مهاجم سوئدی شیاطین سرخ می‌گوید مأموریتش قهرمانی در لیگ برتر است و می‌خواهد کاری را که با منچستریونایتد آغاز کرده را به پایان ببرد.
به گزارش جی پلاس، زلاتان ابراهیموویچ که فصل گذشته در 46 بازی از رقابت‌های مختلف 28 گل برای سرخپوشان شهر منچستر به ثمر رساند، در پایان فصل گذشته از ناحیه زانو آسیب دید، اما روند ریکاوری او به قدری خوب پیش رفت که سران باشگاه منچستریونایتد در نهایت تصمیم به امضای قرارداد یک ساله جدیدی با این مهاجم سوئدی گرفتند. او که گفته می‌شود حتی ممکن است تا پایان سال 2017 به مستطیل سبز بازگردد، در آستانه بازی شنبه شیاطین سرخ مقابل تاتنهام در رقابت‌های لیگ برتر با تیری آنری، ستاره پیشین آرسنال و کارشناس شبکه تلویزیونی «اسکای اسپورتس» گفت‌وگویی جالب انجام داده است.
ایبرا به این شبکه تلویزیونی گفت: همان‌طور که پیش از این هم گفته‌ام، بازگشته‌ام تا کاری را که شروع کرده‌ام به پایان ببرم. چیزهایی که در فصل اول حضورم در منچستریونایتد ساختم، با وجود کسب سه جام، آن پایانی نبود که من و دیگر اعضای باشگاه می‌خواستیم. هدفم قهرمانی در لیگ برتر است و می‌خواهم به این هدفم برسم. کارهایی که در فصل اول شروع کرم را در فصل دوم حضورم در منچستریونایتد به پایان خواهم برد.
وی با اشاره به مصدومیتی که در بازی با اندرلخت بلژیک در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا به آن دچار شد و او را برای مدت طولانی خانه‌نشین کرد، افزود: همان موقع که مصدوم شدم، گفتن اینکه بازخواهم گشت، آسان بود چون سپس چالشی در پیش داشتم. چالش این بود که من هرگز دچار مصدومیتی به این جدیت نشده بودم و برخی با خود می‌گفتند که "کار زلاتان تمام شده" یا "ایبرا دیگر پیر است"، هرچند من در طول دوران حرفه‌ای‌ام با چنین تردیدهایی مواجه بوده‌ام.
ستاره سوئدی شیاطین سرخ در تکمیل صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: زمانی که چنین بحث‌هایی مطرح شد، این به من انرژی و هدف داد. من برای کاری که قادر به انجامش هستم تا جایی که بدنم اجازه بدهد، چالش می‌کنم. در سال‌های گذشته، وقتی به این فکر می‌کردم که چند سال دیگر می‌توانم بازی کنم، نسبت به این موضوع تردید داشتم، اما این مصدومیت کار را برای من آسان کرد. من یک هدف داشتم و آن بازگشت به میادین و بازی کردن بود.
ابراهیموویچ در پایان خاطرنشان کرد: وقتی هم به میادین بازگردم همان‌طوری راه خواهم رفت که دفعه اول به منچستریونایتد آمده بودم و این‌طور نخواهد بود که در راه رفتنم لنگ بزنم. همان‌طوری در زمین قدم خواهم گذاشت که می‌خواهم. حتی اگر قرار باشد در آب راه بروم، باز همان‌طور که باید، راه خواهم رفت.
