جی پلاس؛ تیم ملی وزنه برداری ایران در دو تورنمنت اخیر خود شامل مسابقات جهانی و بازی های آسیایی عملکرد قابل قبولی نداشت. علی رغم کسب سکوی تیمی پولادمردان در مسابقات جهانی، شاگردان نصیرشلال با دو طلا و یک برنز از نظر فردی نتیجه خوبی کسب نکردند. در بازی های آسیایی هم ملی پوشان ایران به تک نقره علی داوودی بسنده کردند تا همین موضوع انتقادات مختلفی از عملکرد وزنه برداران را به دنبال داشته باشد.
محمدرضا براری، ملی پوش اسبق وزنه برداری ایران و مربی این رشته در گفت و گو با سرویس ورزشی جی پلاس، گفت: نمی توان در دو خط وضعیت امروز وزنه برداری را خلاصه کرد. برای بررسی این موضوع باید به زمانی که آقای انوشیروانی روی کار آمد، برگردیم. از زمان روی کار آمدن او، به جای آنکه وقت خود را برای وزنه برداری بگذارد، بیشتر وقتش را برای کراس فیت و ... گذاشته و آسیب آن را هم خورده ایم؛ بچه هایی هم که در عرصه ملی هستند زحمات فدراسیون قبل بوده اند و فدراسیون جدید هنوز نتوانسته یک وزنه بردار جدید را از شهرستان ها و استان های دیگر به تیم ملی اضافه کند.
براری ادامه داد: روز اولی که روی کار آمدیم، برنامه ما این بود که افراد مستعد در وزنه برداری را در شهرهای مختلف از طریق هیئت ها شناسایی کنیم و آن ها در تیم ب تمرین بدهیم اما فدراسیون این موضوع را عملی نکرد. الان هم می دانید که استعداد یابی خاصی در فدراسیون صورت نگرفته و برنامه ای برای آینده هم وجود ندارد، بلکه با همان وزنه بردارهایی که سال هاست وزنه می زنند کار را پیش می بریم. در مسابقات اخیر هم دیدیم که نفراتی همچون آیت شریفی و علیرضا یوسفی آسیب دیدند و جایگزینی برای آن ها نداشته و نداریم. به هرحال به نظر من فدراسیون باید همانطور که در گذشته مربیانی مانند ایوانف و یا نفراتی از جمله حسین رضا زاده، حسین توکلی و... روی کار بودند و نفرات مستعد را شناسایی می کردند، باید چنین کاری انجام شود. به زبان عامیانه بگوییم الان فدراسیون رفیق بازی شده تا جایی که سرمربی، دبیر و همه عوامل فدراسیون از دوستان ایشان هستند که این موضوع آسیب می زند. وقتی عوامل نظارتی در فدراسیون نباشد و مطالبه گری صورت نگیرد، چنین هم می شود. وقتی یک فدراسیون بیش از 50 میلیارد اعتبار دارد اما یک مدال نمی گیرد، باید پاسخگو باشد.
مربی سابق تیم ملی وزنه برداری گفت: در دوره آقای مرادی وقتی برای المپیک 2016 مجمع برگزار شد، او 6 میلیارد و خُرده ای هزینه کرده بود و همان تیم در ریو مدال گرفتند و قبل از آن هم در جهانی صاحب مدال شدند. الان اما پیگیر آن هستند که فقط کراس فیت فعال شود. در هیچ جای دنیا چنین نیست که یک ورزشِ کمیته ای، زیر نظر فدراسیون کار کند که البته دوستان تمرکزشان بر بخش درآمدزایی این موضوع است، تا جایی که سرمربی تیم ملی به جای آنکه وقت خود را صرف آینده وزنه برداری کند، در فضای مجازی در باکس کراس فیت مشغول تمرین و تبلیغ این رشته است. ما هم خیلی وقت است این موضوع را بیان می کنیم اما گوش شنوایی نیست. مهم ترین بخش هم همان مطالبه گری است که رئیس فدراسیون پاسخگو نیست.
او گفت: فدراسیون باید مشخص کند چه قدر از اسپانسر، وزارت ورزش و... بودجه گرفته اند و این پول ها کجا هزینه شده و وزارت ورزش باید نهادهای نظارتی اش را در فدراسیون فعال کند. من شنیده ام که کمیته المپیک 12 میلیارد و همراه اول رقمی حدود 10 تا 12 میلیارد پول داده و وزارت ورزش و مبارزه با مواد مخدر و... هم کمک کرده اند. این پول ها پس کجا هزینه می شود؟ سالنی که سال ها بچه در ورزشگاه آزادی در آن تمرین می کردند به مخروبه تبدیل شده و فدراسیون نمی تواند آن را بازسازی کند، پس این پول ها کجا هزینه می شود؟ خروجی هم در بازی های آسیایی و جهانی مشخص می شود که ما نتوانستیم مدال های زیادی بگیریم. بیشتر از آنکه دوستان به دنبال کسب مدال باشند، به دنبال جمع کردن امتیازات و سکوی تیمی هستند حتی بدون مدال!
