بازی با سپاهان و پرسپولیس، بهتر از کافا بود / اگر نمی‌توانید برای تیم ملی تدارک قوی ببینید، کنار بروید!

جی پلاس؛ پس از کش و قوس های فراوان، تیم ملی فوتبال ایران با تمامی نفرات خود عازم تورنمنت کافا شد. تورنمنتی که به جز یک دیدار احتمالی در فینال مقابل ازبکستان، بعید است دستاورد خاص دیگری برای فوتبال ایران داشته باشد و به میدان رفتن بازیکنان سرشناس و با کیفیت ما در مقابل تیم هایی نظیر افغانستان و قرقیزستان، به نظر نمی آید که چیز زیادی به تیم ملی در راه جام ملت های آسیا 2023 اضافه کند.

در این خصوص اظهارنظرهای مختلفی صورت گرفته و عده ای هم چنین مسابقاتی را برای افزایش هماهنگی بازیکنان و تزریق تفکرات کادرفنی جدید تیم ملی، ضروری می دانند. برای بررسی وضعیت تیم ملی و ارزیابی شرایط تورنمنت کافا، فرشید طالبی،مدافع سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه های فجرسپاسی، ذوب آهن، سپاهان و تراکتور با خبرنگار ورزشی جی پلاس گفت و گویی انجام داده که در ادامه آن را می خوانید.

*به عنوان سوال نخست، حضور تیم ملی ایران با تمامی نفرات را در تورنمنت کافا چطور ارزیابی می کنید؟ آیا حضور در این تورنمنت کار درستی بود؟

-اتفاقاتی که در این چند ماه برای تیم ملی افتاده، جای تعجب دارد و نشان می دهد که برنامه ریزی خاصی در این زمینه وجود ندارد. نام ایران، نام بزرگی است و لژیونرهای ها، بازیکن های کوچک و کمی نیستند و در سطح آسیا و دنیا، حرف برای گفتن دارند. در شان چنین بازیکنانی نیست که در هر تورنمنتی شرکت کنند. ما برای همه انسان ها و تیم ها و کشورها ارزش قائل هستیم و این، مسئله انسانی ماست. اما ما با توجه به اعتبار و ارزش خودمان باید وارد یک تورنمنت بشویم. ژاپن قرار است در فیفادی بعدی با آلمان بازی دوستانه برگزار کند و در همین روزها هم تیمی مثل عراق، با کلمبیا قرار است دیدار کند. عربستان هم قرار است به عنوان تیم مهمان، به مسابقات کوپا آمریکای 2024 برود. ما هم باید شان و شخصیت خودمان را رعایت کنیم. یک سری از بازیکنان آسیایی باید افتخار کنند که لژیونرهای ما را از نزدیک می بینند. باید دید نگرش کادرفنی و فدراسیون برای حضور در چنین تورنمنتی چه بوده است. ما سال هاست که در آسیا جامی نبرده ایم و برای اثبات برتری مان در قاره، احتیاج به کسب چنین جامی داریم و امیدوارم به این سمت و سو حرکت کنیم.

*با توجه به در پیش بودن جام ملت های آسیا و این که ایران می خواهد در قامت یک مدعی قهرمانی وارد این رقابت ها شود، آیا بازی کردن با تیم هایی نظیر افغانستان و قرقیزستان در این مسیر به تیم ملی کمکی می کند؟

-ما که از بیرون به رویدادها نگاه می کنیم، نمی توانیم تعیین کنیم که چنین تورنمنتی آیا دقیقا به ما کمک می کند یا خیر. باید دید تفکرات مسئولان فوتبال ما و کادرفنی تیم ملی در این خصوص چه بوده و آن ها می بایستی که در این خصوص پاسخگو باشند. به هر حال امیدوارم این بازی ها بازخورد خوبی برای تیم ملی داشته باشد و به افزایش هماهنگی بین آن ها کمک کند. امیدوارم از همین الان، آقایان پرادعای ما به فکر فیفادی شهریورماه باشند و حداقل یک بازی سطح بالا برای آن زمان بتوانند تدارک ببینند. ما باید به بازیکنان بزرگ خودمان احترام بگذاریم. آن ها باید در مقابل تیم های قدرتمند جهان به میدان بروند و خودشان را نشان بدهند. فردا روزی اگر در کشورهای پرتغال، آلمان یا هلند از آن ها بپرسند که شما در تیم ملی با چه تیم هایی بازی کردید، آن ها باید سرشان بالا باشد. بنظرم اگر تیم ملی در داخل کشور با سپاهان یا پرسپولیس بازی می کرد، کیفیت بالاتری را تجربه می کرد.

