تیم ملی فوتبال ایران با ارائه نمایشی ضعیف، به سختی توانست هنگ کنگ را ببرد. این مسئله ظاهرا به باخت غیرمنتظره ژاپن به عراق ربط پیدا کرده است!
جی پلاس؛عرفان حاج بابایی: این که باخت روز گذشته تیم ملی فوتبال ژاپن به عراق در جام ملت های آسیا ۲۰۲۳ غیرمنتظره و ناگهانی بود، قطعا نکته ای درست است. هیچکس فکرش را نمی کرد ژاپن مقتدر و قدرتمند در مقابل عراق به چنین مشکلی بخورد و درنهایت هم بازی را ببازد. اما این که نمایش ضعیف تیم ملی فوتبال ایران مقابل هنگ کنگ به این اتفاق ربط داده شود، به هیچ عنوان قابل فهم نیست.
برای اثبات عملکرد بد تیم ملی مقابل هنگ کنگ لازم نیست جای دوری برویم. مهدی قایدی، مهدی طارمی و رامین رضاییان در صحبت های بعدی بازی خود، به این مسئله اشاره کردند که جمعه شب، شب ایران نبود و تیم ملی باید خیلی بهتر از این شود.
با این حال در برخی رسانه ها و در میان افرادی، این صحبت مطرح شد که باخت 2-1 ژاپن به عراق، باعث نگرانی بازیکنان تیم ملی شده و همین باعث شده که تمرکز آن ها بهم بخورد و مقابل هنگ کنگ خوب بازی نکنند. این مسئله حتی به کنفرانس خبری سرمربی تیم ملی هم کشیده شد و امیر قلعه نویی در خصوص نمایش نه چندان خوب بازیکنانش گفت: شاید به خاطر بازی با ژاپن بوده یا شاید هنگ کنگ را دست کم گرفتند.
حالا یک سوال مهم؛ مگر ایران برای قهرمان شدن پا به جام ملت های آسیا نگذاشته؟ مگر تیمی که می خواهد قهرمان شود، نباید بتواند تمام حریفان را شکست دهد؟ دیگر چه فرقی بین ژاپن یا دیگران وجود دارد؟ آیا این اعتماد به نفس و حرفه ای گری در تیم ملی وجود ندارد که با نتیجه دو تیم دیگر، این چنین بخواهند همه به هم ریخته و آشفته شوند؟ ضمن این که نتیجه بازی ژاپن و عراق اگر هم می خواست تاثیری بگذارد، باید تاثیر مثبت می گذاشت و بازیکنان با خود می گفتند حالا که عراق، ژاپن را شکست داده، پس ما هم حتما می توانیم این کار را انجام دهیم!
به هر حال به نظر می آید که نپذیرفتن نقاط ضعف و اشتباهات و ربط دادن مسائل مختلف به هم، مسیر راحت تری است تا تلاش برای اصلاح مشکلات. مشکلاتی که حتی خود کادرفنی بارها به آن اعتراف کرده اما نشانه ای از رفع آن ها دیده نمی شود.
