دویدن یکی از ورزش‌های محبوب در سراسر دنیاست. با این حال دویدن چند کیلومتر با دویدن دوی ماراتن متفاوت است و ممکن است به راحتی نتوان در دوی ماراتن موفق بود.
به گزارش جی پلاس، محققان اسپانیایی دریافتند که ژنتیک نقش اساسی در موفقیت در دوی ماراتن دارد. دویدن در دوی ماراتن نیازمند قدرتمند بودن سیستم‌های مختلف فیزیولوژیکی در بدن است. شخصی در ماراتن به موفقیت می‌رسد که سیستم تنفسی، قلبی، عروقی و عضلانی قوی دارد. یکی از محققان در این باره می‌گوید: در یک دوی ماراتن فرد به صورت متوسط ۳۰ هزار قدم برمی‌دارد و پاها حدود یک و نیم تا دو برابر وزن بدن را در هر قدم تحمل می‌کنند.
دویدن با شدت زیاد و در طولانی مدت باعث می‌شود که فیبرهای عضلانی تحلیل بروند. این آسیب دو تاثیر اصلی دارد. یکی از تاثیرها این است که عضلات توانایی خود برای ایجاد قدرت را از دست می‌دهد و تاثیر دیگر این است که پروتئین‌های عضلات آسیب دیده به خون وارد می‌شوند. هرچقدر میزان این پروتئین‌ها بیشتر شود خستگی در بدن افزایش می‌یابد و اگر این اتفاق خیلی شدید باشد ممکن است به کلیه‌ها آسیب وارد شود.
تحقیقات اخیر نشان داده است که ژنتیک به میزان آسیب وارد به عضلات تاثیرگذار است.
برخی ورزشکاران بعد از به پایان رساندن ماراتن آسیب زیادی نمی‌بینند. در حالی که برخی دیگر بعد از ماراتن درد و خستگی زیادی را متحمل می‌شوند.
در آینده ممکن است دوندگان ماراتن بتوانند میزان تطابق ژن‌های خود با دوی ماراتن را اندازه‌گیری کنند و بر اساس آن متوجه شوند که دویدن با شدت زیاد چه تاثیری بر بدن آن‌ها خواهد داشت.
