افرادی که در فوتبال فساد می کنند به فکر توسعه داوری هستند؟!

ورزشی جماران؛ وضعیت داوری فوتبال ایران در سال های اخیر روندی نزولی داشته و مهاجرت علیرضا فغانی به استرالیا، باعث شده تا فوتبال ایران دیگر داوری در سطح بین المللی نداشته باشد.

حسین عسگری، کارشناس داوری در گفت و گو با سرویس ورزشی جماران درباره وضعیت داوری فوتبال ایران گفت:  طبیعی است وقتی کار نشود و وقتی فساد در فوتبال باشد و یک مسئول چند سال در راس کار باشد حاصل آن همین می شود. وقتی به آن شکل فساد انجام شود، آیا آن افراد به فکر توسعه داوری هستند؟ فیفا بیش از 10 سال است که شرایط سنی را برای داوران برداشته. در همین جام ملت ها داور 47 ساله داشتیم که در مراحل پایانی هم سوت زد. اینجا اما تا داور به 45 سالگی می رسد می گویند کنار برو. در حالی که این داور به اوج تجربه رسیده است. تنها بحث آمادگی جسمانی مطرح است که اگر داور مشکلی نداشته باشد، بالاترین سرمایه است. الان ببینید داوران ما در آسیا در چه سطحی قضاوت می کنند؟ بالاترین قضاوت برای آقای بنیادی فر بود که بعد از 11 سال داوری بین المللی، فینال امیدهای آسیا را سوت زده که مسابقات درجه 3 آسیاست و حتی درجه 2 هم نیست.

او ادامه داد: الان بیش از 10 سال است که یک داور ما در مسابقات جوانان و نوجوانان جهان حضور نداشته. در حالی که خود من، آقای خسروی و حتی خود آقای فغانی هم سابقه سوت زدن در این رقابت ها را داشته ایم. فیفا وقتی بخواهد یک داور را محک بزند ابتدا از او در نوجوانان و جوانان استفاده می کند. وقتی هیچ کدام از داوران ما در این بخش ها نیستند پس یعنی داوری ما درجا زده و در این چند سال هیچ کاری نشده است. وقتی به فکر توسعه نباشند و فقط به فکر فساد باشند، همین می شود. زمانی می گفتند داوری ما از فوتبالمان جلوتر است و واقعا هم همین بود. چه در نسل خود ما و چه در نسل قبل از ما مانند صالحی ها و حیدری ها و بهلولی ها. بعد از ما هم نفراتی مانند مسعود مرادی و... بودند اما الان ببینید وضعیت به چه شکل است.

عسگری درباره اینکه بهبود وضعیت داوری به چه عواملی بستگی دارد، گفت: فعلا این روند ادامه دارد و مشخص نیست چه زمانی درست شود. تا نگاه سرمایه گذاری به داوری نداشته باشیم، وضع همین است. وقتی داور نه مربی بدنساز و تکنیکال دارد نه زمین مناسب پس همین می شود. در دنیا داوران مربیان خاص خود را دارند و حتی بعضی از داوران پیشرفته مربی روانشناس هم دارند. داوران ما اما زمین مناسب برای تمرین ندارند و در پارک تمرین می کنند یا با التماس باید در یک زمین فعالیت کنند. داوری امروز خیلی با قبلا فرق دارد. الان داوران در زمین چمن به شکلی تمرین می کنند که انجام آن تمرینات بدنشان را خود به خود برای مسابقه آماده می کند و مانند قبلا نیست که در پیست دوومیدانی تمرین دویدن داشته باشند. وقتی این موارد نیست پس نمی شود انتظار پیشرفت داشت. اگر کسی هم به جایی رسیده بر اساس تلاش خودش بوده. فقط هم مشکل از این کمیته نیست بلکه زمانی که خود ما هم بودیم همین وضع بود. تا این موضوع نهادینه شود و نگاه حرفه ای حاکم نباشد، داوری پیشرفت خاصی نخواهد داشت و اصلا مهم نیست که چه اتفاقی برای داوری می افتد.