به گزارش جماران؛ حسین انتظامی، قائم مقام وزیر ارشاد، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«می دانم نوشته زیر خودزنی است و در فضای امروز نه تنها خریدار ندارد بلکه جوانان را که ساکنان اصلی دنیای مجازی هستند دلگیر می کند ؛ اما اجازه می خواهم نظر و یافته های خود را صادقانه مطرح کنم:
در شرایط امروز، اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان به کشور ضربه می زند و شاید سالها بعد معلوم شود بیگانگان از خیرخواهی طراحان در تعیین«مهلت دو‌ماهه»بیشترین بهره را برده اند .
دولت البته در مقابل اجرای این قانون تسلیم است، حتی به نوعی استقبال کرده و هیچ موضعی نمی گیرد که نشانگر نارضایتی از آن باشد؛.
بیش از ۱۲۰ مدیر ارشد دولتی مشمول این قانون هستند. چندین استاندار در این زمره اند. بعضی از آنان اداره استانهای جدار مرزی را به عهده دارند. مدیران وزارتخانه های صنعتی و اقتصادی بویژه برای شرایط امروز کشور، یک سرمایه تلقی می شوند. من چون اصالتا نفتی هستم ارزش منحصر به فرد پیران صنعت نفت را می دانم. آقای زنگنه را ببینید. کسانی که با اوپک و پیچیدگی های آن آشنایند می فهمند او به اتکای روحیه جنگنده و تجربه شخصی خود و تیمی مجرب چه دستاوردهایی برای کشور داشته است؛ هر چند روحیه ضد تبلیغاتی او مانع می شود که دستاوردهای بزرگ خود را به رخ مردم بکشد و برای آنها فاکتور صادر کند. خود مهندس زنگنه مشمول این قانون نیست اما همکاران موثر او مشمولند .
بسیاری از ۱۲۰ نفر مشمول این قانون را می شناسم؛ واقعا به صندلی نچسبیده اند. مدیرانی هستند که عافیت طلبی ایجاب می کرد مسئولیت نپذیرند، در کنجی بنشینند و با نوه هایشان بازی کنند. آنها نمی دانند و شاید هم می دانند دیگر انرژی دوره جوانی خود را ندارند و مثل۳۰-۲۰سال پیش نمی توانند روزی ۱۵ ساعت کار کنند ، اما می کنند. آنان برکت مدیریت کشور هستند. این روزها رفتاری با آنها می شود که انگار باید سرافکنده باشند.با سرمایه های خود اینگونه بی رحمانه رفتار نکنیم .
برهه ای که کشور در شرایط خاص و شاید فوق العاده قرار دارد کدام کشور تیشه به ریشه خود می زند؟ من اصلا نمی گویم این قانون اجرا نشود؛ خودم هم هر جا بوده ام جوانگرایی داشته ام بلکه می گویم این قانون به جای اجرای فوری، بصورت تدریجی و مثلا در۱۰ ماه اجرا شود؛ یعنی دستگاه ها موظف باشند هر ماه ۱۰ درصد از مشمولان را مرخص کنند.
در ترمودینامیک ، مفهومی داریم به نام برگشت پذیری و برگشت ناپذیری. کلیه واکنشهایی که تدریجی باشند از خصلت آرام برخوردارند و قابلیت کنترل به لحظه را دارند تا بتوان عواقب غیر قابل پیش بینی را کنترل کرد؛ اما واکنشهایی با خصلت نا آرام و ناگهانی، فرایندهای برگشت ناپذیر را می سازند. انفجار ، یک فرایند برگشت ناپذیر است.
نگران آن هستم که به جای جوانگرایی که هدف این قانون است نتیجه اش ترکیبی از پوپولیسم و میان مایه گی باشد.
ما در فرهنگ دیوانی خود چند اشکال بزرگ داریم. یکی از آنها بی توجهی به جایگزین پروری است. راه درمان این آسیب ، جراحی در محیط غیر ایمن نیست.»
