در گفت و گو با جی پلاس مطرح شد:

ساحلی باز ایران به دنبال کار در تاکسی های اینترنتی!

ملی پوش فوتبال ساحلی ایران گفت: 28 سال سن دارم و نمی‌توانم به این فکر کنم که فوتبال حرفه‌ای زندگی خودم و خانواده‌ام را تامین کند. یا باید قول‌ها عملی شود یا این که ما هم باید شغلی داشته باشیم و به سرکار برویم.

لینک کوتاه کپی شد

جِی پلاس؛ الهام کهزادی: سومی جهان را دارند اما پر از گلایه از بی مهری و بی توجهی مسئولان هستند؛ به گفته خودش انتظار زیادی ندارند و فقط می‌خواهند زحماتشان دیده شود. مهدی شیرمحمدی مدافع تاثیرگذار تیم ملی فوتبال ساحلی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جِی پلاس، از شرایط این رشته می‌گوید که زیر خواهید خواند.

جِی پلاس: چه اتفاقی موجب شد فوتبال ساحلی را به عنوان ورزش حرفه‌ای دنبال کنید؟

شیر محمدی: متولد فرودین 1374 هستم؛ دهمین سالی است که فوتبال ساحلی بازی می‌کنم البته حدود سه سال در تیم جوانان و امیدهای کشوری فوتبال روی چمن بازی می‌کردم و سابقه حضور در ذوب آهن، فولاد ماهان سپاهان و گهر درود را دارم. زمانی که خواستم به خدمت سربازی بروم و نتوانستم به تیم‌های نظامی فوتبال روی چمن راه پیدا کنم یک مربی داشتم که من را به سمت فوتبال ساحلی سوق داد و گفت برای تیم ما بازی کن که مسابقات در یزد بود و من 9 گل به ثمر رساندم؛ تیم گلساپوش یزد هم در مسابقات حضور داشت و درخواست کرد قبل از رفتن به خدمت قرارداد با این تیم امضا کنم که از همان طریق مسیر زندگی من به سمت فوتبال ساحلی کشیده شد.

 

جِی پلاس: کمی از تفاوت‌های فوتبال ساحلی و فوتبال روی چمن خصوصا از لحاظ مالی بگویید:

شیرمحمدی: از لحاظ مالی و رسانه‌ای فوتبال روی چمن خیلی نظرات را جلب می‌کند؛ ما امسال بعد از 10 سال بازی کردن به لطف این که امارات میزبان مسابقات بود کمی دیده شدیم وگرنه زمانی که مسابقات در آمریکا و آفریقا بود بازی‌ها از لحاظ اختلاف ساعت با ایران مطابقت نداشت به همین دلیل دیده نمی‌شدیم. درآمد هم نسبت به فوتبال روی چمن یک به هزار است شاید تا 10 هزار هم باشد. در مورد پاداش هم چیزی نگویم بهتر است. ما هر روز و هر ساعت پیگیری می‌کنیم اما از وزارت ورزش و از ارگان‌های دیگر خبری نیست؛ بالاخره سومی جهان در مصوبه مجلس وجود دارد و فکر نکنم معتبرتر از این مقام در فوتبال باشد اما هنوز چشم انتظار پاداش هستیم؛ همه فکر می‌کنند ما میلیاردی پاداش گرفتیم درصورتی که هنوز یک ریال پول دریافت نکردیم.

 

جِی پلاس: سومی جام جهانی اتفاق بزرگی است؛ در فوتبال روی چمن هنوز مقامی کسب نشده حواله خودرو دریافت می‌کنند اما شما می‌گویید علی رغم کسب این مقام همچنان پاداشی دریافت نکردید؛ این تبعیض‌ها موجب دلخوری و بی انگیزگی نمی‌شود؟

