ورزشکاران و برخی تیم ها برای رسیدن به موفقیت و فتح عناوین از مواد ممنوعه استفاده کردند که پس از آشکار شدن دوپینگشان جنجال های زیادی به راه افتاد.
جی پلاس، فرشته مقدم: همه ورزشکاران برای کسب پیروزی یا فتح عناوین از بهترین راه استفاده نمی کنند و برای رسیدن به هدفشان از مواد ممنوعه بهره می برند. البته گاهی این ترفند توسط حکومت یا سرمربی اجرا می شود و ورزشکار از آن بی خبر است. در طول تاریخ برخی از این دوپینگ ها جنجال های زیادی به راه انداختند و محرومیت های سنگینی را برای ورزشکار به همراه آوردند.
لانس آرمسترانگ
دوچرخه سوار آمریکایی که توانست بر سرطان غلبه کند هفت سال پیاپی فاتح تور دو فرانس شد (۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵). برای افراد زیادی سوال بود این عملکرد فوق العاده بدون حقه و کلک ثبت شده است یا نه. فلوید لندیس (هم تیمی آرمسترانگ) در سال ۲۰۱۰ اعلام کرد که او و آرمسترانگ از مواد ممنوعه استفاده کرده اند. دو سال بعد آژانس ضد دوپینگ آمریکا اعلام کرد آرمسترانگ هم جزویی از این دوپینگ هوشمندانه بوده است. دوچرخه سوار آمریکایی مجبور شد همه عناوینی که در تور دو فرانس کسب کرده بود را پس بدهد، همچنین مدال برنزش در المپیک سیدنی. آرمسترانگ در سال ۲۰۱۳ مقابل اپرا وینفری اعتراف کرد: "پس از این که متوجه شدم به سرطان مبتلا شده ام تلاش کردم همه عناوین را به دست آورم. هیچ انسانی بدون دوپینگ نمی توانست هفت بار پیاپی قهرمان تور دو فرانس شود."
ماریا شاراپووا
تنیسور روس از سال ۲۰۰۶ از ماده ای به نام ملدونیوم استفاده می کرد که از سال ۲۰۱۶ در فهرست مواد ممنوعه آژانس جهانی ضد دوپینگ قرار گرفت. فدراسیون جهانی تنیس شاراپووا را در مارس ۲۰۱۶ دو سال از رقابت در میادین محروم کرد. شاراپووا اعلام کرد لیست مواد دوپینگ را چک نکرده است و پس از این اتفاق از دنیای تنیس خداحافظی نخواهد کرد. او درخواست فرجام خواهی داد که پذیرفته شد و محرومیتش به ۱۵ ماه کاهش پیدا کرد. برنده پنج گرند اسلم در سال ۲۰۱۷ توانست دوباره به میادین برگردد.
تام سیمپسون
دوچرخه سوار بریتانیایی در یکی از روزهای گرم تور دو فرانس در حال پدال زدن بود که درگذشت. در ابتدا به نظر می رسید حمله قلبی به خاطر کم آبی بدن باشد اما در لباسش آنفتامین پیدا کردند و مسابقات اعلام کرد در بدنش از این ماده وجود داشته است. در یک گزارش رسمی اعلام شد موادی که سیمپسون مصرف می کرد باعث شد بیش از حد خود کار بکشد و دچار بی آبی بدن شود. این اتفاق موجب شد استفاده از محرک هایی که عملکرد دوچرخه سواران را بهبود می بخشد ممنوع شود.
آلبرتو کونتادور
تست دوپینگ کونتادور در جولای ۲۰۱۰ مثبت درآمد. در ادرار دوچرخه سوار اسپانیایی ماده ممنوعه کلن بوترول وجود داشت. به همین خاطر قهرمانی اش در تور دورفرانس از او گرفته شد. کونتادور اعلام کرد این ماده از گوشتی که مصرف می کرده به بدنش وارد شده است. قهرمان جیرود اسپانیا آشپزی که از کشورش به تور دو فرانس آمده بود را مقصر این اتفاق می دانست.
مارین جونز
در سال ۲۰۰۳ یک فرد ناشناس با یک تماس تلفنی آژانس ضد دوپینگ آمریکا را از استفاده ورزشکاران از ماده جدید ممنوعه به نام THG با خبر کرد. این ماده محصول لابراتوار بالکو بود. پس از تحقیقات فدرال مشخص شد مارین جونز نیز از این ماده استفاده کرده است. دونده آمریکایی هر پنج مدال (سه طلا) خود که در المپیک سیدنی به دست آورده بود را از دست داد. همچنین به شش ماه زندان محکوم شد. جونز در دادگاه اظهار کرد: "در سپتامبر ۲۰۰۰، پیش از آغاز بازی های المپیک گراهام (سرمربی سابقش) به من قرصی می داد که می گفت تخم کتان است. تا جولای ۲۰۰۱ از آن ماده مصرف کردم و در نوامبر ۲۰۰۳ متوجه شدم جزو مواد دوپینگی است.
