چرا مردم آلمان از حذف تیم ملی کشورشان از جام جهانی ۲۰۲۲ خوشحال شدند؟

جی پلاس، فرشته مقدم: تیم ملی آلمان پنجشنبه شب با وجود پیروزی ۴ بر ۲ مقابل کاستاریکا نتوانست به یک هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۲۲ صعود کند و برای دومین دوره پیاپی در مرحله گروهی حذف شد. ژرمن ها تنها به خاطر تفاضل گل پایین تر از اسپانیا در رتبه سوم قرار گرفتند. این خداحافظی زودهنگام از قطر یک شکست بزرگ آلمان به حساب می آمد اما بخش قابل توجهی از مردم این کشور از این اتفاق خوشحال شدند.  

پس از انتشار خبر گاردین مبنی بر جان باختن صدها کارگر در مسیر ساخت ورزشگاه های میزبان جام جهانی  قطر اعتراضات نسبت به برگزاری بازی ها در این کشور بالا گرفت. تیم ملی آلمان یکی از آن ها بود و آن ها در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ پیش از شروع دیدار مقابل ایسلند با پیراهنی که روی آن نوشته بود "حقوق بشر" حاضر شدند. سپس اعمال برخی از محدودیت ها برای هواداران و تیم های ملی حاضر در قطر آشکار شد. دوباره جنجال به راه افتاد. مردم آلمان یکی از معدود کسانی بودند که به شدت به این موضوع انتقاد کردند. 

اعتراضات آن ها در یک سال مانده به شروع جام جهانی قوت گرفت و در هفته آخر بازی های بوندسلیگا پیش از تعطیلی به خاطر جام جهانی در تمام ورزشگاه ها پلاکارد بایکوت قطر دیده می شد. هواداران از تیم ملی کشورشان می خواستند به خاطر نقض قوانین حقوق بشر (به خاطر مرگ کارگران) و عدم حمایت از تمام گرایش ها به قطر نروند و در جام جهانی شرکت نکنند. با این حال برخی از بازیکنان برجسته تیم اعلام کردند در این رقابت ها حاضر خواهند شد و اعتراض خود را نسبت به این موضوع به شکل های مختلفی نشان خواهند داد. 

هواداران مخالف حضور در قطر قانع نشدند و به شدت از بازیکنان و تیم ملی کشورشان انتقاد کردند. این موضوع کاملا در شبکه های اجتماعی قابل مشاهده بود و بخش قابل توجهی از پیام ها به بایکوت قطر اختصاص داشت. برخی از مردم آن تیم را تیم ملی خود نمی دانستند. نخستین بازی تیم ملی آلمان برابر ژاپن تنها ۹ میلیون بیننده در این کشور داشت در حالی که در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه اولین بازی ژرمن ها را ۲۵ میلیون نفر تماشا کردند. حتی اعتراض بازیکنان آلمان هنگام عکس دسته جمعی که دهانشان را گرفتند برای مردم شان کافی نبود. 

تیم هانسی فلیک با وجود برتری در نیمه اول مقابل ژاپن در نهایت ۲ بر یک شکست خورد و این بار توسط مردم کشورش به تمرکز نکردن روی فوتبال متهم شد. ژرمن ها علاوه بر این سوژه شبکه های اجتماعی شدند و قطری ها  به تمسخرشان پرداختند. در بازی دوم مقابل اسپانیا خبری از اعتراض نبود چون دو بازیکن مسلمان تیم یعنی ایلکای گندوغان و رودریگر مخالف ‌حرکت اعتراضی بودند و می خواستند تمرکز تیم تنها روی فوتبال باشد. 

ژرمن ها عملا دیگر نتوانستند اعتراضی بکنند و به وعده خود عمل کنند. ضعف آلمان در خط دفاع و نداشتن یک گلزن و تصمیم های جنجالی فلیک در انتخاب ترکیب اصلی و تعویض ها منجر شد آلمان به شکل تحقیرآمیزی از جام جهانی خداحافظی کند و حتی آن اعتراض هم نه تنها تاثیرگذار باشد بلکه به یک سوژه برای مسخره کردن تیم تبدیل شود. شاید مخالفان حضور تیم ملی آلمان در قطر حق داشتند چون اگر ژرمن ها در جام جهانی شرکت نمی کردند نه زیر بار این همه خفت و خواری می رفتند و نه به این شکل حذف می شدند.