بعد از زد و خوردی که بین نیرو‌های ایرانی و اشغالگران پیش آمد، پرچم ایران بر جزیره نصب شد تا دوباره پس از قریب ۸۰ سال، این جزایر، تحت حاکمیتِ بر حق ایران قرار بگیرد.
تشییع پیکر پاک این شهدا، با حضور باشکوه مردم و مقامات لشکری و کشوری در 11 آذر ماه ۱۳۵۰ خورشیدی انجام شد.
وقتی فرمانده نیرو‌ها به جزیره تنب بزرگ وارد شد، با بلندگو به شرطه‌ها و ساکنان جزیره، ابلاغ شد که آن‌ها در امنیت کامل هستند.
تعدادی از شرطه‌ها با بلندکردن هر دو دست از پاسگاه خارج شدند و فرمانده سوزنچی، به همراه سه نفر دیگر به جلو حرکت کردند.
اما با صدای رگبار مسلسل فرمانده سوزنچی، مهناوی یکم حبیب کهریزی و ناوی آیت خانی همان جا به شهادت رسیدند.
بعد از زد و خوردی که در ادامه بین نیرو‌های ایرانی و اشغالگران پیش آمد، پرچم ایران بر جزیره نصب شد تا دوباره پس از قریب ۸۰ سال، این جزایر، تحت حاکمیتِ بر حق ایران قرار بگیرد.
