استعفای صوری و به قصد امتیاز گرفتن از مدیران باشگاه ها و تیم ها، پدیده ای است که فقط در فوتبال ایران دیده می شود!
جی پلاس، در چند هفته اخیر بارها شاهد استعفای سرمربیان تیم ها و مربیان باشگاه ها بودیم؛ از سرمربی تیم ملی فوتسال تا سرمربیان شاغل در لیگ دسته یک!
جالب توجه اینکه همه مربیانی که در این مدت از سمت خود استعفا داده اند، یک به یک از استعفای خود منصرف شده و مجددا به فعالیت خود ادامه داده اند.
علت اصلی این قبیل استعفاها که معمولا توسط سرمربیان موفق و کارآمد هم انجام می شود، گرفتن امتیاز از مدیران تیم ها از جمله پرداخت دستمزد و یا رفع برخی از مشکلات است.
وقتی یک مربی در فوتبال ایران به خواسته های خود نمی رسد و احساس می کند باشگاه نمی خواهد به خواسته های اول عمل کند، اقدام به استعفا می کند و معمولا مدیران هم به علت رضایت از عملکرد این سرمربیان با این خواسته مخالفت می کنند.
این پدیده در فوتبال اروپا دیده نمی شود و سرمربیان به راحتی نمی توانند از این طریق با شرایط حرفه ای باشگاه خود بازی کنند و آن ها را با چالشی به نام استعفای سرمربی مواجه کنند اما در ایران به یک اسلحه پنهان برای مربیان تبدیل شده است!
وقتی به چند هفته اخیر نگاه کنیم، شاهد استعفاهای متعدد خواهیم بود. سعید دقیقی سرمربی شمس آذر قزوین به عنوان صدرنشین لیگ دسته یک و اشکش، سرمربی استقلال ملاثانی از تیم های مدعی لیگ دسته یک استعفاد داده اند اما هر بار با مخالفت مدیران رو به رو شدند و به خواسته های خود دست یافتند.
چن هفته قبل وحید شمسایی بعد از انتخاب مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال، اعلام کرد از هدایت تیم ملی فوتسال استعفا می دهد اما او هم چند ساعت بعد از تصمیم خود بازگشت.
وقتی به گذشته نگاه کنیم، شاهده استعفاهای پرتکرار یحیی گل محمدی در لیگ بیست و یکم خواهیم بود. او در طول لیگ بیست و یکم بارها استعفا داد و چند هفته بعد از تصمیم خود برگشت.
این قبیل استعفاها در ایران از سال ها قبل جریان داشته و با وجود حرفه ای شدن فوتبال هنوز هم ریشه کن نشده است!
