهن»که به نظر می رسد روی نکته مهمی انگشت گذاشته اند و بی تردید خروجی این تمرینات می تواند کنترل بدن، از جمله چشم و زبان و کنترل خشم را در پی داشته باشد که مورد اخیر امروزه یک مهارت ضروری و غیرقابل انکار برای زندگی سالم و ارتباط موثر برای زنان و مردان است.
نگارنده به هیچوجه قائل به این نیست که با یک حکم کلی تمامی زنان را در درگیری ها و تنش ها و اختلافات مبری از هر گونه مسئولیت و تقصیر و قصور بپنداریم، اما نمی توانیم منکر این شویم که اکثر مردان در این شرایط انتخاب اولشان زبان بدن! و به کارگیری زور بازو و قدرت جسمی هست تا زبان دهان! و اینجاست که دهان ها دریده می شود و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل... و درست به همین دلیل است که این صفت کمتر به مردان اطلاق می شود، بقول سعدی شیرین سخن:
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد
