اسپانیا 3 - ایران 1/ حذف شاگردان چمنیان از مرحله یک چهارم نهایی

نیمه نخست/ اسپانیا 1 - ایران صفر

اسپانیا از شروع بازی توپ و میانه میدان را در اختیار گرفت و این موضوع باعث شد که بازیکنان ایران نتوانند نفوذ کنند. پاس‌های مداوم لاروخا خیلی زود نتیجه داد و این تیم توانست در دقیقه ۱۲ به گل نخست دست پیدا کند. آبل روییس دروازه ایران را باز کرد.

شرایط پس از گل تغییری پیدا نکرد و اسپانیایی‌ها باز هم با در اختیار گرفتن توپ، دروازه ایران را تهدید کردند. دستپاچگی در میان بازیکنان ایرانی دیده می‌شد و به همین خاطر آنها نمی‌توانستند بازی مورد نظرشان را به نمایش بگذارند.

 لاروخا در دقیقه ۳۳ می‌توانست دوباره به گل برسد اما ضربه بازیکن اسپانیایی به بیرون رفت. تا این لحظه بازیکنان ایران نتوانسته بودند دروازه حریف را تهدید کنند.

اشتباهات شاگردان عباس چمنیان در نیمه نخست بیش از حد تصور بود و ممکن بود به دریافت گل‌های بیشتری منجر شود.

نیمه دوم/ اسپانیا 3 - ایران 1

ایران نیمه دوم را بهتر شروع کرد و سعی داشت مالکیت توپ را در اختیار بگیرد اما تنها برای دقایقی این اتفاق افتاد.

در دقیقه ۵۲ ضربه فرران تورس را غلام‌زاده به کرنر فرستاد. بازی باز هم مانند شرایط نیمه اول پیگیری می‌شد که ناگهان سرخیو گومس در دقیقه ۶۰ با یک شوت مهار نشدنی دروازه ایران را باز کرد. او دقایقی بعد به علت آسیب دیدگی زمین را ترک کرد.

در ادامه ایران بالاخره توانست یک موقعیت گل ایجاد کند اما از این فرصت بهره نبرد.

اسپانیا به راحتی گل سوم را نیز به ثمر رساند. تورس در دقیقه ۶۷ این گل را به نام خود ثبت کرد.

لحظاتی بعد ایران به گل رسید. سعید کریمی که در نیمه دوم به میدان رفته بود در شرایطی مشکوک به آفساید بازی را ۳ بر یک کرد.

بازی در این دقایق جذاب‌تر دنبال می‌شد و هر دو تیم فرصت‌های گلزنی داشتند. یکی از بهترین موقعیت‌ها به اسپانیا رسید که توپ از روی خط دروازه ایران بازگردانده شد.

ضربه سرداری در دقیقه ۸۲ نیز بهترین فرصت ایران بود که آلوارو اجازه ورود توپ به دروازه را نداد.

تیم ملی ایران برابر اسپانیا در حد انتظار بازی نکرد و خستگی کاملا در میان بازیکنان دیده می‌شد اما شاید یکی از نکات برجسته منفی بازی نه در زمین که در بیرون آن و برای کسانی که بازی را از تلویزیون نگاه می‌کردند رخ داد. گزارشگری بد این دیدار یکی از نکات قابل توجه بود. علیرضا علیفر به جای گزارش بازی به حواشی می‌پرداخت و حتی نام بازیکنان را نمی‌دانست.

او در نیمه اول شرایط رسیدن به گل ایران را شانس، اشتباه بازیکنان حریف، ضربات ایستگاهی و گل به خودی عنوان کرد و به نوعی تیم ملی را تحقیر کرد. همچنین در دقایق پایانی بازی به جای گزارشگری به قافیه‌بندی جملات بیشتر توجه داشت.