اعتراض بی مورد به داوری در باخت رحمان عموزاد به موساکائف و فینالیست نشدنش کاملا موثر بود.
جی پلاس؛ رحمان عموزاد یکی از امیدهای کسب مدال طلا با شکست مقابل موساکائف روسی الاصل تیم مجارستان از راهیابی به فینال بازماند. عموزاد در این کشتی کاملا از حریفش برتر بود و با اشتباهی عجیب زمینه را خودش برای باخت خودش فراهم کرد.
در 3 دقیقه نخست کشتی، موساکائف فقط در حال فرار بود و رحمان با یورش های پیاپی او را از نفس انداخته بود. در شرایطی که او 2-1 از حریف پیش بود مرتب فشار آورد و در یک صحنه هم تلاش کرد تا پای حریف را به بیرون از تشک ببرد. در این صحنه داور چنین عقیده ای نداشت و امتیازی به رحمان نداد اما عموزاد اصرار داشت که پای حریف بیرون رفته و به مربیان گفت چلنج درخواست کنند.
این بزرگ ترین اشتباه خود رحمان بود و کادر فنی هم به اشتباه صحبت او را پذیرفت. به وضوح مشخص بود که موساکائف اسیر حملات رحمان شده و نفس کم آورده است. با این اعتراض به داوری حریف مجار خودش را پیدا کرد. اعتراض هم رد شد و کشتی 2-2 مساوی شد. از اینجای کشتی ورق برگشت.
در صورتی که چلنج درخواست نمی شد، رحمان می توانست در همان سه دقیقه اول موساکائف درمانده و مدافع را که هیچ اقدام مثبتی انجام نداده بود بارها خاک کند یا از تشک بیرون ببرد، اما این چلنچ بی مورد و اشتباه نه تنها یک امتیاز به حریف مجار هدیه داد بلکه به او فرصت بازیابی و استراحت هم داد تا این اعتراض بیهوده عملا به سود موساکائف تمام شود.
این که کشتی گیر جوانی مثل رحمان تحت تاثیر احساسات درخواست چلنج کند، شاید قابل هضم باشد، اما وظیفه کادر فنی با تجربه چیست؟ مربیانی که کنار زمین هستند باید شرایط کشتی را زیر نظر می گرفتند و می دانستند که در شرایطی که رحمان سوار کشتی است این چلنج حتی اگر موفق باشد (که نبود)، به دلیل این که باعث ریکاوری موساکائف از هم گسیخته و خسته می شود، ضررش از سودش بیشتر است. به این ترتیب آنها می توانستند درخواست چلنج رحمان را رد کرده و از او بخواهند با همان شدت و فشار به فکر امتیازهای بعدی باشد و بی خیال یک امتیاز مشکوک شود.
