گزارش یک دورهمی پهلوانانه!

جِی پلاس؛ ساعت ۸:۳۰ دقیقه صبح و سالن اجلاس سران آماده برگزاری مراسم جشن سده المپیک؛ لابی سالن مملو از  عکاسان و خبرنگاران رسانه‌های مختلف دیداری، شنیداری و مکتوب برای پوشش خبری این مراسم بزرگ بود. عکس‌هایی از مفاخر و مدال آوران المپیک که بیروگرافی مختصری نیز از هر ورزشکار  داشت در ورودی سالن خودنمایی می‌کرد.

میهمانان مراسم یکی پس از دیگری وارد لابی می‌شدند و صدای شاتر دوربین عکاسان لحظه‌ای قطع نمی‌شد و با ورود عبدالله موحد قهرمان اسبق کشتی و محمد نصیری قهرمان اسبق وزنه برداری هجوم‌ عکاسان و فیلمبرداران  برای ثبت این لحظه به اوج خود رسید.  با ورود هر مهمان خبرنگاران او را به جایگاه مخصوص مصاحبه می‌بردند و در مورد مسائل مختلف ورزش سوال می‌کردند.

به هر گوشه‌ای نگاه می‌افتد  همه در حال انداختن عکس یادگاری با ورزشکاران و پیشکسوتان نامدار هستند که فضای جالبی ایجاد کرده  و در این میان  اطراف عبدالله موحد و محمد نصیری از همه شلوغ تر بود و حاضران مراسم  از پیر و جوان اشتیاق زیادی برای گرفتن عکس یادگاری نشان می‌دادند.

حال و هوای سالن در مراسم اصلی

ساعت  ۱۰:۱۵ دقیقه کم کم همگی وارد سالن اصلی شدند تا مراسم به صورت رسمی آغاز شود؛  هر کس در جایگاهی که از قبل مشخص شده بود قرار گرفت. مراسم با تلاوت آیاتی از قرآن مجید و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز شد و سپس از نوای دلشنین مرشد فضای سالن را پر کرد؛  چند جوان باستانی کار نمایش زیبایی از حرکات زورخانه‌ای را اجرا کردند که در کنار آنها پسر بچه کودکی نیز قرار داشت که شعر زورخانه‌ای حسین کاظمی را به زیباترین شکل خواند .

سرم را می‌چرخانم و اطرافم را نگاهی می‌اندازم و خوش و بش احسان حدادی، حسین توکلی و یوسف کرمی که نگاه جالبی هم  به کودک باستانی کار داشتند توجهم را جلب می‌کند.

محمود خسروی وفا رییس کمیته ملی المپیک اولین سخنرانی این مراسم را انجام داد و در میان سخنرانی خود پس از تشکر از ورزشکاران و مدال آوران از حاضران درخواست کرد ۳۰ ثانیه به صورت ایستاده خانواده آنها را که نقش مهمی در افتخار آفرینی فرزندان خود داشته و دارند تشویق کنند.

نمایش کلیپی از ۱۴ مدال آوری که دیگر در میان ما نیستند همه را تحت تاثیر قرارداد و با استقبال زیادی همراه شد؛  در میان پخش این کلیپ کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان وارد سالن شد و در کنار  شالویی نماینده ریاست جمهور، عبدالله موحد و محمد نصیری نشست.  صدای مجری آمد روبرو را نگاه کردم و متوجه شدم که عبدالله موحد را مخاطب قرار داده و در مورد رحمت الله غفوریان (مربی موحد) نظرش را می‌پرسد که پس از صحبت‌های موحد حضار شروع به تشویق او کردند، مجری اشاره‌ای به نمایشگر سالن می‌کند و می‌گوید حالا ببینیم نظر رحمت الله غفوریان در مورد عبدالله موحد چیست.

مشغول صحبت با همکار عکاسم می‌شوم،  به روبرو که نگاه می‌کنم می‌بینم مجری به سمت محمد نصیری می‌رود و غول وزنه برداری ایران  اشاره به گذراندن کودکی خود در پرورشگاه می‌کند و می‌گوید دختر ملک الشعرای بهار  که مسئول پرورشگاه بود نقش بزرگی در فعالیت او در عرصه وزنه برداری دارد به طوری که  دو طرف آجر را سوراخ می‌کرد و تکه‌ای چوب به عنوان هالتر درون آن قرار می‌داد به این طریق  نصیری وزنه برداری را آغاز کرد.

بدل تختی  و  حسرت ندیدن جهان پهلوان

قدم زدن وسط سالن فردی توجهم را جلب می‌کند دقت که می‌کنم شاهرخ شهبازی بدل غلامرضا تختی را می‌بینم و حسرت می‌خورم چرا  تختی واقعی را ندیدم!  چند کلامی با بدل چهره ای جهان پهلوان هم کلام شدم و از اینکه شبیه بزرگ مرد تکرار ناپذیری همچون تختی است ابراز خرسندی کرد. اشتیاق حاضران در سالن برای گرفتن عکس یادگاری با شاهرخ شهبازی جالب توجه بود.  پس از پایان صحبت‌هایمان  شاهرخ برای رونمایی از موسیقی المپیک ساخته مجید انتظامی به روی استیج فراخوانده شد و پس از ادای احترام به حضار قطعه شعری را خواند.

پایان مراسم با اهداء نشان و لوح تقدیر به مدال آوران المپیکی

ساعت ۱۳ و پایان مراسم اعلام می‌شود؛ تک تک مدال آوران ادوار مختلف المپیک نامشان خوانده و برای دریافت نشان روی استیج فراخوانده می‌شوند. قهرمانانی که در قید حیات نیستند خانواده‌هایشان نشان و لوح تقدیر را دریافت کردند.  پس از اهداء مدال حضاری که موفق به گرفتن عکس یادگاری نشدند عکس می‌گیرند و سالن را ترک کردند.