شیرمحمدی: اتفاقا با این شرایط به این نتیجه می‌رسیم که خدا را شکر فینال نرفتیم؛ به قول معروف می‌گویند شما یک پل نشان بده تا ما سی و سه پل نشان بدهیم؛ ما مقام سوم دنیا را کسب کردیم یک پاداش نمی‌دهند و قدردانی نمی‌کنند که البته در وسع کشور ما است نه این که نباشد. ما 12 بازیکن داریم که با کادر فنی و مدیریتی 20 نفر می‌شویم که فقط می‌خواهند قدردانی شوند و ببینند که زحماتشان دیده شده است به خاطر همین خدا را شکر می‌کنم فینال نرفتیم چون شیرینی‌اش فقط این بود که مردم لذت بردند و خوشحال شدند. در مصوبه مجلس برای مقام جهانی و المپیک آمده که نامه اشتغال به کار بدهند، از سربازی معاف کنند، پاداش ویژه برای کسب سکو بگذارند و در کل این‌ها چیزهایی است که ما دست و پا شکسته اطلاع داریم.  دوستانی قول حواله خودرو داخلی دادند که آن هم قرار بود با قیمت کارخانه به ما بدهند و خودمان هزینه خودرو را پرداخت کنیم و قرار نبود به ما ببخشند. تاکسی اینترنتی از بازیکنان با این قراردادهای پایین اگر ماشینشان را ببینید که چه وضعیتی دارد و با همان اتومبیل در آژانس هم کار می‌کنند اما به عشق مردمی که واقعا حمایت می‌کنند ادامه می‌دهند و من می‌دانم اگر فوتبال ساحلی زیرمجموعه فدراسیون فوتبال نباشد باور کنید کمک‌های مردمی ما را بی نیاز می‌کند.

 

جِی پلاس: فدراسیون فوتبال برای حل این مسائل نقشی دارد و اقدامی کرده؟

شیرمحمدی: فدراسیون تلاشش را کرده و قول و وعده‌هایی گذاشته که ان شاءالله حل می‌شود.

 

جِی پلاس: با این شرایط خود شما هم شغل دومی دارید؟

شیرمحمدی:  اکثر بچه‌ها شغل دوم دارند و خودم هم چرا دروغ بگویم همین طور هستم چون 28 سال سن دارم و نمی‌توانم به این فکر کنم که فوتبال حرفه‌ای زندگی خودم و خانواده‌ام را تامین کند. یا باید قول‌ها عملی شود یا این که ما هم باید شغلی داشته باشیم و به سرکار برویم.

 

جِی پلاس: تا کنون اتفاق عجیبی چه در لیگ و چه در مسابقات بین‌المللی برای شما رخ داده؟

شیرمحمدی: اتفاق عجیب این است که وقتی ما در مسابقه‌ای مقام کسب می‌کنیم می‌گوییم امسال قراردادها افزایش پیدا می‌کند اما وقتی به کشور برمی‌گردیم نصف تیم‌ها منحل می‌شوند و بازیکنان خود را به تیم‌های دیگر می‌فروشند. گلساپوش سه سال مقتدرانه قهرمان لیگ شده اما الان به وضعیتی افتاده که نصف بازیکنانش را برای فروش می‌گذارد و تیمی درحد معمولی تشکیل می‌دهد. این‌ها از عجایب لیگ فوتبال ساحلی است که البته دلیل دارد. اسپانسر به هر حال می‌خواهد دیده شود اگر رسانه و تلوزیون حمایت کنند شاید حامیان مالی خیلی بیشتر و بهتر از این‌ها از ما حمایت کنند.

جِی پلاس: حرف آخر؟

شیرمحمدی: تمام کشورها آرزوی داشتن بازیکنان فوتبال ساحلی ایران را دارند چون این 12 نفر واقعا از سطح بالایی برخوردارند؛ قطار پیشرفت کشورهای دیگر خیلی سریع تر از ما حرکت می‌کند  امیدوارم فوتبال ساحلی ایران به روزگاری نرسد که ما هم آرزویمان صعود از گروه در جام جهانی باشد. ما توقع پاداش و قرارداد آنچنانی نداریم چون می‌دانیم نمی‌دهند اما توقع داریم زحماتمان دیده شود.

 

دیدگاه تان را بنویسید