دبیرکل حزب الله لبنان جمعه در مصاحبه با شبکه‌ی المنار عواملی که موجب شکست معامله قرن خواهند شد را برشمرد.
به گزارش جماران؛ سید حسن نصرالله گفت: «به جز عوامل درونی ناکامی معامله‌ی قرن، این معامله به ۶ علت به نتیجه نخواهد رسید.
اول: وحدت موضع فلسطینیان. از تشکیلات خودگردان تا فتح و همه‌ی گروه‌ها موضعشان رد این معامله است.
دوم: ایستادگی ایران. ایران پشتیبان تقریبا یگانه‌ی موضوع فلسطین است. شاید به لحاظ سیاسی برخی کشورهای دیگر هم از فلسطین حمایت کنند اما تنها طرفی که در این سال‌ها از فلسطین حمایت تسلیحاتی و لجستیک می‌کرده ایران بوده است.
سوم: پیروزی در سوریه. همه‌ی کسانی که در سوریه و منطقه به شهادت رسیدند جلوی غلبه‌ی پروژه‌ی مقابل و رقم زدن این معامله را گرفتند.
چهارم: پیروزی در یمن و سلام الله علی الیمن. اگر یمن ایستادگی نکرده بود و بن سلمان پیروز شده بود با صدها ماهواره و میلیاردها دلار پول و شورای عالی فتوا و تطمیع و ترغیب و تهدید به سراغ فلسطینی‌ها می‌آمد و به عنوان شهسوار عرب، مجبورشان می‌کرد این معامله را بپذیرند اما امروز فرومانده است و به هیچ عنوان توان چنین کاری ندارد.
پنجم: فقدان کشور عربی قدرتمندی که بتواند یک‌تنه راه سازش را بگشاید. مثلا انورسادات به عنوان رئیس جمهور بزرگ‌ترین کشور عربی و نصف جهان عرب در حالی که پیروز از جنگ خارج شده بود یک‌تنه سازش کرد اما امروز همه حتی بن سلمان هم مبهم صحبت می‌کنند و جرأت ورود ندارند.
ششم: پریشانی اسرائیل. امروز اسرائیل درگیر مسائل فساد و فقدان رهبری است. پومپئو نیز به این موضوع اعتراف کرده است. کوشنر نیز در خبری که این روزها منتشر شده و ما هنوز از صحتش اطلاع دقیق نداریم، کنفرانس بحرین را شکست‌خورده دانسته است.»
دبیرکل حزب الله لبنان در بخش دیگری از اظهارات خود خاطرنشان کرد: «من از موضع محمود عباس در رد معامله‌ی قرن زیاد شگفت‌زده نشدم چون اساسا هیچ فلسطینی نمی‌تواند چنین معامله‌ای را بپذیرد و وقتی هیچ فلسطینی پای این معامله را امضا نکند، حتی اگر همه‌ی جهان هم امضا کنند هیچ فایده‌ای ندارد. امروز همه‌ی اشخاص و گروه‌های فلسطینی به شدت تحت فشار و وسوسه برای پذیرش این معامله هستند اما چنین چیزی امکان ندارد.
مسئله‌ی تابعیت‌دهی به پناهندگان فلسطینی در کشورهای میزبان نیز عملی نیست. حتی اگر کشورهایی یافت شوند که بخواهند تابعیت بدهند، خود فلسطینی‌ها این را نمی‌پذیرند. ضمن این‌که مثلا در اردن، پذیرش پناهندگان فلسطینی به عنوان شهروند ممکن است به خداحافظی با سلسله‌ی پادشاهی هاشمی بیانجامد و این بسیار حاکمان اردن را نگران کرده است. در لبنان نیز هیچ کس از راست‌گراترین تا چپ‌گراترین احزاب حاضر نیست این موضوع را بپذیرد. البته این به معنای رضایت به تداوم شرایط اسف‌بار انسانی و معیشتی پناهندگان در لبنان نیست و باید برای این وضعیت فکری بکنیم.»
