انتخابی تیم ملی کشتی آزاد؛ طعم شیرین عدالت

جی پلاس؛ مرحله نهایی چرخه انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، روز یکشنبه در سالن 12 هزار نفری آزادی برگزار شد و نفرات برتر 5 وزن مشخص شدند.

پیش از این بر اساس چرخه انتخابی، رحمان عموزاد، امیرمحمد یزدانی و یونس امامی در اوزان 65، 70 و 74 کیلوگرم بلیت مسابقات جهانی را رزرو کرده بودند. مسابقات انتخابی در 5 وزن 61، 86، 92، 97 و 125 کیلوگرم برگزار شد و مدعیان دو وزن 57 و 79 کیلوگرم، به مسابقات بین المللی تونس اعزام می شوند تا نفر برتر از دل آن مسابقات مشخص شده و ترکیب تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی صربستان مشخص شود.

در ادامه به بررسی نکات مهم انتخابی، می پردازیم؛

یک؛ معنای چرخه یا فرآیند انتخابی چیست؟  در تعریف کلمه «فرآیند» آمده است که: «فرآیند عبارت است از مجموعه عملیات و مراحل لازم برای رسیدن به یک هدف مشخص که با یک روند متداوم و تدریجی برای منجر شدن به هدف مد نظر پیش می رود.» فدراسیون کشتی هم دقیقا به دنبال همین هدف بوده و هست؛ برگزاری رقابت هایی منسجم و قانونمند، با حضور تمامی مدعیان برای پیمودن مسیر تعیین شده و رسیدن به هدف مورد نظر. البته که مطمئنا از همان زمان شروع، این مسابقات و چرخه مخالفانی داشت و نواقصی، اما قدم گذاشتن در مسیر برگزاری انتخابی و ایجاد یک روند تکاملی و بهبود هر ساله شرایط برگزاری، باعث می شود تا سال به سال فرآیند انتخابی تیم ملی بهتر و بهتر جا بیفتد و در نهایت با تثبیت این امر، سال های سال کشتی گیران ملی پوش را از دل این رقابت ها انتخاب کرد تا کمترین شبهه ای در خصوص انتخاب نفرات پیش نیاید و شایسته ترین فرد دوبنده تیم ملی را صاحب شود. موضوعی که در روند انتخابی تیم ملی کشتی آزاد شاهد آن بودیم.

دو؛ برگزاری مسابقات انتخابی مهم ترین محرکی است که می تواند چرخ های کشتی را به حرکت در آورد. طراحی سیستمی که در آن، افراد مسیر رسیدن به موفقیت را بدانند و آگاه باشند که در صورت تلاش می توانند با قهرمانان جهان و المپیک سرشاخ شده و در کشتی مستقیم، از شانسی مساوی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی برخوردار باشند؛ مانند کشتی در وزن 86 کیلوگرم که محسن مصطفوی با نفرات عنوان داری مانند علیرضا کریمی و حسن یزدانی رقابت کرد یا در وزن 125 کیلوگرم که معصومی 18 ساله با قهرمانان جهان و المپیک سرشاخ شد. همین به خوبی می تواند نشان دهد که طعم شیرین عدالت چگونه می تواند کشتی را در ریل درست قرار داده و آن را به آینده ای روشن برساند.

سه؛ این چرخه باید محکم شود؛ با پایان مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، فدراسیون کشتی و کادر فنی، نه تنها باید در راستای برگزاری مسابقات انتخابی حتی گامی عقب نشینی نکنند، بلکه با انجام اصلاحاتی، هر ساله آن را تکامل بخشند و پیچ و مهره های آن را سفت کنند تا در نهایت یک فرآیند مثمر ثمر برای کشتی ایران باقی بماند. برای تثبیت یک چرخه، یک روند تدریجی و پیوسته لازم است تا با آزمودن روش های مختلف در نهایت یک روش همیشگی نهادینه شود. ذکر این نکته هم لازم است که هیچ قانونی بی ایراد نیست اما قوانین بهتر و کم ایرادتر همیشه وجود داشته و کمک حال افراد و سیستم های حاکم بوده اند و اصلاح قوانین همواره بهترین راه برای رسیدن به یک شرایط ایده آل است.

چهار؛ هر چقدر برگزاری انتخابی کشتی آزاد با شکوه بود، به همان اندازه نبود چنین فرآیندی در کشتی فرنگی عیان و مشخص بود. کشتی فرنگی در سال های تحت هدایت بنا، هیچ گاه روند مشخصی برای برگزاری انتخابی نداشته و سرمربی تیم ملی این بار هم با برگزاری انتخابی در تنها یک وزن، نشان داد اعتقادی به برگزاری مسابقات مستقیم و عادلانه ندارد و با شیوه گلخانه ای نفراتش را انتخاب می کند. شیوه ای که شاید در کوتاه مدت نتیجه دهد اما در بلند مدت ستون های کشتی را از بیخ و بن، ویران می کند و بهتر است فدراسیون کشتی برای این موضوع هم فکر چاره باشد.

پنج؛ هرچقدر مسابقات کشتی زیبا بود و حضور تماشاگران در آن چشم نواز، به همان اندازه نظم و انضباط توی ذوق می زد. از همان بدو ورود به سالن، ماموران حراست اندک بودند و هیچ نیروی انتظامی، یگان امداد یا ویژه ای هم در سالن دیده نمی شد. با گذشت زمان تمامی جایگاه های ویژه و خبرنگاران، از افراد ناشناس پرشد و رفته رفته کار به رختکن و تشک کشید، تا جایی که در کشتی های حسن یزدانی و کامران قاسمپور، رختکن از تماشاگرانی پر بود که برای گرفتن عکس یادگاری هجوم می آوردند و هیچ مامور حراست یا پلیسی برای جلوگیری از آن ها حضور نداشت، در کشتی حسن یزدانی هم آن فاجعه به بار آمد و مشخص نبود اگر بلایی سر یکی از این کشتی گیران می آمد، چه کسی پاسخگو بود؟ نکته ای که نشان داد نظم و انضباط همچنان گمشده بزرگ مسابقات ورزشی است که تا فاجعه ای پیش نیاید، کسی فکری برای آن نمی کند.