بری بوندز
بوندز، ستاره بیسبال دیگر مشتری بالکو بود. ورزشکار آمریکایی اعلام کرد هرگز به صورت اختیاری استروئید مصرف نکرده است و او آن را از سرمربی اش که فریبش داد می گرفته است. در نهایت پرونده بوندز در سال ۲۰۱۵ بدون در نظر گرفتن محرومیت و یا سلب رکوردهایش بسته شد.
آندره آغاسی
ای تی پی، سازمانی که برنامه ریزی مسابقات تنیس مردان را بر عهده دارد در سال ۱۹۹۷ تست دوپینگ گرفت و مشخص شد یکی از معروف ترین تنیسورها مت‌آمفتامین مصرف کرده است. با این حال آغاسی محروم نشد چون که تنیسور آمریکایی به لطف نامه پر از دروغی که نوشت توانست مانع از محرومیتش شود. او اعلام کرد که به اشتباه نوشیدنی دستیارش را خورده و در آن ماده ممنوعه وجود داشته است.
بن جانسن
زمانی که جانسن کانادایی مدال طلای دو ۱۰۰ متر المپیک ۱۹۸۸ سئول را کسب کرد نه تنها یک رکورد جهانی به ثبت رساند بلکه توانست کارل لوییس، اسطوره آمریکایی را شکست دهد. کمی پس از این رقابت تست دوپینگ جانسن مثبت اعلام شد. او استروئید مصرف کرده بود. دونده کانادایی مجبور شد مدالش را پس بدهد و توافق یک میلیون دلاری از تبلیغات را از دست داد. او توسط فدراسیون جهانی دوومیدانی مادام العمر محروم شد. این ماجرا چشم جهان را در رابطه با دوپینگ باز کرد چون قبلا تنها مشکل بلوک شرق بود.
تیم فستینا
در جریان بازرسی روتین در مرز بلژیک و فرانسه ماموران متوجه شدند ماساژور تیم دوچرخه سواری فستینا آمفتامین، اریتروپویتین و استروئید، موادی که عملکرد فیزیکی را بهتر می کنند همراه خود دارد. این کشف با جست و جوی های پلیس، دستگیری و یورش در آغاز تور دو فرانس ۱۹۹۸ همراه شد. در این دوپینگ سازماندهی شده پزشکان تیم و دوچرخه سواران نقش داشتند. تیم فستینا از مسابقات تور دو فرانس اخراج شد.
بیوجنسیس
در ژانویه ۲۰۱۳ فاش شد کلینیک جوان سازی بیوجنسیس به تعداد زیادی از بیسبالیست ها هورمون رشد و دیگر موادی که عملکرد را بهبود می بخشند تزریق می کند. این ماجرا را یکی از کارکنان فاش و اعلام کرد این دوپینگ همچنان یکی از مشکلات ورزش بیسبال است. تحقیقات در MLB (لیگ بیسبال آمریکا و کانادا) با محرومیت بیش از ده ها ورزشکار همراه شد که اغلب ۵۰ بازی بود. با این حال محرومیت های سنگین تری نیز وجود داشت و ریان بروان از ۶۵ بازی محروم شد و الکس رودریگس از ۱۶۲ بازی.
آلمان شرقی
حکومت آلمان شرقی در دهه ۷۰ و ۸۰ تصمیم گرفت برای دستیابی به موفقیت های ورزشی به ورزشکاران موادی بدهد که باعث بهتر شدن عملکردشان بشود. استروئید یکی از آن ها بود. ورزشکاران متوجه تغییرات در بدنشان شدند و نمی خواستند به این دوپینگ سیستماتیک ادامه دهند. نزدیک به ۱۰ هزار ورزشکار ۲.۹ میلیون یورو از حکومت به خاطر دوپینگ اجباری دریافت کردند. برخی از مسئولان این دوپینگ سیستماتیک دادگاهی شدند. خیلی از ورزشکارانی که از مواد ممنوعه استفاده کرده بودند به بیماری هایی قلبی، ناباروری و سرطان دچار شدند.
روسیه
در سال ۲۰۱۶ یکی از اعضای لابراتوار ضد دوپینگ مسکو درباره ماده ای که به ورزشکاران حاضر در المپیک زمستانی سوچی (۲۰۱۴) دادند تا عملکرد بهتری داشته باشند هشدار داد. در این دوپینگ سیستماتیک اعضای اطلاعات روسیه نیز مشارکت داشتند و آن ها آزمایش های اصلی را جایگزین می کردند تا به این شکل مساله را پاک سازی کنند. آژانس جهانی ضد دوپینگ در این رابطه تحقیق کرد و متوجه آن شد. در دسامبر ۲۰۱۹ نتایج تست های اصلی منتشر شدند و آژانس جهانی ضد دوپینگ روسیه را چهار سال از حضور در بازی های المپیک و مسابقات جهانی محروم کرد. پس از فرجام خواهی این محرومیت به دو سال کاهش یافت و ورزشکاران روس در بازی های المپیک و رقابت های جهانی ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ توانستند شرکت کنند اما نه زیر پرچم کشورشان.
