درجا زدن تیم ملی اسکی ادامه دارد!

مرجان کلهر، نجمه زالی، میترا کلهر و عاطفه احمدی نمایندگان بانو و پوریا ساوه شمشکی، بهنام کیاشمشکی، نیما بها و مرتضی جعفری نمایندگان مرد ایران در این مسابقات بودند. البته ایران یک نماینده دیگر هم در این رقابتها داشت. اسکی بازی که نامش مدتها قبل توسط فدراسیون اسکی به فیز(فدراسیون جهانی) ارسال شد اما به مسابقات اعزام نشد و متاسفانه این موضوع به فدراسیون جهانی منتقل نشد تا قرعه کشی ایران در مسابقات قهرمانی جهان با حضور این اسکی باز مدنظر قرار گیرد و بحرانی هر چند نه چندان بزرگ به وجود آید.

اپیزود نخست: یک محروم، یک مصدوم!
در اتفاقی عجیب فدراسیون اسکی که پیش از آغاز رقابتها نام ۵ اسکی باز را برای این رقابتها اعلام کرده بود با ۴ نفر به مسابقات اعزام شد اما خبری از لغو حضور یک اسکی باز خود نداد تا نام اسکی باز غایب در قرعه کشی مارپیچ بزرگ به عنوان شرکت کننده ایران باشد. شرکت کننده ای که هرگز قدم به مسابقات نگذاشته بود. ماجرا وقتی بحرانی تر شد که به یکی از اسکی بازان (برادر اسکی باز غایب) که قصد حضور در مسابقه را داشت اجازه شرکت در رقابتها داده نشد چون در واقع نام برادر وی به عنوان شرکت کننده در لیست مسابقات بود و اسکی ایران اگرچه شانسی برای کسب نتیجه نداشت اما از حضور یک نماینده خود در این رقابتها محروم شد.

ایران با اشتباه خود به ناچار با سه نماینده مرد در این رقابتها حضور پیدا کرد. بهنام کیا شمشکی در رتبه ۵۱ قرار گرفت و نیما بها هفتاد و یکم شد. اتفاق تلخ این رقابت مصدومیت مرتضی جعفری بود تا او نتواند حتی مانش نخست مارپیچ بزرگ را به پایان برساند. با این حساب ایران با یک محروم و یک مصدوم بخش مارپیچ بزرگ قهرمانی جهان را به پایان رساند. مارسل هرشر از اتریش، رونالد ریتینگر از اتریش و کریستین هوگن لیف از نروژ در رتبه های نخست تا سوم این بخش قرار گرفتند.

در بخش بانوان مرجان کلهر هفتاد و سوم و نجمه زالی نودم شدند. میترا کلهر هم موفق نشد مانش دوم را به پایان برساند.

اپیزود دوم: چرا مربی بانوان اعزام نشد؟
در ادامه رقابتهای اسکی آلپاین قهرمانی جهان  و در بخش مارپیچ کوچک نیما بها در جایگاه ۵۱ قرار گرفت و پوریا ساوه شمشکی با نام برادرش جایگاه شصت و پنجم را بدست آورد. بهنام کیاشمشکی نیز نتوانست مانش نخست این رقابتها را به پایان برساند. مرتضی جعفری مصدوم نیز که موفق به مسابقه  دادن نشد.

در بخش بانوان نیز عاطفه احمدی در مجموع رده بندی کلی رقابتهای مارپیچ کوچک پنجاه و هفتم شد در حالی که میترا و مرجان کلهر موفق نشدند مانش نخست را به پایان برسانند و نجمه زالی نیز موفق به پایان رساندن مانش دوم نشد.

اگرچه سرمربی تیم بانوان(سمیرا زرگری) به بازیهای آسیایی زمستانی که همزمان در ساپورو برگزار می شود رفته اما انتظار می رفت یک مربی بانو به همراه تیم چهار نفره بانوان راهی این رقابتها می شد. جای خالی نایب رئیس بانوان فدراسیون که هنوز انتخاب و معرفی نشده در اینجا بیشتر احساس می شود. شاید اگر فدراسیون نایب رئیس بانوان داشت هرگز تیمی بدون مربی خانم به قهرمانی جهان اعزام نمی شد.

اپیزود سوم: اعزام به قهرمانی جهان تنها راه کمک اعتبارات فدراسیون جهانی
فدراسیون جهانی اسکی(فیز) به کشورهای در حال توسعه ای که در رقابتهای بین المللی از جمله قهرمانی جهان شرکت می کنند اعتبار می دهد. همان اعتباری که انتقاد می شد در زمان ریاست ناصر طالبی در فدراسیون اسکی به دلیل لغو سفرهای بین المللی حذف شده بود.

بدون شک این اعتبارات اگر در مسیر درستی و با برنامه هزینه شود در پیشرفت و توسعه اسکی اثرگذار خواهد بود. این اقدام فدراسیون اسکی که تیم هایی نسبتا کامل را به رقابتهای جهانی و بازیهای آسیایی زمستانی اعزام می کند ارزشمند است. بدون شک همزمانی رقابتهای جهانی و بازیهای آسیایی می تواند کلاس درسی بزرگ برای فدراسیون اسکی ایران باشد تا در کنار چند گزینه همیشگی در تیم ملی اصلی خود یک تیم دوم و پشتوانه هم تشکیل دهد. اقدامی که البته به نظر می رسد در حال وقوع است و از این حیث می توان نمره قبولی به این فدراسیون زمستانی داد.

اپیزود چهارم: افتخاری به درجا زدن ۸ ساله خاتمه می دهد؟
اسکی ایران از سال ۲۰۰۹ که برای اولین بار در قهرمانی جهان حضور پیدا کرد تاکنون تغییری در روند خود نداشته است.  داستان در این چهار دوره حضور همیشه تکراری است و جایگاه عموما نزدیک به دهک آخر جدول! کسب می شود. اگرچه رقابت با نمایندگان قدرتمند و فنی کشورهایی همچون اتریش، نروژ، آلمان و ... دشوار و تا حدی نابرابر است اما می توان حداقل توقع بهبود جایگاه فعلی اسکی ایران را داشت.

حالا که اسکی رئیسی مدیر و آشنا به این رشته دارد انتظار می رود صرف نظر از این دوره که نمی توان آن را به پای هیچ کس نوشت(نه طالبی،نه سعادمند و نه افتخاری) اسکی ایران با تغییر تفکر مدیریتی پوست بیاندازد.

به نظر نمی رسد ارتباط فدراسیون اسکی با فدراسیون جهانی(فیز) بد باشد. حالا که بهرام ساوه شمشکی هم دبیر است و تجربه سالها مکاتبه او با فیز می تواند به نفع فدراسیون اسکی باشد. نفع از جهت دریافت اعتبارات جهانی، از جهت اینکه فضا به حدی مثبت و باز باشد که بتوان چند TD  برای حضور به عنوان نماینده فدراسیون جهانی در مسابقات داشته باشیم تا دبیر فدراسیون مجبور نباشد به تنهایی در همه مسابقات حضور پیدا کند. حالا انتظار می رود اسکی نایب رئیس بانوان فنی و مسلطی داشته باشد که با انتخاب کادر فنی مجرب و توانمند حتی شده با جذب سرمربی خارجی در این بخش فصل تازه ای در اسکی بانوان ایران باز کند.

اسکی ایران فرصت جهش دارد و چه زمانی بهتر از حالا که فضا نه مثل گذشته سنتی است و نه همچون دو سال گذشته پرتنش.