کیادربندسری: از پرچمداری بیرامی ناراحت نیستم

ملی‌پوش اسکی ایران گفت: پرچمداری المپیک زمستانی می‌توانست بهترین پاسخ به ۲۰ سال جنگیدن و افتخارات منِ نوعی باشد، اما این آرزو محقق نشد.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، محمد کیادربندسری درباره حواشی ایجاد شده پیش از برگزاری مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک زمستانی 2018 پیونگ‌چانگ اظهار داشت: حواشی از روز اول با تبعیض بین ورزشکاران ایران و کره شمالی با دیگر کشورها شروع شد و مسئولان برگزاری این بازی‌ها اعلام کردند که هدایای شرکت سامسونگ را به ما نمی‌دهند. خوشبختانه با اقدام به موقع کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش از همان لحظه اول احساس اینکه اعتراض‌مان به نتیجه برسد، وجود داشت. ما برای نگرفتن هدایا ناراحت نبودیم، بلکه فقط ناراحتی‌مان از این بود بود که شعار المپیک نادیده گرفته شد و با این کار به ملت ایران بی احترامی کردند.

وی درباره واکنش وزرای ورزش، امور خارجه، صنعت و معدن و همچنین مردم به این موضوع گفت: مردم عزیز ایران و وزرای عزیز همیشه نشان داده‌اند که برای گرفتن حق و عزت ایران هیچگاه کوتاهی نمی‌کنند و باعث افتخار من است که در کشور بزرگ و با مردمی فهیم و با غیرت زندگی می‌کنم. ما نماینده مردم در المپیک هستیم. ان‌شاالله بتوانیم مزد حمایت‌های همه مسئولین و مردم رو بدهیم و از همه عواملی که برای حفظ ارزش‌های نظام و اعتبار ایران قدم برداشتند، تشکر می‌کنم.

ملی‌پوش اسکی ایران درباره پرچمداری کاروان ایران توسط سمانه بیرامی باهر و اینکه او و سید ستار صید در زمان رژه کمی ناراحت به نظر می‌رسیدند، عنوان کرد: در مورد پرچمداری فارغ از جنسیت معمولا باسابقه‌ترین یا پرافتخارترین فرد این وظیفه را بر عهده می‌گیرد، اما نیم ساعت قبل از شروع افتتاحیه در حالی که همه حتی رسانه‌ها و جامعه اسکی انتظار داشتند با توجه به کارنامه، سابقه و رزومه، یکی از مردان پرچمدار شود، این اتفاق رخ نداد. ما از اینکه سمانه بیرامی پرچمدار شده ناراحت نیستیم، ولی معتقدیم روح ورزش یعنی رعایت عدالت و انصاف.

کیادربندسری خاطرنشان کرد: تنها چیزی که از ورزشکاران در المپیک به یادگار می‌ماند، حمل پرچم کشورشان یا گرفتن مدال است. ما سرباز ایران و نماینده مردم در المپیک هستیم و وظیفه نشان دادن عزت ایران در رژه را داریم. پرچمداری المپیک می‌توانست بهترین پاسخ به 20 سال جنگیدن و افتخارات منِ نوعی باشد. در المپیک قبلی دوست خوبم حسین ساوه‌شمشکی پرچمدار بود که تصمیم خیلی خوبی بود. در المپیک نگاه‌ها به پرچمدار به شکل دیگری است. سال گذشته به بازی‌های آسیایی ساپورو در ژاپن رفتیم. در حالی که من تنها دارنده مدال بازی‌های آسیایی در ایران هستم، انتظار داشتم جواب زحمت‌های 20 ساله‌ام را ببینم که این بار هم حسین عزیز پرچمدار بود که به رسم ادب هیچ حرفی نزدم.

وی گفت: من 20 سال از عمرم و جوانی‌ام را در این راه گذاشته‌ام، به امید روزی که به تمامی اهدافم برسم. با بی‌مهری‌ها و توهین‌ها و با نگرفتن حقوق قانونی خودم کنار اومدم، چون به رویداد مهمی مثل المپیک فکر کردم و این حق من نبود که در این رویداد به آرزوی خودم نرسم.

عضو کاروان ایران در بازی‌های زمستانی 2018 تصریح کرد: طبیعی است در رژه ناراحت بودم، چون به آنچه که آرزویش را داشتم نرسیدم. من به عنوان سرباز ایران عزیز آرزو داشتم روزی پرچم کشورم را در جایی حمل کنم که دنیا ببیند ایران چه جوانان با اقتدار و محکمی دارد. خیلی‌ها انتظار داشتند ما در مراسم رژه نرویم ولی من در این رژه حضور پیدا کردم که این کار به خاطر مردم، پرچم مقدس ایران و حمایت مسئولان عزیز وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بود که با زمان کم حضور رضا صالحی‌امیری شرایط خوبی رو برای ما فراهم کردند. عزت و اعتبار ایران برای من از همه چیز مهمتر است. به هر حال ناراحتی‌ام فقط برای محقق نشدن مزد زحماتم بود، وگرنه سمانه بیرامی هم مثل خواهر برای ما می‌ماند و حضور او و امثال وی با پوشش اسلامی در میادین بین‌المللی پیام‌های خوب زیادی برای جهان دارد.

کیادربندسری در پایان گفت: افتتاحیه المپیک زمستانی تمام شد، ولی من هنوز مسابقه مهمی را پیش‌رو دارم و ان‌شاالله بتوانم با نتیجه بهتر نسبت به دوره قبل، هم افتخاری برای ایران باشم و هم مرهمی روی زخم خودم بگذارم.

 

دیدگاه تان را بنویسید