ستاره پرتغالی با رفتارش هایش در یورو ۲۰۲۴ نشان داده است که تنها رکوردهایش برایش اهمیت دارند.
جماران، فرشته مقدم: کریستیانو رونالدو یکی از ستاره های یورو ۲۰۲۴ است. زمانی که او وارد زمین می شود تمام نگاه ها به او معطوف می شود. کودکان از دیدن ستاره پرتغالی به وجد می آیند و باورشان نمی شود در کنار او ایستاده اند. عکاسان در حال ثبت تصویرش هستند و کارگردان تلویزیونی هر حرکت او را زیر نظر دارد. حتی برخی از تماشاگران حاضر در ورزشگاه ها در جریان بازی ناگهان وارد زمین می شوند تا با کریستیانو سلفی بگیرند و یا او را در آغوش بگیرند. مهاجم پرتغالی به خوبی از این وضعیت آگاه است.
کریستیانو می خواهد چهره خوبی از خود نشان بدهد اما رسیدن به اهدافش برایش اهمیت بیشتری دارند. او که در شروع جام تاریخ سازی کرد و تنها بازیکنی لقب گرفت که شش یورو را تجربه می کند به دنبال ثبت رکوردهای دیگر در این رقابت ها است. با این حال هنوز موفق به کسب آن ها نشده است. همین موضوع و ویژگی های اخلاقی مهاجم پرتغالی موجب شده است او دو چهره از خود نشان دهد. رونالدو در حالی که با جیمی جامپ خردسال ترک به بهترین شکل رفتار کرد نتوانست خشم خود را در دیدار برابر گرجستان کنترل کند و روبرترو مارتینس از ترس اخراج احتمالی، او را تعویض کرد.
ستاره پرتغالی هنوز نتوانسته است در یورو ۲۰۲۴ گلی به ثمر برساند. برای نخستین بار بود که او در گلزنی در مرحله گروهی ناکام ماند. این موضوع به شدت موجب خشم و ناراحتی مهاجم النصر شده است. او در دیدار برابر ترکیه فرصت داشت گلزنی کند اما به برونو فرناندش پاس داد تا تواضع خود را نشان دهد. توپ وارد دروازه شد اما در ادامه این بازی رونالدو نتوانست گلی به ثمر برساند. CR7 تصور می کرد در دیدار برابر گرجستان این اتفاق می افتد چون حریف آسانی است. زمانی که بازیکن حریف پیراهنش را در محوطه جریمه کشید و داور پنالتی نگرفت رونالدو به شدت عصبانی شد و داور به او کارت نشان داد.
در ادامه هر سوتی که داور علیه پرتغال می زد کریستیانو به عنوان کاپیتان تیم ملی به آن اعتراض می کرد و خشمگین می شد. رونالدو که در باز کردن دروازه ممرداشیویلی ناکام ماند و از فرصت هایش استفاده نکرد در نهایت در دقیقه ۶۶ تعویض شد. او از این تغییر هم ناراحت و عصبانی شد اما مارتینس چاره ای نداشت چون ممکن بود کریستیانو با دریافت کارت زرد دوم از بازی اخراج شود و مرحله یک هشتم نهایی را نیز از دست بدهد. پرتغال با نتیجه ۲ بر صفر شکست خورد و رونالدو که از این وضعیت به شدت ناراحت بود نتوانست هنگام ورود به تونل شعارهای هواداران گرجستان را تحمل کند و با خشم جوابشان را داد.
رونالدو امیدوار بود در دیدار برابر اسلوونی بالاخره پایش به گلزنی باز شود اما تمام ضربات آزادی که زد یا به بیرون رفت یا یان اوبلاک مهارش کرد. در نیمه دوم با اعلام پنالتی به نفع پرتغال، کریستیانو تصور می کرد بالاخره این طلسم می شکند اما اوبلاک ضربه اش را مهار کرد. او ابتدا بغض کرد و سپس مانند یک کودک گریست. در حالی که هم تیمی هایش سعی در آرام کردن رونالدو داشتند او همچنان می گریست. کریستیانو برای ناکامی خودش گریه می کرد نه برای تیم چون بازی هنوز تمام نشده بود و پرتغال با توجه به ضعف تیم حریف در خط حمله به راحتی می توانست با به ثمر رساندن یک گل به مرحله بعد صعود کند. او نمی توانست باور کند پس از آن همه دوندگی و هشت ضربه به سمت دروازه نتوانست گلزنی کند.
درست است زمانی که در ضربات پنالتی ضربه اش به گل تبدیل شد از هواداران عذرخواهی کرد اما رفتارش پس از پایان ضربات پنالتی نشان داد که او تنها به فکر خودش است. دیوگو کوشتا پس از آن مهار در لحظات پایانی توانست سه ضربه نخست پنالتی را نیز بگیرد و موجب صعود تیمش به یک چهارم نهایی شود. او نخستین دروازهبان در تاریخ یورو لقب گرفت که سه ضربه پنالتی مهار می کند به همین خاطر پس از گل شدن ضربه برناردو سیلوا همه به سمت کوشتا رفتند تا ستاره این بازی را در آغوش بگیرند اما رونالدو در وسط زمین دستانش را مشت کرده بود و به تنهایی خوشحالی می کرد، انگار که او قهرمان این بازی بوده است.
این رفتار کریستیانو موجب شد کارگردان تلویزیونی مدام تصویر را عوض کند یک لحظه شادی بازیکنان پرتغال با کوشتا را نشان دهد و لحظه ای بعد شادی CR7 را، همان چیزی که رونالدو به دنبالش بود. سپس مهاجم پرتغالی به آرام ترین شکل ممکن به سمت هم تیمی هایش دوید و از کوشتا به شکل سردی قدردانی کرد. پس از این که تمام بازیکنان از کنار دروازهبان رفتند رونالدو کوشتا را در آغوش گرفت تا در قاب مورد نظر این تصویر به ثبت برسد. مهاجم پرتغالی در بازی برابر چک نیز پس گلزنی کونسیسائو در لحظات پایانی واکنش مشابهی نشان داده بود. کریستیانو در حالی چنین رفتاری از خود نشان می دهد که می داند اگر این کار را هم نکند باز هم رسانه ها روی او تمرکز می کنند.
در حالی که رونالدو برای کسب جام و ثبت رکوردهایش به هم تیمی هایش نیاز دارد اما همیشه به فکر خودش است. کریستیانو می خواهد همیشه او ستاره بازی باشد و همه به او توجه کنند. اگر گل مهمی را بازیکن دیگر تیم به ثمر برساند از ته دل خوشحال نمی شود و تنها چون منجر به صعود یا برد تیم می شود از این اتفاق راضی است. برای بازیکن ۳۹ ساله ای که به جز فتح جام جهانی به تمام افتخارات دست یافته و اغلب رکوردهای تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داده است چنین رفتاری زننده است. او به جای لذت بردن از آخرین یورو خود تمرکزش روی رکورد شکنی و دیگر مسائل است.