پایگاه خبری جماران: از شب گذشته خبری مبنی بر دستگیری یک خواننده که نزدیک به یک طیف سیاسی خاص است دهان به دهان می چرخد. تکذیب های مکرر تا ادعاهای کثیر در مورد علت درگیری فرد مذکور از جمله ترندهای امروز فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بود و برخی رسانه ها نیز در پوشش اخبار مربوطه از هم سبقت می گرفتند.
یکی از کشف آلات استعمال مواد مخدر از وی یا همراهش می گوید، دیگری درگیری را به برخورد نیروی انتظامی با او ربط می دهد و ...
از این ها که بگذریم علت این همه پردازش به موضوع نه فعل صورت گرفته(یا نگرفته) بلکه خود شخص است.
این آفتی است که طی سال های اخیر گریبان همه ی ما را گرفته است. اینکه فردی علایقی دارد، فعالیت هایی دارد و به یک جبهه سیاسی خاص نزدیک است و از قضا نان و نامی هم دست و پا کرده به ما مجوز نمی دهد که به خاطر مسائل شخصی به او هجمه ببریم.
همه ی ما ضعف هایی داریم و در کنار آن آبرو هم داریم. حفظ آبروی دیگران اولویت و ارجحیت بیشتری نسبت به نشان دادن ضعف شخصی آنان دارد.
قطعا اگر به این مسائل دامن بزنیم روزی درشکل دیگری گریبان خود مارا نیز خواهد گرفت.
اینکه یک جناح سیاسی خود از این ابزار برای ریختن آبروی افراد استفاده می کند و ید طولایی در این زمینه دارد نیز نمی تواند به ما مجوز ریختن آبروی کسی را بدهد، آن هم در شرایطی که هیچ محکمه ای این نوضوع را تایید نکرده و دلیل قاطعی برای ادعایمان وجود ندارد.
سعدی علیه رحمه در این خصوص می گوید:
جوانی از شدت مستی بر روی زمین افتاده بود و هیچ اراده و اختیاری در او نبود. شخصی پرهیزکار از کنار او در حال گذر بود و برای مدتی به آن جوان خیره شده بود. آن مست سرش را بلند کرد و گفت:
متاب ای پارسا روی از گنهکار
ببخشایندگی در وی نظر کن
اگر من ناجـوانمردم به کردار
تو بر من چون جوانمردان گذر کن
به عبارتی تاسی کنیم به "اذا مَرّوا بِاللغو مَرّوا کراماً" (هنگامی که با لغو و بیهودگی برخورد می کند، بزرگوارانه از آن می‌گذرند.)
