شلوار قرمزی ها، لک لک ها و برزیلی های برایزگاو؛ چه داستانی پشت لقب تیم های بوندسلیگا وجود دارد؟

ورزشی جماران، فرشته مقدم: چه داستانی پشت لقب ها پنهان است؟ این سوال را اتلتیک در این ماه پاسخ می دهد و ریشه لقب های باشگاه های فوتبال در انگلیس، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و دیگر کشورها را بررسی خواهد کرد. 

گیلاس ها، تافی ها و پسران تراکتور؛ چه داستانی پشت لقب تیم های لیگ برتر انگلیس وجود دارد؟

بعدی، آلمان...

کلمه لقب در بوندسلیگا عجیب است. بیشتر هواداران از آن هرگز استفاده نمی کنند. هنرمندانی که نقاشی دیواری می کشند ترجیح می دهند از این القاب هیچ وقت استفاده نکنند تا زمانی که اثرشان روی پل، واگن قطار و دیگر مکان ها پیدا شود. 

بنابراین از اینجا سفر عجیب به فوتبال آلمان آغاز می شود و چه بهتر که با بایرن مونیخ شروع شود. 

به بایرن معمولا می گویند رکوردداران قهرمانی. به خاطر اینکه ۳۲ بار قهرمان بوندسلیگا شده اما آن تنها لقب تیم نیست یا حداقل یک لقب ندارند، هر چقدر هم که برای همیشه از آن یک لقب استفاده کنند. 

اف سی هالیوود دیگر لقب خانوادگی است که تمایل باشگاه را به درام و شهرت توصیف می کند. با این حال به نظر می رسد به دوران دیگر تعلق دارد و بایرن در واقع قرمز ها یا باواریایی ها است. 

اگر کسی در بازی های خانگی به آلیانتس آره‌نا رفته باشد ستاره جنوب را می شنود که سرود باشگاه است و هواداران پیش از شروع بازی آن را می خوانند:

"اف سی بایرن، ستاره جنوب 

تو هرگز فرو نمی افتی

ما چه در اوقات خوش چه در لحظات بد تو را حمایت می کنیم

اف سی بایرن، قهرمان آلمان

بله، این نام باشگاه من است

بله، این چنین بود، هست و همیشه به همین شکل خواهد ماند"

ستاره جنوب به ندرت برای توصیف باشگاه استفاده می شود اما  کسانی که متن ترانه ها را می نویسند گاهی به آن اشاره می کنند. 

اکنون کمتر از بایرن به عنوان گربه سیاه یاد می شود اما آن نشانه خوبی است تا گذر زمان را نشان دهد. رکورد تاریخی بایرن مونیخ مقابل رئال مادرید که بیش از همه تیم های خارج از اسپانیا آن ها را شکست داده، آن ها را به گربه سیاه تبدیل کرده است. بایرن برای تیم های بزرگ اسپانیایی یک دیو به حساب می آید. 

دورتموند مثال خوبی است. در حالی که لقب این تیم سیاه و زرد است در ورزشگاه وستفالن شما بیشتر می شنوید که تیم را BVB و باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند صدا می زنند. 

همچنین یک هوادار یا یک محلی تیم را بروسیا و شهر را دورتموند می نامد. 

هامبورگ، دیگر تیم قهرمان اروپا که در حال حاضر در دسته دو رقابت می کند هم نمونه خوبی است. آن ها به صورت رسمی با نام شلوار قرمز پوشان شناخته می شوند چون شلوارک های سنتی شان قرمز است. با این حال بیشتر آن ها را به HSV یا باشگاه ورزشی هامبورگ می شناسند. 

اسم رسمی برخی تیم ها ممکن است گیج کننده باشد. لقب تیم ماینتس 0-5ers است و می توان توضیح داد که دلیلش چیست. این عدد به سال تاسیس باشگاه مربوط است. باشگاه ماینتس در سال ۱۹۰۵ تشکیل شد. 

بیشتر این مخفف ها معنای ساده ای دارند. در زبان آلمانی به باشگاه فرین می گویند و آن به شکل های مختلفی استفاده می شود. به همین خاطر معمول است اشتوتگارت که لقب رسمی اش قرمز ها یا سوابیا (منطقه ای در جنوب غربی آلمان) است را با نام VfB ببینید. آن مخفف Verein fur Bewegungsspiele است که ترجمه اش می شود: باشگاه برای بازی های حرکتی. 

وردربرمن سبز و سفید نامیده می شود. در حاشیه ویزراشتادیون رودی است که لقب تیم از آن گرفته شده است. در یک روز آفتابی طی کردن جاده قدیمی شهر تا ورزشگاه به زیباترین پیاده روی در فوتبال آلمان تبدیل می شود. 

در حین پیاده روی می توانید تعداد زیادی گرفیتی ببینید. فوتبال برمن در هنر خیابانی فوق العاده است. به تیم وردربرمن همچنین می گویند SVW و باشگاه ورزشی وردربرمن. 

