بازیکنان موفقی که در لیگ برتر انگلیس بدشانس بودند

سرخیو رومرو (منچستریونایتد ۲۰۱۵)

رومرو، دروازه‌بان آرژانتینی در زمان خاصی به یونایتد پیوست. تیم انگلیسی در آن زمان بر سر داوید دخئا با رئال‌ مادرید در حال‌ مذاکره بود و به نظر می رسید دروازه‌بان اسپانیایی را از دست خواهد داد. یونایتد بدون پرداخت هزینه‌ای رومرو را از سمپدوریا جذب کرد. دروازه‌بان آرژانتینی در نخستین بازی‌هایش اشتباه های زیادی داشت که قابل توجه بود. زمانی که دخئا در منچستر ماند، دروازه‌بان اصلی تیم‌ ‌ملی آرژانتین دوباره نیمکت نشین شد. او در زمان فان خال ۱۳ بازی و تحت هدایت ژوزه مورینیو پنج بازی به میدان رفته است.

الیاکیم مانلاگا (منچسترسیتی ۱۶ – ۲۰۱۴)

مانلانگا فرانسوی یکی از گران‌ترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر بود. او به عنوان یکی از بازیکنان درخواستی مانوئل پیگرینی با ۴۰ میلیون یورو به سیتی پیوست. مدافع فرانسوی سال نخست را بدون مشکل به پایان رساند اما باشگاه قصد داشت در تابستان ۲۰۱۵ او را به صورت قرضی به والنسیا بدهد ولی مانگالا با این موضوع مخالفت کرد. مدافع فرانسوی برای سیتی ۲۳ بازی انجام داد و سپس دچار آسیب‌دیدگی‌ عضلانی شد. در نهایت در تابستان ۲۰۱۶ قبول کرد که به صورت قرضی به والنسیا برود.

خالد بولهروز (چلسی ۷ – ۲۰۰۶)

او بازیکن مورد علاقه ژوزه مورینیو نبود و تنها در لیگ برتر ۳۳ بار برای چلسی به میدان رفت. بازیکن هلندی هزار و ۶۵۷ ‌دقیقه در تمام رقابت‌ها بازی کرد. مورینیو، کاروالیو و جان تری را به عنوان مدافعان چلسی ترجیح می داد. بولهروز پس از یک فصل به صورت قرضی به سویا رفت و در نهایت باشگاه هلندی تصمیم گرفت با پرداخت چهار میلیون یورو قرارداد این بازیکن را فسخ کند.

وینستون بوگارد (چلسی ۰۴ – ۲۰۰۰)

بوگارد بازیکن پیشین بارسلونا به چلسی تحت هدایت کلودیو رانیری پیوست. او به صورت محدود تمرین می‌کرد. این در حالی بود که سالیانه دو میلیون و ۴۲۰ هزار یورو دریافت می‌کرد و در مدت چهار سال تنها یازده بازی انجام داد. در نهایت پس از پایان قراردادش با چلسی از فوتبال خداحافظی کرد.

سرهی ربروف (تاتنهام ۰۲ – ۲۰۰۰ و وستهام ۰۵ – ۲۰۰۴)

ربروف اوکراینی به همراه شوچنکو زوج خط حمله دنیاموکیف را تشکیل می‌دادند. آمار گلزنی ربروف در این تیم (۸۳ گل و در ۱۸۹ بازی) باعث شد به لیگ برتر برود. ابتدا به تاتنهام پیوست اما در ۶۰ بازی تنها ۱۰ گل به ثمر رساند. پس از حضور کوتاه مدتی در فنر باغچه با امضای قراردادی با وستهام دوباره به لیگ برتر بازگشت.

باستین شوان اشتایگر (منچستریونایتد ۲۰۱۵)

شوان اشتایگر به دنبال تجربه جدید بود و لیگ برتر توجه اش را جلب کرد. در نهایت هافبک آلمانی، منچستریونایتد را به عنوان مقصد بعدی‌اش انتخاب کرد. در نخستین فصل حضورش در هنگام مربیگری فان خال با آسیب‌دیدگی‌ از ناحیه زانو روبرو شد. در تابستان ۲۰۱۶ مورینیو از ابتدا نشان داد که به او بی علاقه است و که این موضوع باعث شد با تیم‌های پایه تمرین کند.

روبینیو (منچسترسیتی ۱۰ – ۲۰۰۸)

منچسترسیتی در ادامه پروژه‌اش روبینیو برزیلی را با قراردادی به ارزش ۴۲ میلیون به تیم خود آورد. مهاجم برزیلی رئال‌ مادرید را ترک کرد تا تیم در انگلیس ستاره شود. دوران حضور این بازیکن در این تیم دو سال طول کشید . روبینیو در سال نخست ۱۵ گل به ثمر رساند و در دومین سال تنها یک بار گلزنی کرد. آسیب‌دیدگی‌های او باعث شد از سطح ایده‌آلش فاصله بگیرد و در نهایت به کشورش بازگردد.

آنخل دی‌ماریا (منچستریونایتد ۱۵ – ۲۰۱۴)

دی ماریا پس از فتح Decima به همراه رئال‌ مادرید با یونایتد قرارداد امضا کرد. مهاجم آرژانتینی یکی از بهترین ها در پست خود بود اما در لیگ برتر انگلیس افت کرد. در نهایت باشگاه انگلیسی که ۸۰۰ میلیون برای او پرداخته بود ۶۳ میلیون به پاری ‌سن‌ ژرمن فروخت.

ماتیا کژمان (چلسی ۰۵ – ۲۰۰۴)

کژمان در حالی به چلسی پیوست که دوران درخشانی را در آیندهوون سپری کرده بود. او توانست ۳۱ گل در آن تیم به ثمر برساند اما در چلسی در ۳۰ بازی تنها ۶ بار گلزنی کرد. در این شرایط مهاجم صربستانی چلسی را ترک و به اتلتیکومادرید پیوست.

آندری شوچنکو (چلسی ۰۸ – ۲۰۰۶ و ۱۰ – ۲۰۰۹)

شوچنکو اوکراینی یکی از بزرگترین بازیکنان بزرگ میلان محسوب می‌شد. او به همراه این تیم فاتح لیگ قهرمانان شد و توپ طلا را در سال ۲۰۰۴ کسب کرد. بازی و آمار گلزنی درخشانش باعث شد چلسی با او قرارداد امضا کند اما نتوانست با لیگ برتر سازگاری داشته باشد. مهاجم اوکراینی در نخستین سال حضورش ۱۴ گل به ثمر رساند و در دومین سال تنها هشت بار دروازه‌ حریفان را باز کرد. بازگشت دوباره شوچنکو به چلسی با انجام یک بازی به پایان رسید.

رادامل فالکائو (منچستریونایتد ۱۵ – ۲۰۱۴ و چلسی ۱۶ – ۲۰۱۵)

فالکائو خاطره خوشی از حضورش در لیگ برتر ندارد. مهاجم کلمبیایی پس از پاره شدن رباط صلیبی ‌اش در تیم موناکو می خواست شرایطش را بهتر کند اما فرصت زیادی نداشت تا توانایی‌هایش را در یونایتد و چلسی نشان دهد.