والیبالیست پارالمپیکی ایران گفت: خدا را شکر. هر چه از خدا خواسته ام تا اینجای زندگی ام به من داده است. تنها آرزویم این است که بین المپیکی ها پارالمپیکی ها تفاوت قائل نشوند.
به گزارش جی پلاس، مرتضی مهرزاد خودش همیشه گفته که برنامه ماه عسل زندگی او را تغییر داد.همان برنامه ای که او آرزو کرده بود تا علی کریمی را ببیند.کریمی این خواسته او را برآورده کرد و از همان جا بود که ورق برای او طور دیگری به زمین برگشت.
مرتضی حالا یکی از ملی پوشان تیم پارالمپیک والیبال ایران است و توانسته با این تیم افتخارات زیادی را از جمله کسب مدال طلای پارالمپیک برزیل را کسب کند. کار تازه برای مرتضی شروع شده است و او اهداف زیادی در سر دارد که می خواهد به تک تک آنها برسد. مهرزاد حرف هایش را با اشاره به مراسم تقدیر از المپیکی ها و پارالمپیکی ها گفت: «رفتیم مراسم و خدا را شکر همه چیز خوب بود.آقای رییس جمهور را هم دیدیم. سلام و علیک کردم و دیگر وقت نشد به ایشان چیزی بگویم. بچه های دیگر در نوبت بودند و نمی شد چیزی گفت.»
اگر قرار بود از رییس جمهور چیزی درخواست کنی چه چیزی می خواستی؟
گفتنی ها را همه گفته اند. هیچ درخواستی ندارم. هر چیزی می گفتم کلیشه ای می شد.
در این مراسم زیاد مورد توجه بودی. به خصوص آن عکسی که از رییس جمهور گرفته تا داورزنی و ...همه مبهوت شما بودند.
همه به ما لطف دارند. از همه که به من محبت می کنند تشکر می کنم. نمی دانم چطور باید جبران زحمت کنم.
مراسم راضی کننده بود؟
پاداش که دادند و امیدوارم هر چه زودتر نقد شود. چون حواله است و باید در روزهایی برویم و نقدش کنیم.
چه برنامه ای برای آینده داری؟
من تازه تیم ملی را پیدا کرده ام. هر چه خدا بخواهد همان می شود. در سوپر لیگ والیبال نشسته قهرمان شدیم و منتظریم تا سال 95 تمام شود.
دیگر با علی کریمی در ارتباط نیستی؟
نه. بعد از برنامه ماه عسل دیگر ایشان را ندیدم. البته چند بار تلفنی حرف زدیم اما از نزدیک دیگر ایشان را ندیدم. واقعا دست علی آقا درد نکند. به ایشان هم زیادی زحمت دادم.
بعد از المپیک چیزی به شما نگفت؟
نه. من اینستاگرام ندارم اما شنیدم که بچه ها می گفتند علی آقا هم به ما تبریک گفته است.
مهمترین اتفاقی که امسال برای افتاد چه بود؟
اتفاق که زیاد بود. ما در چین قهرمان جام بین قاره ای شده ایم و من به عنوان بهترین اسپکر انتخاب شدم. این اولین حضور من در یک تورنمنت بین المللی بود. در ریو هم که خدا کمک کرد و توانستیم اول شویم. در مسابقات قهرمانی کشور با تیم مازندران قهرمان شدیم. خدا را شکر سال 95 برای ما خوب شروع شد و خوب هم دارد تمام می شود.
آرزویی داشته ای که به آن نرسیده باشی.
خدا را شکر. هر چه از خدا خواسته ام تا اینجای زندگی ام به من داده است. تنها آرزویم این است که بین المپیکی ها پارالمپیکی ها تفاوت قائل نشوند. کسی اهمیت نمی دهد.نمی دانم چرا. واقعا این آروزی ماست. مردم بین ما فرق نمی گذارند اما مسئولان طور دیگری برخورد می کنند. حتی در استان خودمان هم نگاه ها متفاوت است. این آدم را اذیت می کند. بحث من اصلا مسائل مالی نیست. چند روز پیش از المپیکی های استان ما تقدیر کردند اما حتی یک زنگ خشک و خالی هم به ما نزدند. امیدوارم این دیدگاه مسئولان تغییر کند.
اگر قرار باشد در سال جدید به یک نفر هدیه بدهی آن یک نفر چه کسی است؟
مادرم، فقط مادرم.
و از چه کسی هدیه بگیری؟
نمی دانم.
مثلا علی کریمی.
نه، آن زمان بچه بودم. دیگر دوست ندارم برای علی آقا اسباب زحمت شوم. من هنوز هم دوستش دارم. امیدوارم خداوند به همه سلامتی بدهد.من از همه تشکر می کنم به خصوص آقای رییس جمهور و همه کسای که دل مردم راشاد کردند. همچنین از آقای فرهادی که مایه افتخار ایران هستند. واقعا دم ایشان گرم.