قهرمان اسبق آسیا در پاسخ به این سوال که «تیم ملی ایران در مسابقات جهانی به سکوی سوم رسید و این نتیجه تیمی قابل قبول است یا خیر؟» گفت: جامعه ورزش می داند که چنین نتیجه ای برای ورزش ما بی اثر است اما این کار را می کنند چون در تجلیل ریاست جمهوری، به تیم های اول تا سوم جوایزی داده می شود که این جوایز به سرمربی و سرپرست هم تعلق می گیرد، که آقای انوشیروانی همیشه خودش را به عنوان سرپرست معرفی می کند. ما در هیچ دوره ای بدون مدال اول تا سوم نشده ایم؛ در پاریس که ما سوم شدیم، آقای سعید محمدپور، بهداد سلیمی، سجاد انوشیروانی و... مدال گرفتند و ما هم بین نفرات چهارم و پنجم شدیم که تیم ما با آن همه مدال و امتیاز سوم شد. امسال اما تیم ما با این وضع روی سکو می رود و جامعه ورزش می داند حقیقت موضوع چیست؛ اما ناراحتی ما از این است که چرا کسی پیگیر نیست و بازخواستی صورت نمی گیرد که نتایج این طور است؟
دارنده مدال برنز جهان با اشاره به حواشی بین فدراسیون و کیانوش رستمی، گفت: درست است ما مصطفی جوادی را داریم اما چرا کیانوش رستمی را کنار می گذارند؟ قضیه المپیک فرق می کند و رستمی در 2 المپیک نشان داده شایسته کسب مدال است. او در مسابقات جهانی کلمبیا هم مدال گرفت که او را حذف کردند و وزنه برداری را در تیم گذاشتند که یا اوت کرده یا رده دهم تا پانزدهم قرار گرفته؛ این ها خیانت است و ما می فهمیم که آقای انوشیروانی عمدا این کار را می کند تا او را حذف کند. من به عنوان کادرفنی می گویم کیانوش رستمی از هر نظر جزو منظم ترین ورزشکارانی بود که تمرین می کرد اما او را حذف کردید. چون وقتی در سال 2016 رستمی تنهایی تمرین می کرد، آقای انوشیروانی سرمربی بود و اختلافاتی پیش آمد که او انصراف داد و مقصر را رستمی می دانستند که الان از او انتقام گرفتند.
او ادامه داد: ما دلمان می خواهد وزنه برداری پیشرفت کند و دلمان برای این رشته می سوزد. ما دوست داریم این رشته مدال جهانی و المپیک بگیرد اما به نظرم با این مدل در المپیک مدالی نخواهیم داشت. من قبل از مسابقات جهانی و بازی های آسیایی پیش بینی کرده بودم که چنین نتیجه ای رخ بدهد و چنین هم شد.
براری گفت: الان همه رشته ها در حال سرمایه گذاری و کار هستند اما وزنه برداری هنوز درگیر پیدا کردن سالن است؛ وقتی رئیس فدراسیون توان تجهیز یک سالن را ندارد پس چرا رئیس شده؟ این پول ها پس کجا هزینه می شود؟ اینکه یک کاروان از ایران به مسابقات جهانی اعزام شود که 10 ورزشکار در تیم باشد اما پانزده نفر همراه، که رئیس هیئت و... هم عازم شوند درد است. شغل خدمات فدراسیون بسیار شریف است و زحمتکش اما وقتی خدمات وزنه برداری را هم به مسابقات جهانی می برند، مشخص است که آنجا باید بابت هتل و اسکان و... هزینه شود، بهتر نیست همین هزینه را صرف تجهیز سالن ها کنند؟ شهر ساری که مرکز استان مازندران است تا چند وقت پیش سالنی نداشت، کرمانشاه بدترین شرایط را داشت که البته زحمات آقای باقری وضعیت بهتر شده، اما خیلی از باشگاه ها هنوز یک میله برای تمرین ندارند. این ها خیانت است.
مربی سابق تیم ملی با اشاره به حضور همیشگی رئیس یا نایب رئیس فدراسیون به عنوان سرپرست تیم در مسابقات مختلف، افزود: رئیس فدراسیون و مدیر یعنی نوکر مردم؛ تو باید بیایی و کار کنی نه اینکه دنبال این باشی که اسمت را به عنوان سرپرست تیم رد کنی و دنبال هدایا و جوایز باشی. ما از بازی های کشورهای اسلامی که آمدیم، جوایز آقای علی حسینی به عنوان سرمربی با جوایز آقای انوشیروانی برابر بود؛ این را چه کسی تعیین می کند که رئیس فدراسیون 300- 400 میلیون بابت یک مسابقه پاداش بگیرد؟ ساختار فدراسیون و ورزش باید اصلاح شود که نظارت روی این موضوعات وجود داشته باشد.
او در پایان گفت: شما ببینید چرا اصلا علی هاشمی حذف شد؟ من نمی گویم دوپینگ او مثبت شده بلکه او حذف شد؛ شاید او مقصر باشد اما من مدرک و سند دارم افرادی در وزنه برداری بودند که اتفاقات مشابه برایشان رخ داد و فدراسیون نخواسته تست آن ها مثبت شود اما الان این اتفاق افتاده و علی هاشمی با چند مدال جهانی حذف شد. الان اگر ما علی هاشمی را داشتیم می توانست در مسابقات جهانی مدال بگیرد. این ها می خواهند منتقدان فدراسیون را حذف کنند و فرقی نمی کند که من باشم، یا سعید محمدپور و... حتی افرادی که الان هم روی کار هستند اگر بخواهند انتقاد کنند باید به خانه شان بروند. راهی که آقای انوشیروانی در پیش گرفته و این سبک صحبت و فریب دادن، شاید در کوتاه مدت جواب بدهد اما در بلند مدت دست او رو می شود و ما که می گوییم شرایط فدراسیون روز به روز بدتر می شود اما کاش گوش شنوایی در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بود که به این موضوعات رسیدگی می کرد.
