هرج و مرج، رفت و آمدهای زیاد، بی ثباتی و موفقیت نوسانی و موقتی کشتی فرنگی ایران را در وضعیت نامساعدی قرار داده است.
جی پلاس، حضور رسول خادم در راس فدراسیون کشتی قطعا یک نعمت برای ورزش اول کشور به شمار می رود. اوضاع به شدت وخیم مدیریتی کشتی در زمان مرحوم خطیب و پیش از آن در خاطر همگان است. زمانی که کشتی آزاد و فرنگی نه درست مدیریت می شدند نه درست هزینه می شدند و نه درست نتیجه می گرفتند. حضور یک پیشکسوت خوش فکر با کوله باری تجربه نه تنها باعث شکوفایی کشتی شد بلکه جایگاه ایران را در نزد فیلای وقت و اتحادیه جهانی فعلی بالا برد و ایران به عنوان یک کشور کشتی خیز به جایگاه واقعی اش در دنیا نزدیک گشت، نتایج نیز رفته رفته بهتر شد.
با این حال بخش عمده ای (اگر نگوییم تمام) از فوایدی که به دلیل حضور خادم در راس فدراسیون کشتی گفته شد، تنها درباره کشتی آزاد صدق می کند. کشتی فرنگی در این سالها همچون فرزندی ناتنی با بی مهری و کم توجهی روبرو شده است. اگر حضور همه جانبه از بخش مدیریتی گرفته تا کار فنی کشتی آزاد باعث شده وضعیت خوبی بر این رشته حاکم شود، کشتی فرنگی چنین شخصیتی ندارد. نتیجه کار تعویض چندین و چندباره مربیان، قهر و آشتی های بنا، نتایج مقطعی و ناپایدار و آشفتگی بوده است.
در سال های اخیر کم اسم دور و بر فرنگی شنیده نشده است. از محمد بنا که نام آشناترین آن است تا احد پازاج، رسول جزینی، جمشید خیر آبادی، ناصر نوربخش، عبدالله چمن گلی، علی اشکانی و … دود این همه تعویض و بی ثباتی بیش از هر چیز در چشم کشتی فرنگی رفته است. به این ترتیب کشتی فرنگی که اخیرا جان گرفته بود و کم کم از زیر سایه آزاد بیرون آمده بود بار دیگر به روزهای بدون فروغ خود بازگشت. آخرین نفر علی اشکانی است که هنوز نیامده بوی رفتن می دهد و این یعنی روز از نو روزی از نو.
رسول خادم پس از در اختیار گرفتن سکان مدیریت فدراسیون کشتی هیچ گاه نتوانست آدمی حتی در حد نیمی از توانایی های خودش را بر سر کشتی فرنگی بگمارد. تنها کار او این بود که به بنا یا هر کس دیگر اختیار تام بدهد و خودش پاسخگوی وقایع کشتی فرنگی نباشد.
موفقیت تصادفی و ناپایدار در ورزش نه فقط در ایران بلکه در تمام دنیا زیاد رخ می دهد اما سه مدال طلای کشتی فرنگی ایران در المپیک لندن شاید بارزترین نمونه آن باشد. مدال هایی باور نکردنی و به همان اندازه تکرار نشدنی. مدالهایی که مشخص کرد کار بدون برنامه ریزی و پایه ای منجر به موفقیت پایدار و توسعه یافته نمی شود.
خادم، به دلیل این که خودش آزادکار بوده طبیعتا به مسائل کشتی آزاد هم از نظر فنی و هم از نظر حاشیه ای بیشتر واقف است. در چنین شرایطی طبیعی است که توجه بیشتری به آزاد داشته باشد.
منبع: شفقنا
