مسابقات کشتی آزاد جام تختی هفته آینده تنها با حضور دو تیم خارجی برگزار می شود.
جی پلاس؛ چهارمین مرحله از چرخه انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در قالب جام جهان پهلوان تختی، روزهای 4 و 5 خرداد در ارومیه برگزار می شود. جام تختی به عنوان قدیمی ترین تورنمنت کشتی ایران، در شرایطی برگزار می شود که در سال های اخیر این مسابقات با اینکه برچسب بین المللی داشته، اما کوچک ترین شباهتی به تورنمنت های بین المللی نداشته و گاه حتی عدم حضور ستاره های داخلی در این مسابقات باعث شده تا کیفیت آن از سطح مسابقات کشوری هم پایین تر باشد. نمونه بارز آن در هفته های گذشته و در کشتی فرنگی بود که هیچ یک از ستاره های تراز اول در این رقابت ها حاضر نبودند و کشتی گیران دیگر هم انگیزه خاصی برای شرکت در این مسابقات نداشتند. به همین بهانه در ادامه به بررسی نقاط ضعف جام تختی در آستانه رقابت های کشتی آزاد خواهیم پرداخت.
جامی که بین المللی نیست
تقریبا در یک دهه اخیر تنها یک یا دو بار جام تختی به صورت یک تورنمنت بین المللی واقعی برگزار شده و به جز آن، در اکثر موارد تنها نام بین المللی را یدک کشیده اما هیچ ردی از آن نداشته؛ گاه تیم های خارجی درجه چندم به این مسابقات آمده اند و گاه ترکیبی نصفه و نیمه راهی این رقابت ها شده تا عملا مسابقات به یک رقابت حساس داخلی تبدیل شود. البته در دو سال اخیر به واسطه قرار گرفتن مسابقات جام تختی در چرخه انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، مدعیان مختلف برای پوشیدن دوبنده تیم ملی موظف به عبور از این فیلتر شده اند و همین باعث شده تا سطح کیفی این مسابقات از نظر حضور ستاره های داخلی بالا برود؛ تا جایی که امسال به جز کامران قاسمپور، امیرمحمد یزدانی و رحمان عموزاد، همه ستاره های ریز و درشت کشتی ایران از جمله حسن یزدانی، یونس امامی، امیرحسین زارع و... قرار است در ارومیه به روی تشک بروند. اما آیا صرف اتکا به حضور ستاره های داخلی در شان یک تورنمنت بین المللی است؟
عدم حضور خارجی ها، مشکل بزرگ جام جهان پهلوان
جام تختی نام جهان پهلوان بزرگ کشتی ایران را یدک می کشد و به عنوان قدیمی ترین تورنمنت ورزش اول ایران، شایسته داشتن یک رقابت با کیفیت بالا در سطح بین المللی است؛ همچون روسیه که در طول سال جام هایی در شان اسطوره های خود همچون مدوید، یاریگین و ... برگزار می کند و مدعیان کشتی در سراسر دنیا در این مسابقات روی تشک می روند اما دست کم در یک دهه اخیر، خبری از حضور ستاره های تراز اول دنیا در جام تختی نبوده است. جایی که حضور مدعیان داخلی همچون حسن یزدانی، امیرحسین زارع و... می تواند به خوبی خارجی ها را قلقلک دهد تا به ایران بیایند اما ضعف شدید در ساماندهی این مسابقات و فقر دیپلماسی ورزشی، باعث شده تا خبری از مدعیان دیگر کشور ها در جام تختی نباشد. هرچند این رقابت ها در تقویم اتحادیه جهانی کشتی ثبت شده اما مطمئنا با درایت و مدیریت بهتر، می توان به آن شکل و شمایل جذاب تری بخشید اما در سال های اخیر عزمی برای این موضوع دیده نشده تا پای خارجی ها به جام تختی باز نشود.
نبود جوایز دلاری مناسب
دیگر مشکل بزرگ جام تختی، فقدان جوایز دلاری مناسب است؛ تورنمنت های بین المللی همیشه جوایز مالی مناسبی دارند و گاه در کشوری همچون روسیه، در لیگ پادوبنی حتی به نفرات بازنده هم جوایز دلاری تعلق می گیرد و همه هزینه های رفت و آمد مهمانان با میزبان است تا به این طریق، به واسطه حضور کشتی گیران مطرح، نمودار کیفیت مسابقات در سطح بالایی باشد. در حالی که شرایط در جام جهان پهلوان دقیقا برعکس است؛ این مسابقات حتی برای مدعیان و شرکت کننده های داخلی هم هیچ جایزه مالی مناسبی ندارد و در برخی سال ها که این رقابت ها جزو مراحل انتخابی نبوده، کیفیت آن به وضوح دچار افت شده است.
سر مردم را کلاه نگذارید
بر اساس متر و معیار های جهانی، برای اینکه یک تورنمنت بین المللی باشد باید حداقل سه تیم خارجی در آن شرکت کنند؛ هرچند در سال های گذشته در ظاهر سه تیم خارجی یا بیشتر به ایران می آمدند، اما همان تیم ها هم ناقص بودند و گاه برخی کشورها با یک کشتی گیر در مسابقات حاضر می شدند. با این وجود امسال در شرایطی گفته می شود مسابقات ارومیه بین المللی است که تا این لحظه تنها حضور ارمنستان و عراق در مسابقات قطعی شده و از احتمال حضور گرجستان و افغانستان هم صحبت می شود اما حتی در حضور این چهار تیم هم، بعید است مسابقات از نظر حضور خارجی ها سطح کیفی بالایی داشته باشد و شاید تنها تک ستاره هایی از دل این تیم ها بتوانند به بهبود سطح رقابت ها کمک کنند. رقابت هایی که به عنوان معتبرترین تورنمنت کشتی ایران روزگاری میزبان اسطوره های کشتی دنیا همچون یوردانف بود و حالا دیگر آن شکوه و شوکت سابق را ندارد.
