طلای قهرمانی جهان قربانی لیگ وزنه برداری!

جی پلاس؛ شانس کسب مدال طلای قهرمانی جهان فدای رقابت دو تیم در لیگ برتر شد و دست وزنه‌برداری ایران در قهرمانی جهان خالی‌تر از قبل خواهد بود.

ایسنا نوشت: مرحله اول لیگ برتر وزنه‌برداری با یک اتفاق تلخ همراه بود و رسول معتمدی وزنه‌بردار دسته ۱۰۲ کیلوگرم از ناحیه آرنج مصدوم شد و مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ را از دست داد. معتمدی در رقابت با رضا دهدار زیر وزنه ۱۷۷ کیلوگرم آسیب دید و طبق اعلام فدراسیون دو ماه از وزنه‌برداری دور خواهد بود.

نکته مهم این است، معتمدی مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ که اولین گزینشی المپیک پاریس است را نیز از دست داد و این در حالی است که او شانس کسب مدال طلا در این مسابقات نیز بود.

اما نکته این است که رقابت غیر ضروری در لیگ، یک شانس طلای ایران در مسابقات جهانی را گرفت. رقابت سنگین این دو وزنه بردار در یک ضرب آن هم در آستانه قهرمانی جهان کاملا غیر ضروری بود و اکنون این سوال مطرح است که چرا این دو وزنه‌بردار باید در لیگ، رقابتی در سطح جهان داشته باشند؟ وزنه ۱۷۷ کیلوگرم که مربی ذوب آهن انتخاب کرد، معتمدی آن را در قهرمانی جهان ۲۰۲۱ زده بود و حتی در بازی‌های کشورهای اسلامی که رقابت سنگین بود نیز معتمدی باز هم وزنه ۱۷۷ کیلوگرم را زد. در واقع در لیگ  وزنه‌ای در سطح رقابت جهانی برای معتمدی گرفته شد.

جباری و رامهرمزی مربیان ذوب آهن و ملی حفاری که هر دو باسابقه هستند باید پاسخ بدهند که آیا امتیاز لیگ برتر آن قدر مهم بود که وقتی می دانستند دهدار و معتمدی ۲۰ روز دیگر باید در قهرمانی جهان وزنه بزنند، باز هم شرایطی فراهم کردند که این دو وزنه‌بردار رقابتی در سطح جهان داشته باشند و زیر وزنه‌های سنگین بروند؟

معتمدی شانس اصلی مدال طلا برای ایران بود و در شرایطی که ایران رقابت بسیار سختی در اوزان مختلف برای کسب مدال جهانی دارد، چرا از او مراقبت بیشتری نشد تا این چنین مدال قهرمانی جهان و امتیاز سهمیه المپیک را به راحتی از دست ندهد. درست است که وزنه‌بردار در لیگ در اختیار مربی باشگاهی است اما زمانی که در آستانه مسابقه مهمی چون قهرمانی جهان هستیم، اولویت باید تیم ملی و قهرمانی جهان در نظر گرفته می‌شد.

ایران قرار است با تیم کیفی به قهرمانی جهان اعزام شود و تعداد نفرات بسیار کمی شانس کسب مدال در این مسابقات را دارند و معتمدی تنها شانس مدال طلای ایران بود از این رو باید برنامه ریزی بهتری انجام می شد تا همان تعداد نفرات اندک تا قهرمانی جهان حفظ می شدند. حتی بهتر بود که برگزاری لیگ برتر به بعد از قهرمانی جهان موکول می شد و این چنین فدراسیون در آستانه قهرمانی جهان ریسک نمی کرد تا این گونه شانس مدال جهانی فدای  گرفتن امتیاز در لیگ وزنه‌برداری نمی‌شد.