*یکی از خطراتی که در چنین مسابقاتی برای بازیکنان باکیفیت ما وجود دارد، بحث مصدومیت است. چون نه حریفان ما چندان حرفه ای هستند و نه زمین مسابقه از کیفیت بالایی برخوردار است. آیا اساسا چنین نگرانی ای به جا است؟

-بله این یک نکته مهم است. من امیدوارم که بازیکنان بزرگ و سرشناس ما، سالم از این تورنمنت خارج شوند. چون وقتی شما در مقابل تیمی قرار می گیرید که سطحش پایین تر است، بازیکنان تیم حریف دارای انگیزه ها و هیجانات خاصی هستند که بر منطق آن ها چیره می شود و ممکن است به تیم شما آسیب بزند.

*یکی از نکاتی که این روزها برای ما آزاردهنده است، مقایسه خودمان با سایر کشورهای آسیایی به ویژه در همین منطقه خاورمیانه است. آیا با توجه به سرعت پیشرفتی که آن ها دارند، ما می توانیم با آن ها به رقابت بپردازیم؟

-تمام کشورهای حوزه خلیج فارس با سرعت در حال پیشرفت هستند اما ما کماکان در همان نگرش های قدیمی مان مانده ایم. کسانی که تصمیم‌گیر در این حوزه هستند، باید بدانند که برای 50 میلیون فوتبال دوست در این کشور تصمیم می گیرند. ما خیلی عقب رفته ایم. من از کادرفنی تیم ملی خواهش می کنم که از مسئولان فدراسیون فوتبال سفت و سخت بخواهند که بازی های تدارکاتی خوبی را برای تیم ملی ساماندهی کنند.

*عده ای بر این باورند که بضاعت فوتبال ایران برای ترتیب دادن بازی های تدارکاتی، در همین حد است و باید از همین فرصت بازی مقابل تیم های ضعیف برای هماهنگی تیم ملی استفاده کرد و با تمام قوا در آن شرکت کرد. نظر شما در این خصوص چیست؟

-بضاعت ما همین است یعنی چه؟ اگر نمی توانید برای تیم ملی تدارک قوی ببینید، کنار بروید! برای چه مانده اید؟ اگر نمی توانید حداقل ها را فراهم کنید پس چه کاری از شما بر می آید؟ آیا این هم به تحریم ها ربط دارد؟ الان دیگر تیم های خوب آسیا هم افتخار نمی دهند که با ما بازی کنند. این همه پولی که در کشور وجود دارد پس قرار است صرف چه اموری شود؟ آیا بضاعت ما از تیم هایی مثل اردن و عراق کمتر است؟ این ها بنظر من همه توجیهات و بهانه هایی برای کم کاری هاست. مسئولان فدراسیون فوتبال هم باید از مسئولان وزارت ورزش درخواست یک بودجه خوب داشته باشند و برای این امور برنامه ریزی کنند و کادرفنی هم از فدراسیون چنین چیزی را بخواهد. این امور، زنجیروار به هم وصل است.

*و کلام آخر؟

-ورزش، پرچم دار اعتبار کشورهاست. شما به لطف همین ورزش و بالاخص فوتبال، می توانید کارهایی برای موفقیت و سرفرازی و معرفی کشورتان بکنید که با صدها حرکت سیاسی شدنی نباشد. امیدوارم پنجاه درصد آن حمایتی از کی روش به عمل آمد، از کادرفنی فعلی هم حمایت شود و روزهای خوبی در انتظار فوتبال و مردم ایران باشد.