ولفسبورگ، VfL (باشگاه فعالیت های فیزیکی) ولفسبورگ نامیده می شود. به آن ها همچنین گرگ ها می گویند و ریشه نام شهر جالب است. 

ولفسبورگ کنونی در سال ۱۹۳۸ به وجود آمد تا خانه کارگران فولکس واگن باشد اما نام شهر به قلعه ولفسبورگ بر می گردد که قدمتش به قرن چهاردهم می رسد. خانواده ای که این قلعه را ساختند آرم اسلحه شان گرگ در حال پریدن بود و از آن برای نام قلعه الهام گرفتند. 

در بوندسلیگا تعدادی از تیم ها از اسامی محلی استفاده می کنند. هوفنهایم روستای کوچی در بادن وورتمبرگ است که ۳۰۰۰ سکنه دارد.‌ با این حال باشگاه در منطقه کرایشگو است و به آن ها می گویند کرایشگویی ها. 

لقب آگزبورگ "ساکنین فوگر" است. از لحاظ تاریخی فوگرها یکی از خانواده های برجسته آگزبورگ بودند که از همه لحاظ ثروتمند بودند. با این حال به بانکداران برجسته و سرمایه گذاران ریسک پذیر در تمام اروپا تبدیل شدند. آن ها جز جدایی ناپذیر این شهر شدند. 

روهر و بوخوم به غیر قابل اعتمادها مشهور هستند. در بین سال های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۳ آن ها خود را در بوندسلیگا حفظ کردند و هرگز سقوط نکردند با وجود اینکه در ۲۲ فصل رتبه چهاردهم را به خود اختصاص دادند و ۹ بار در جایگاه های پایین تری قرار گرفتند. از سال ۱۹۹۳ آن ها پنج بار سقوط کردند و به همین خاطر دیگر خیلی غیرقابل اعتماد نیستند. آن ها از سال ۲۰۲۱ به بوندسلیگا برگشتند و دیگر سقوط نکردند. 

بوخوم هرگز مانند پلی اف فصل گذشته به هویت خود وفادار نبود. این تیم در بازی رفت با نتیجه ۳ بر صفر شکست خورد اما در بازی برگشت جبران کرد و در نهایت در ضربات پنالتی ماندن خود را در سطح اول فوتبال آلمان تثبیت کرد. 

بایرلورکوزن، مدافع عنوان قهرمانی بوندسلیگا لقبش "تیم کارخانه" در واقع "کارخانه یازده" است. در کنار ولفسبورگ آن ها یکی از دو تیمی در بوندسلیگا هستند که از قانون ۱+۵۰ معاف شدند به خاطر اینکه اسپانسرشان کمپانی تاریخی بایر است. 

داستان آن ها به سال ۱۹۰۳ بر می گردد، جایی که کارمندان کمپانی از مدیران خواستند تا به آن ها اجازه شرکت در مسابقات ورزشی را دهند. باشگاه فوتبال یک سال بعد تاسیس شد (مخفف آن را در لورکوزن B04 می بینید) و از آن پس تیم کارخانه لقب گرفتند. 

لایپزیش از قانون ۱+۵۰ معاف نیست. این باشگاه به روشی ساخته شد که به آن ها اجازه می دهد به شکل غیرواقعی از قانون پیروی کنند. رازن‌بال‌اسپورت لایپزیش را همانطور که همه می دانند گاوهای قرمز می نامند. برای کسانی که نمی دانند آن ها به جای اینکه ردبول اسپورت باشند رازن‌بال اسپورت (ورزشی توپی روی چمن) هستند باید توضیح داد که فدراسیون فوتبال آلمان اجازه نمی دهد از نام کمپانی استفاده کنند. 

شالکه در بوندسلیگا حضور ندارد و با توجه به عملکردش در دسته دو بعید به نظر می رسد به زودی به سطح اول فوتبال آلمان برگردد. با این حال این تیم را آبی های سلطنتی می نامند. شهر گلزنکرشن معادن زغال سنگ زیادی دارد و به همین خاطر به شالکه معدن کاران نیز می گویند. آکادمی باشگاه نیز به همین نام معروف است و به آن ها آهنگران نیز می گویند. 

اگر به گذشته برگردیم شالکه در سال های ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ شش بار قهرمان لیگ آلمان شد و آن تیم در آن دوران به سبک کرایزل (پاس هاس کوتاه، سرعت و حرکت) بازی می کرد. آن یک لقب به حساب نمی آید اما به هویت باشگاه گره خورده است. 

نورمبرگ هم در دسته دو به سر می برد اما در وضعیت بدتری قرار دارد. با این حال یکی از باشکوه ترین لقب ها را در آلمان دارد: در کلوپ (باشگاه).

اوایل قرن ۲۰ نورمبرگ در جنوب آلمان یکه تازی می کرد. لقب باشکوه این تیم تنها با موفقیت همراه نشده بود بلکه نورمبرگ به خاطر نوآوری که در آن دوران داشت تحسین می شد. 

