ماجرای قانون سقف بودجه باشگاه ها و داستان تکراری پیاز و سکه!

جی پلاس؛ با پایان لیگ برتر و جام حذفی، تیم ها به تکاپوی تقویت خود برای فصل آینده می افتند و فدراسیون فوتبال هم سعی کرده برای رفع مشکلات موجود، کاهش بدهی ها و نزدیک شدن شرایط تیم ها، قانونی به اسم سقف بودجه باشگاه ها مصوب کند.

مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال، در گفت و گویی درباره این قانون گفته است: «آیین‌نامه مصوب شامل چند موضوع است و یک موضوع تنها نیست. یکی از آنها این است که باشگاه‌ها تا 250 میلیارد می‌توانند هزینه کنند. باشگاهی داشتیم که 411 میلیارد هزینه کرده اما باشگاه ملوان 57 میلیارد هزینه کرده است. بحث فیرپلی مالی برای لیگ آتی اهمیت ویژه‌ای خواهد داشت.»

این موضوع بیش از آنکه آدم را به اجرای آن امیدوار کند، داستان تکراری چوب، پیاز و سکه را به یاد می آورد؛ نقل است که گناهکاری را نزد حاکم بردند و حاکم گفت از بین سه مجازات خوردن یک من پیاز، تحمل 50 ضربه چوب یا پرداخت 100 سکه یکی را انتخاب کند. مرد با خود می گوید وقتی می شود پیاز خورد، کدام عاقلی چوب می خورد؟ بعد از آنکه چند پیاز خورد دهانش سوخت و گفت درد چوب از پیاز کمتر است، چوب بیاورید. هنوز ده چوب نخورده بود که اشکش در آمد و با خود گفت کدام آدم عاقلی تا پول دارد چوب می خورد؟ پس 100 سکه داد و آزاد شد. حاکم به او گفت: « کار آخر را اگر اول انجام می دادی، لازم نبود هم چوب را بخوری، هم پیاز را و هم 100 سکه بدهی!».

حالا ماجرای این تصمیم برای فوتبال هم یادآور همان داستان است؛ سال هاست تصمیمات خلق الساعه و قانون های بی پایه که هیچ تضمین و شیوه درستی برای اجرایشان نیست، وضع می شوند اما بلافاصله توسط باشگاه دور زده شده و نهایتا با گذاشتن هزینه ها و مشکلاتی روی دست فوتبال، لغو می شوند و به زباله دان تاریخ می روند.

قانون سقف بودجه باشگاه ها هم از همین قوانین است؛ مطمئنا باشگاه های متمولی هستند که مبلغی فراتر از 250 میلیارد هزینه خواهند کرد و هر طور شده راهی برای دور زدن فدراسیون پیدا می کنند و شفاف نبودن دخل و خرج تیم ها به خصوص سرخابی های پایتخت هم عملا راه را برای بررسی دقیق مخارج یک باشگاه می بندد.

از سوی دیگر باشگاه ها اگر چه ممکن است در ظاهر مبالغی متناسب با سقف تعیین شده را خرج کنند اما در پشت پرده به راحتی می توانند با دستکاری قراردادها، تعیین پاداش های جانبی و هدایای خارج از قرارداد، به راحتی این قانون را دور بزنند و عملا خروجی برای فوتبال نداشته باشد؛ کما اینکه یک دهه قبل هم قرار بود سقف قرارداد بازیکنان در لیگ برتر 300 میلیون باشد اما همان زمان هم این قانون به راحتی دور زده می شد و کسی به آن پای بند نبود. حالا قانون جدید فدراسیون فوتبال هم دقیقا شمایلی دیگر از چنین قوانینی است که بدون پایه و اساس، یک شبه وضع می شوند، هیچ گرهی از مشکلات فوتبال باز نمی کنند و نهایتا با صرف هزینه زیاد برای اجرا و خروجی صفر، از صفحه فوتبال محو می شوند. پس بهتر است کار آخر را همان اول انجام داد و به جای صرف وقت برای چنین قوانینی که یادآور همان داستان چوب و پیاز است، مشکل را از ریشه حل کنند.