جنجال‌های جهان ورزش| فاولر؛ ستاره ای که با شادی های پس از گلش سر و صدای زیادی به پا می کرد

جی پلاس، فرشته مقدم: رابی فاولر یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه لیورپول به حساب می آید که توانست برای قرمزها ۱۸۳ گل به ثمر برساند. مهاجم انگلیسی در کنار افتخاراتی که به دست آورد حواشی زیادی چه درون زمین و چه بیرون از آن داشت. شادی های پس از گلش جنجال برانگیز بودند. همچنین رفتارهای نامناسب دیگری نسبت به هواداران و هم تیمی هایش داشت.  

شادی پس از گل 

سوم آوریل ۱۹۹۹ لیورپول و اورتون برابر هم قرار گرفتند. در دقیقه نخست این داربی اولیویه داکور اورتون را پیش انداخت اما یک ربع بعد فاولر از روی نقطه پنالتی بازی را مساوی کرد. مهاجم بریتانیایی برای شادی گل به سمت جایگاه تماشاگران اورتون رفت، روی خط دروازه نشست و نشان داد که در حال مصرف کوکایین است. سپس بلند شد و رقصید و دوباره نشان داد در حال مواد کشیدن است. ستاره لیورپول به خاطر این که به مصرف مواد متهم شده بود آن کار را مقابل تماشاگران انجام داد. او چند سال بعد از حرکتش ابراز پشیمانی نکرد و گفت: "می دانستم چه کاری انجام می دهم. برایم اهمیتی نداشت. فرصت خوبی بود تا هواداران را ساکت کنم." فدراسیون فوتبال انگلیس فاولر را از حضور در چهار بازی محروم کرد و جریمه سنگین ۳۲ هزار پوندی را در نظر گرفت. آن شادی پس از گل به یکی از جنجالی ترین لحظات تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شد. 

جریمه ۲۰۰۰ فرانکی 

کارکنان شرکت مرسی دوکس و هاربر لیورپول پس از اخراج ۵۰۰ نفر از کارگران خود در سال ۱۹۵۵ برای دو سال اعتصاب کرده بودند. فاولر و استیو مک‌‌منمن می خواستند این موضوع را به اطلاع همه برسانند. آن ها می دانستند که در بازی های اروپایی این موضوع دردسر ساز می شود. قرار بود زیر کیت اصلی لباسی بپوشند که رویش نوشته شده بود: "۵۰۰ کارگر بارانداز لیورپول از سال ۱۹۹۵ اخراج شده اند." ایده اصلی این بود که پس از پایان بازی آن را نشان بدهند تا بتوانند قوانین رقابت های اروپایی را دور بزنند (یوفا اجازه نمی دهد بازیکنان چنین نوشته هایی را روی پیراهن خود درج کنند). با این حال فاولر پس از این که گل دوم بازی را به ثمر رساند نتوانست تحمل کند و پیراهنش را بالا زد تا پیام را به تماشاگران نشان دهد. این حرکت جنجال به وجود آورد و مهاجم بریتانیایی ۲۰۰۰ فرانک سوییس توسط یوفا جریمه شد. 

خرابکاری

نیل رادک هم تیمی فاولر در لیورپول بود. مدافع انگلیسی در مسیر بازگشت از گرجستان پس از انجام یکی از بازی های جام یوفا در هواپیما خوابش برد. زمانی که بیدار شد کفش های گرانقیمتش را پوشید تا به سرویس بهداشتی برود. ناگهان متوجه شد در کفشش مدفوع است. او جوراب هم نپوشیده بود. یکی از بازیکنان به رادک گفت که کار فاولر بوده است. رادک به اندازه ای خشمگین شد که می خواست هم تیمی اش را بکشد. او منتظر ماند تا از هواپیما بیرون بروند. سپس به سمت فاولر رفت و به او سیلی محکمی زد. فاولر گفت که من این کار را نکردم. او هرگز قبول نکرد که چنین کار زشتی را انجام داده است. از دیگر خرابکاری های فاولر می توان به تخریب اتاق یک هتل اشاره کرد. 

ضرب و شتم 

ستاره لیورپول در فاصله یک سال دو بار مورد حمله قرار گرفت. او پیش از آخرین دیدار فصل در هتل مشغول نوشیدن مشروبات الکلی بود که مورد حمله یک مرد ۲۴ ساله قرار گرفت. در درگیری که رخ داد بینی فاولر شکست. ضارب به ۱۸ ماه زندان محکوم شد. چند ماه بعد در بیرون یک بار به مهاجم ۲۵ ساله لیورپول حمله شد. این اتفاق ساعت ۲ بامداد رخ داد و فاولر دوباره از صورت جراحت پیدا کرد. با این حال نیازی نبود به بیمارستان برود. پلیس در این رابطه یک مرد ۳۹ ساله را دستگیر کرد. 

اسپایس بویز

جیمی ردنپ، دیوید جیمز، مک‌منمن، فاولر و جیسون مک آتیر، پنج بازیکن برتر لیورپول در اواسط دهه ۹۰ لقبشان اسپایس بویز بود تقلیدی از گروه اسپایس گرلز (گروه موسیقی انگلیسی). این گروه حواشی زیادی به وجود آورد که یکی از آن ها در فینال اف ای کاپ ۱۹۹۶ رخ داد. این پنج بازیکن پیش از شروع بازی با کت و شلوار کرم رنگ آرمانی وارد زمین شدند. لیورپول در آن دیدار از منچستریونایتد شکست خورد. گروه اسپایس بویز بازی خوبی به نمایش نگذاشت و هواداران بارها آن ها را سرزنش کردند که تمرکزشان روی بازی نبود. فاولر در سال ۲۰۰۸ گفت: "مردم هنوز آن کت و شلوار سفید را به من یادآوری می کنند. اگر ما در آن دیدار پیروز می شدیم هیچکس به آن اشاره نمی کرد اما چون شکست خوردیم آن به یک رسوایی تبدیل شد."

اسپایس بویز و برخی از بازیکنان لیورپول پس از بازی ها به لندن پرواز می کردند تا در کلوپ های شبانه پایتخت اوقات خود را بگذرانند. آن ها نخستین بازیکنانی بودند که دستمزد بالایی دریافت می کردند و پورشه و فراری داشتند و به همین خاطر می توانستند هر چیزی بخواهند داشته باشند. همچنین پیش از دیدارهای لیورپول، بازی با سکه یک پوندی انجام می دادند که هر کسی می باخت باید هزینه اولین دور از نوشیدنی الکلی را می پرداخت. در آن دوران در انگلیس معمول بود که بازیکنان پس از پایان بازی ها به بار بروند و مشروبات الکلی مصرف کنند.