نوبت به حیوانات رسید. اینتراخت فرانکفورت عقاب ها نامیده می شود. آتیلا، عقاب طلایی پیش از بازی ها در والداشتادیون پرواز می کند. چرا یک عقاب؟ در بالاترین نقطه شهر فرانکفورت عقابی با تاج پادشاهی دیده می شود  که چنگال ها و زبان آبی دارد. ترسناک است‌!

لقب بروسیا مونشن گلادباخ کره اسب ها است. زمانی که گلادباخ برای نخستین بار در سال ۱۹۶۵ به بوندسلیگا صعود کرد تیمشان ۲۱ ساله بود مانند گونتر نتسر جوان. کره اسب لقبی بود که در آن زمان رسانه های محلی به تیم های تازه تاسیس می  دادند. 

هولشتاین کیل که به تازگی به بوندسلیگا صعود کرده لقبش لک لک ها است‌. دلیلش کاملا مشخص نیست. افسانه ای وجود دارد که می گوید این لقب از نخستین کیت های تیم الهام گرفته شده است. ترکیب پیراهن، شورت و جوراب بازیکنان را شبیه به لک لک می کرده است. داستان زیبایی است اما در واقع حقیقت ندارد. این لقب از بار قدیمی که به اعضا تعلق داشت می آید. نامش آشیانه لک لک بود و بازیکنان در آنجا پیش از تمرین لباس هایشان را عوض می کردند. 

کایزرسلاوترن در سال ۲۰۱۲ از بوندسلیگا سقوط کرد و نتوانست به سطح اول فوتبال آلمان برگردد. با این حال آن ها و لقبشان در صحنه بزرگ فینال جام حذفی آلمان ۲۰۲۴ با یک تیفو در ورزشگاه المپیک برلین پدیدار شد. لقب این تیم شیاطین سرخ است. 

سن پائولی مانند کیل تازه راه یافته به بوندسلیگا است. به آن ها می گویند پسران قهوه ای چون کیت این تیم به این رنگ است. خیلی تلاش کردند این لقب به کار رود اما بیشتر به نظر می رسد هویتی است که در شبکه های اجتماعی شکل گرفته است. "شوت‌زنان محله" قدیمی است اما بیشتر توسط گزارشگران  تلویزیونی استفاده می شود تا هواداران. سن پائولی تنها سن پائولی است. 

هایدینهایم فرانک اشمیت در واقع تنها FCH است. با این حال عروسک تیم پل نام دارد و توسط کمپانی اشتیف درست شده است. اشتیف کارخانه عروسک های پولیشی است که موزه ای در نزدیکی گینگن دارد. زمانی که اشمیت پسربچه بود مادرش در یکی از کارخانه های محلی کار می کرد. 

اونیون برلین ملقب به آهنین است. اونیون گذشته سختی داشته است و در واقع تنها تیم شرقی آلمان است که در بوندسلیگا حضور دارد. پیش از این که این تیم برای نخستین بار به سطح اول فوتبال آلمان صعود کند و بتواند در پلی اف ۲۰۱۹ اشتوتگارت را شکست دهد لقبشان Unpromotables (تیمی که پیشرفتی ندارد) بود به خاطر حضور طولانی مدت در دسته دو. 

آهنین بیشتر انتزاعی است. اونیون مجبور بود در طول زمان خودش را با شرایط وفق دهد، در طول جنگ جهانی دوم و قبل و بعد از اتحاد، اما باشگاهی که با نام SC اونیون ۰۶ سقوط کرد و در سال ۱۹۰۶ تاسیس شده بود توسط اعضای کارخانه های محلی و جامعه کارمندان شکل گرفته بود. 

زیر نظر قانون آلمان شرقی، حریف بزرگ اونیون، دینامو برلین بود. دینامو ریاستش بر عهده اریش میلکه، مدیر اشتازی بود و از تیم همشهری اش موفق تر بود. آن تصادفی نبود حتی در دهه ۷۰. اونیون به یک تیم مخالف تبدیل شد و آن کمک کرد تا آهنین جزیی از هویتش شود. 

در پایان به فرایبورگ می رسیم که لقبش برزیلی های برایزگاو است. فولکر فینکه به اندازه فردی مانند رالف رانگنیک موفق نبود اما تیم فینکه در دهه ۹۰ نتایج درخشانی کسب کرد و به آن لقب برزیلی ها را دادند. در سال ۱۹۹۵ در جایگاه سوم قرار گرفتند در حالی که کوچکترین ورزشگاه لیگ را داشتند. 

فینکه از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۷ هدایت فرایبورگ را بر عهده داشت و در فوتبال آلمان در این زمینه رکورد دار بود تا اینکه اشمیت هایدنهایم در سال ۲۰۰۳ آن را شکست. با این حال میراث فوتبالش در لقب باشگاه زنده است.