پایگاه خبری جماران: باور کنید تا امروز صبح دلیل یک نکته را نمی دانستم و امروز شاید به نوعی آن را کشف کردم. نمی دانستم چرا دوستان اصولگرا این مقدار روی شهردار شدن جناب آقای حناچی حساسیت به خرج می دهند. آیا از آثار مخرب آنچه می گویند بی خبرند؟
آیا ایشان نمی دانند که "اینکه همه جا بگویید برادر جناب حناچی از زمره اصحاب منافقین است"، ترویج یکی از جنایتکار ترین گروه های تروریستی جهان است؟ حناچی یا شهردار می شد و یا نمی شد. اگر می شد ـ که معلوم بود چنین می شود ـ، انتساب به منافقین بی ارزش می شد و برای همیشه در فضای سیاسی ایران، از کارکرد تخریبی خود تهی می گردید. و اگر نمی شد، هزار سؤال را در اذهان جاری می کرد که کرد. سؤالاتی از این دست که چرا «دیگر وابستگان به منافقین»، از رد صلاحیت در گزینش، مصون هستند؟ چرا تا کنون «حناچی» از این مشکل تبرئه می شده است؟ مگر او بیش از ده سال معاون وزیر نبوده است؟ اساسا مگر گناه برادر را به پای برادر می نویسند؟ و...
راستی من تا به امروز نمی دانستم چرا هر بار دوستان اصولگرا بازیچه دست افراطیون خود می شوند؟ چرا نه فقط به خود ، که به ارزشهای انقلاب و کلیدواژه های آن اجحاف می کنند؟ آیا واقعا درک "اینکه غوغاسالاری در رد صلاحیت شهردار تهران، بیش از هر چیز به مطرح شدن جریان منافقین که سالهاست به عنوان یک جریان مرده و منفور شناخته می شود، می انجامد"، محتاج فهم بالایی است؟
البته این تنها یک سؤال است و می توان به آن سؤالات دیگری را هم ضمیمه کرد. کافی است در همین چند روزه ببینید چه شلوغ بازی هایی واقع شده است. آیا واقعا سخنوران محترم نمی دانند که اگر به دروغ بگویند "بخشی از نیروهای انقلاب به دنبال آزادسازی مشروبات الکلی هستند"، این سخن، بیش از هر چیز و قبل از تخریب طرف مقابل، به «عادی سازی»و «قبح زدایی» از این حرام الهی می انجامد؟
من تا امروز ، این سؤال ها و امثال آن که کم نیستند، را نمی توانستم پاسخ بگویم. اما امروز با خواندن مقاله از «سینما تا سیاست» در همین سایت جماران به فهم «کارکرد این نوع رفتارها» پی بردم. والبته پیشنهاد می کنم شما هم در جماران آن را بخوانید. و صد البته پشنهاد می کنم فیلم مورد اشاره در آن مقاله را همین امشب در اینترنت بیابید و ببینید.
اما باید بر مقاله مذکور نکته ای را بیافزایم.
اگر چه سخن مطرح شده در آن مقاله درست است و واقعا غوغاسالاری برای هر گروه سیاسی می تواند به «انسجام نیروهای خودی » بیانجامد ولی فراموش نکنیم این امر تنها و تنها «خودی ها» را جمع می کند و به همان اندازه که یاران شما را به گرد هم در می آورد، مردم بی طرف را نسبت به شما ، مردد می کند. یادمان باشد اصلاح طلبان تندرو در سالهای آخر دولت خاتمی، دقیقاً با همین روش بر موج ها سوار شدند ولی به سرعت به صخره ى «بی اعتمادی» مردم برخورد کردند.
شلوغ بازی و هیجان برای هر جریان سیاسی تا آنجا کارآمد است که به «طرد مردمی» دچار نشود. ضمن اینکه گاه این شلوغ بازی ها بیش از رقیب، خود شلوغ کننده ها را می فریبد و می پندارند که مردم با ایشان همراه اند و آنگاه در «روز رأی» با واقعیت دیگری مواجه می شوند.
از همه اینها هم که بگذریم، فرزندان حضرت« روح الله» باید بیش از منافع جناحی به فکر منافع عمومی و منافع ملی باشند.
راستی غوغا سالاری های امروز کشور به نفع منافع ملی است؟ بعید می دانم.
