آرزوهای بزرگ برای دربی 101

جی پلاس؛ عرفان حاج بابایی؛ دربی شماره 100 پایتخت، روز گذشته با تمامی جنجال ها و حواشی اش، به سود قرمزها به پایان رسید تا تنور رقابت برای قهرمانی، همچنان داغ بماند. رقابتی که برای مشخص شدن نتیجه نهایی اش، باید تا آخرین دقیقه لیگ بیست و دوم صبور بود.

دربی دیروز اما در کنار همه فراز و فرودها و جذابیت هایش، نقص ها و کمبودهایی هم داشت. کمبودهایی که از زیبایی و لذت فوتبال کم می کند و اگر بناست که همه از فوتبال به بهترین شکل لذت ببرند، باید این موارد هم تامین شود. اولین مسئله، بدون هیچ شکی لزوم حضور زنان در ورزشگاه ها است. موردی که طی سالیان اخیر با انواع و اقسام موانع مواجه بوده و هر زمان هم که می رفت تا گشایشی دائمی و پایدار در این امر حادث شود، بروز اتفاقات و تنش هایی، از آن جلوگیری کرد. با این حال، هیچ گاه نباید فراموش کرد که نیمی از جامعه ایران که از قضا بسیاری از آن ها هم اهل فوتبال هستند، هنوز از حضور در ورزشگاه ها محرومند و این امکان را ندارند که بازی های تیم مورد علاقه خود را از نزدیک ببینند و دربی روز گذشته هم از این قاعده مستثنی نبود. به احتمال فراوان، لیگ امسال که در ایستگاه های پایانی خود است، زنان را در ورزشگاه نخواهد دید اما می توان امیدوار بود که فصل آینده و دربی اش، زنان زیادی را بدون هیچ تبعیضی و کاملا عادلانه به خود ببیند. چه در قامت عکاس و خبرنگار و چه در روی سکوهای آبی و قرمز به عنوان هوادار.

نکته بعدی، مسئله تمام نشدنی داوری در فوتبال ایران است. همیشه و فارغ از این که چه نتیجه ای در زمین رقم بخورد، تیم ها از داوری گله دارند و آن را به ضرر خود می دانند. علاوه بر این که آموزش و امکانات داوری باید در ایران افزایش یابد، حضور کمک داور ویدیویی هم طبعا به رفع بسیاری از تعارضات کمک خواهد کرد. این نکته البته صرفا بحثی نظری است وگرنه کیست که نداند وجود VAR در فوتبال ایران چه زیرساخت های علمی و فنی و مالی ای می خواهد و از آن سو کیست که نداند هیچ اراده ای برای حضور آن وجود ندارد و  این مورد هم مثل سایر موارد، حالتی شعاری پیدا کرده که فقط لق لقه زبان مسئولان امر است؟

مورد سوم هم مسئله برنامه ریزی درست برای فوتبال است. فقط به اتفاقاتی که قبل و حین دیدار دیروز رخ داد توجه کنید. ابتدا ساعت بازی از 17:30 به 16 تغییر کرد. در حالی که عقل حکم می کند بازی در ساعات پایانی روز و در هوایی خنک، زیر نور نورافکن ها برگزار شود، ساعت بازی به میانه روز که هوا گرم است موکول شد. مسئله حضور هواداران در طبقه دوم ورزشگاه هم که دیگر خود احتیاج به شرح و بسط خاصی ندارد. اگر امکان حضور فراهم بود، چرا از ابتدا بلیت فروخته نشد تا هر کس که مایل است، در کمال آرامش بلیت تهیه کند و به ورزشگاه بیاید. اگر امکانش فراهم نبود و از لحاظ ایمنی مخاطراتی وجود داشت، پس با چه تضمینی درهای طبقه دوم باز شد؟ اگر فاجعه ای رخ می داد، چه کسی مسئول بود؟

این ها همه مسائلی است که برای لذت بردن همه از فوتبال باید مورد توجه قرار گیرد و حل شود. وگرنه در غیر این صورت، به قول یحیی گل محمدی فوتبال فقط برای این خواهد بود که بدون دردسر برگزار شود و بدون هیچ اولویتی، برود پی کارش.