در حالی که یک سال قبل امیدهای زیادی برای حضور برخی از بازیکنان در جام جهانی وجود داشت، حالا همه این بازیکنان را فراموش کرده اند.
جی پلاس، به دور از هیاهوی اردوهای تیم ملی و حضور 16 بازیکن لیگ برتری در اردوی ایران که تا چند روز دیگر با اعلام فهرست نهایی تیم ملی به اوج خود می رسد، تعدادی از ستاره های استقلال، پرسپولیس و سپاهان در فاصله حدود یک سال رو به افول گذاشته اند.
فوتبالی نوشت: جام جهانی 2022 فاصله‌ای 9 ماهه با روزهای آغازین سال 1401 دارد. روزهایی که تیم ملی با هدایت اسکوچیچ به کره جنوبی باخت و در آن بلبشوی مشهد، لبنان را برد. در این بازه زمانی، سرنوشت چند بازیکن ملی با تغییری 180 درجه‌ای مواجه شد؛ آنها از عرشِ ملی‌پوش بودن به فرشی رسیدند که باعث شده حتی در ترکیب تیمهای باشگاهی‌شان هم جایی نداشته باشند. در گزارش زیر، این بازیکنان را بررسی می کنیم.
* سیاوش یزدانی
در روزهای ابتدایی اسفند 1400 یعنی کمتر از 9 ماه قبل، یزدانی نه‌تنها ستون اصلی بهترین خط دفاع تاریخ لیگ برتر بود، بلکه کسی شک نداشت که اولا باید به تیم ملی دعوت شود و ثانیا فیکس هم باشد. حالا اما یزدانی نه‌تنها جایی در لیست 18 نفره استقلال ندارد بلکه مدتهاست در یک بازی رسمی دیده نشده و البته گزینه‌ای است که آبی‌ها می‌خواهند برای جذب سامان فلاح وارد معامله‌شان با پیکان کنند. ماجرای سربازی رفتن او، سرنوشت یزدانی را کاملا تغییر داد.
* مهدی قایدی
حضورش در لیگ امارات، همه چیز را از زندگی فوتبالی‌اش گرفت. از دست دادنی که هنوز بعد از 2 سال، جبران نشده است. او با ترک استقلال در ابتدای لیگ 21، فرصت حضور در درخشان‌ترین قهرمان تاریخ لیگ برتر را از دست داد و به طور کامل از دایره مردان ملی هم خارج شد. قایدی در ماه‌های آخر حضور اسکوچیچ به تیم ملی دعوت نشد و حتی درخشش ابتدای فصل برابر ملوان و سوپرجام جلوی نساجی هم چاره کارش برای مجبور کردن کی‌روش نشد. بازیکنی که 2 سال قبل، گزینه‌ای برای حضور تعویضی در ترکیب تیم ملی در جام جهانی قلمداد می‌شد حالا حتی دعوت هم نمی‌شود.
* عارف غلامی
سلسله اتفاقات عجیبی در یک سال اخیر برایش رخ داد. مدافع مصدومی که قرار نبود در سال 1400 پا به توپ شود، به دلیل سربازی مرادمند و یزدانی مستقیم وارد ترکیب اصلی استقلال شد. عجیب‌تر اینکه به تیم ملی دعوت شد و برابر کره جنوبی، به عنوان مدافع راست بازی کرد و خیلی ها گفتند او نسخه تیم ملی را پیچیده است.
غلامی اما با برگشت کی‌روش، کاملا از دایره ملی خارج شد و بعید است دیگر تا پایان دوران حضور کی روش در تیم ملی، رنگ بازی ملی را ببیند. غلامی وقتی در روزهای ابتدایی سال 1401 جلوتر از اسماعیلی‌فر وارد ترکیب تیم ملی در سمت راست شد هرگز فکرش را هم نمی‌کرد که چند ماه قبل از شروع جام جهانی، نبودنش در لیست قطعی باشد.
* فرشاد فرجی
قصه او حتی از غلامی هم عجیب‌تر است. فرجی در مقطعی به تیم ملی دعوت شد که شایعات زیادی درباره مشمول خدمت سربازی بودنش مطرح بود و داشت کم‌کم از دایره ذهنی گل‌محمدی و ترکیب اصلی پرسپولیس هم بیرون می‌آمد. شاید خود فرجی هم هنوز نفهمیده باشد دعوت شدنش در زمان اسکوچیچ چه دلیل فنی یا غیرفنی داشته است ولی قطعا فهمیده بازیکنی که در تیم باشگاهی‌اش بازی نکند، ملی‌پوش نخواهد شد بخصوص حالا که خبری از اسکوچیچ هم نیست.
* یاسین سلمانی
ستاره‌ای که خیلی‌ها فکر می‌کردند یکی از حاضران در جام جهانی 2022 باشد، به دو دلیل واضح باید بازیهای قطر را از خانه تماشا کند: اول اینکه مصدوم است و این مصدومیت چندان هم سطحی و سبک نیست.
دوم اینکه اسکوچیچ جایش را به کی‌روش داده که اصولا به این نوع از هافبک‌ها چندان علاقه‌ای ندارد؛ سرنوشت سروش رفیعی احتمالا در انتظار سلمانی خواهد بود هرچند او شانس خوبی برای حضور در جام ملتهای قطر دارد.
* جعفر سلمانی
همان یک نیمه‌ای که با پیراهن تیم ملی برابر سوریه به عنوان مدافع راست بازی کرد، برای اسکوچیچ کفایت می‌کرد تا خط قرمزی پررنگ روی نام سلمانی برای حضور در تیم ملی بکشد. مدافعی که احتمالا فقط زیرنظر مجیدی می‌تواند فوتبالی استاندارد به نمایش بگذارد. دلیل اصلی بازی کردن او در ترکیب فعلی استقلال، بیشتر از توان فنی‌اش به مصدومیت جلالی ربط دارد.
* صالح حردانی
رامین رضاییان و ریکاردو ساپینتو؛ این دو، دلیل اصلی عدم حضور حردانی در فهرست ایران برای جام جهانی قطر هستند. بازگشت کی‌روش یعنی چراغ سبز به رامین رضاییان. حالا حردانی فقط یک راه داشت تا خودش را به تیم ملی تحمیل کند: درخشش در استقلال.
این فرصت را هم ساپینتو از او گرفت؛ حردانی این قدر بازی نکرد که دیگر کسی به ملی‌پوش شدنش فکر هم نکند. خود حردانی هم نمی‌داند اولا آخرین حضورش در ترکیب اصلی استقلال و ثانیا آخرین باری که وقتی وارد زمین شد به سمت راست رفت، چه زمانی بوده است؟
