با پاداش بازی های آسیایی کار خاصی نمی توان انجام داد/ اگر رسیدگی شود می توانیم به رکورد تالاخادزه نزدیک شویم

جی پلاس؛ علی داوودی یکی از تک ستاره های درخشان وزنه برداری ایران در سال های اخیر است؛ جوان اول سنگین وزن که در المپیک توکیو در اوج جوانی و سن 20 سالگی، به مدال نقره رسید؛ داوودی امسال هم چشم و چراغ این ورزش بود و با کسب برنز جهان و نقره بازی های آسیایی، نشان داد همچنان در سنگین وزن ایران حرف اول را می زند.

علی داوودی در گفت و گو با سرویس ورزشی جی پلاس، درباره دلیل وقفه در فعالیت خود پس از درخشش در المپیک توکیو، گفت: دلیل عمده وقفه بعد از المپیک، اختلاف شدیدی بود که با فدراسیون وقت داشتم و به دلیل کم لطفی ها کمی بی انگیزه شده بودم و اما بعد از آن که به مسابقات جهانی نرفتم، توانستم با انگیزه تر برگردم و شرایطم بهتر شد.

داوودی درباره شرایط سنگین وزن و افتخارات همیشگی ایران در این دسته، گفت: وزنه برداری ایران را در دنیا با سنگین وزن آن می شناسند؛ یکی از دلایلی که همه وزنه بردارها هم به این دسته تمایل دارند، وجود قهرمان های خیلی بزرگی است که قبلا در این دسته داشته ایم و همه انگیزه مضاعفی گرفته اند تا جایی که الان می بینیم در این دسته چند وزنه بردار خیلی خوب حضور دارند و رقابت در آن سخت است.

او درباره عملکرد خود در مسابقات جهانی گفت: در مسابقات جهانی عربستان بهترین مجموع خود را ثبت کردم و در یکی از سنگین ترین رقابت های دسته سنگین وزن توانستم به مدال برنز برسم. ما که همیشه تلاش خود را می کنیم تا بهتر شویم و باید چه پیش می آید.

دارنده مدال برنز جهان درباره کسب مدال نقره در بازی های آسیایی و فاصله زیاد خود با رقبای ایرانی، گفت: در ایران واقعا نفرات خوبی از جمله آیت شریفی، علیرضا یوسفی و... هستند و در کنار رقابت، رفاقت نزدیکی هم داریم و به پیشرفت همدیگر کمک می کنیم. ما از جهانی که برگشتیم بلافاصله به چین رفتیم و سیستم وزنه برداری هم به شکلی است که بعد از هر مسابقه باید دو- سه ماه زمان بگذرد تا بدن ریکاوری شود، اما با توجه به اهمیت مدال برای کاروان ایران، به عنوان یک سرباز در مسابقه حاضر شدم و وزنه زدم. رقابت آنجا واقعا سخت بود و توانستم به نقره برسم.

نایب قهرمان المپیک توکیو در پاسخ به این سوال که با توجه به رکوردهای فوق العاده لاشا تالاخادزه، تا چه اندازه می توان به او نزدیک شد، گفت: البته که تالاخادزه یک استثنا است؛ اما باید این را در نظر گرفت که رسیدگی و حمایت در ایران مانند او هست یا نه؛ نمی گویم مانند او شویم چون او یک اعجوبه است اما اگر همانطور که به او رسیدگی می شود، در ایران هم به ما رسیدگی شود، می توانیم به این وزنه بردار نزدیک شویم. ان شالله که بتوانیم در مسابقات آتی هم اختلاف را کم و کمتر کنیم.

نایب قهرمان بازی های آسیایی هانگژو درباره وضعیت شغلی خود گفت: من تا الان جایی استخدام نشده ام و امیدوارم بتوانیم این موضوع را حل کنیم، چون شرایط فعلی سخت است و به هر ارگانی که رفته ایم، با در بسته مواجه شده ایم. از نظر معیشتی هم که شرایط مثل بقیه رشته هاست که بیشتر از وزارت ورزش و... پاداش می گیریم.

داوودی در پایان با اشاره به وضعیت معیشتی ورزشکاران در رشته های غیرتوپی و پاداش کم بازی های آسیایی، گفت: پاداش بازی های آسیایی خیلی پایین در نظر گرفته شده تا جایی که در تاریخ ورزش ایران شاید چنین پاداشی بی سابقه باشد. پاداش 500 میلیون به صورتی است که با تورم فعلی نمی توان کار خاصی با آن انجام داد اما به یاد دارم در سال های قبل با همین مدال بازی های آسیایی می شد یک خانه کوچک در تهران خرید اما به هرحال تلاش خود را می کنیم تا در مسابقات پیش رو با بهترین فرم بدنی حاضر شویم. چون تا المپیک هم فاصله زیادی نمانده و امیدوارم مسئولان کمک کنند که همه ورزشکارها با روحیه خیلی خوب در مسابقات حاضر و افتخار آفرینی کنند.