جام جهانی جوانان و زنگ خطری قدیمی برای فوتبال ایران

جی پلاس؛ عرفان حاج بابایی: روزی که تیم ملی فوتبال در مسابقات آسیایی 1990 پکن به مقام قهرمانی رسید، علی پروین در قامت سرمربی آن تیم به رئیس وقت سازمان تربیت بدنی گفت "فوتبال آسیا در حال پیشرفت با سرعت جت است و ما با موتورگازی در پی رسیدن به آن ها هستیم." در این 33 سال، صحت و درستی حرف علی پروین بارها و بارها به طرق مختلف به اثبات رسیده و حالا برای این سخن، شاهد مثالی جدید پیدا شده است؛ جام جهانی جوانان 2023.

در این تورنمنت 24 تیمی، قاره آسیا 4 سهمیه داشت که درست مثل اکثر دوره های پیشین این رقابت، ایران نتوانست جواز حضور در مسابقات را کسب کند و تیم با استعدادی که به صمد مرفاوی سپرده شد، سرنوشتی بهتر از تیم های پیشین این مربی پیدا نکرد تا درنهایت ازبکستان، عراق، ژاپن و کره جنوبی رهسپار جام جهانی آرژانتین شوند.

نکته تامل برانگیز اما نتایجی است که آسیایی ها در این رقابت ها کسب کردند. از بین 4 آسیایی حاضر در این رقابت ها، دو تیم کره جنوبی و ازبکستان توانستند از دور گروهی صعود کنند. ازبکستان در دور یک هشتم نهایی مغلوب رژیم صهیونیستی-تیم سوم مسابقات- شد اما کره جنوبی که در دور گروهی توانسته بود تیم فرانسه را شکست دهد، تا نیمه نهایی بالا رفت و درنهایت به رتبه چهارم جام جهانی رسید. ژاپن هم که در دور گروهی این مسابقات حذف شد، برای صعود به عنوان یکی از تیم های برتر سوم، فقط دو گل زده کم آورد و بخاطر تفاضل کمتر از کسب چنین دستاوردی بازماند. عراق اما ضعیف ترین تیم آسیایی جام جهانی بود. آن ها در دور گروهی با دو باخت-که یکی از آن ها مقابل اروگوئه قهرمان بود- و یک مساوی مقابل انگلیس، با یک امتیاز از مسابقات حذف شدند. با این حال نباید فراموش کرد که همین عراق بود که در مسابقات قهرمانی آسیا زیر 20 سال، تیم ایران را شکست داد و ما را از رسیدن به جام جهانی محروم کرد و درنهایت در آن مسابقات نایب قهرمان شد. این یعنی سطح فوتبال ایران در رده جوانان، حتی در حد ضعیف ترین تیم آسیایی جام جهانی هم نیست.(عراق در جدول نهایی این مسابقات در رده بیست و یکم ایستاد.)

این یک زنگ خطر بلند و آشکار برای فوتبال ایران است. نباید فراموش کرد که در سال های آینده در قاره آسیا، همین بازیکنانی که امروز توانستند تیم هایشان را به جام جهانی جوانان برسانند و در این رقابت ها هم عملکرد خوبی از خود به جای بگذارند، به تیم بزرگسالان کشورشان تزریق می شوند و این کیفیت بالا را در سطح تیم ملی کشور خود به نمایش می گذارند و آن گاه کار برای تیم ملی ایران حتی رده بزرگسالان هم سخت تر از قبل می شود چرا که هیچ تیمی بدون پشتوانه و آینده سازی، نمی تواند در بلندمدت به نتایج خوبی دست پیدا کند. باتوجه به شرایط موجود بعید است که فوتبال پایه ایران  بتواند برای جانشینی ستاره های فعلی تیم ملی که حالا هم پا به سن گذاشته اند، کمک خاصی به فوتبال ایران کند.