کار و کاسبی پورتو با طارمی!

جی پلاس؛ باشگاه پورتو قصد دارد مهدی طارمی را به فروش برساند. با توجه به درخشش طارمی و نقش پررنگ او در موفقیت های فصل گذشته پورتو این تصمیم شاید منطقی به نظر نیاید، اما از آنجایی که فوتبال یک صنعت و یک تجارت است، این تصمیم کاملا منطقی به نظر می رسد.

باشگاه پورتو حاضر است از بازیکن کلیدی اش و گلزن اصلی تیمش دست بکشد، اما نه به هر قیمتی. آنها فقط در شرایطی مهاجم شماره یک خود را به فروش می رسانند که تیمی حاضر باشد 20 میلیون یورو برای او بپردازد، یعنی 5 برابر قیمتی که آنها طارمی را از ریوآوه خریداری کرده اند.

باشگاه پورتو این توان را در خود می بیند که با این مبلغ بتواند 5 خرید ارزان قیمت اما موفق دیگر مانند طارمی داشته باشد تا جای او را پر کند. از سوی دیگر سن و سال طارمی به گونه ای است که او بیشترین قیمت ممکن را در حال حاضر دارد و در سال های بعد حتی با ادامه روند موفق فعلی به دلیل بالا رفتن سنش، مسلما کاهش قیمت خواهد داشت.

پورتو استفاده تمام را از مهاجم ایرانی اش برده است. با او جام ها و افتخارات را به دست آورده، پولی که برایش پرداخته 5 برابر کرده و حالا می تواند به گزینه های دیگر فکر کند. گزینه های دیگری که می توانند پروژه های فوتبالی - اقتصادی جدیدی برای پورتو باشند. پورتو به خوبی جایگاهش را در فوتبال اروپا می داند.

مسئولان پرتغالی باشگاه می دانند که تک قهرمانی اروپایی آنها با مورینیو نمی تواند به معنای حضور آنها در جمع تیم های الیت اروپا باشد. آنها به خوبی می دانند که هیچ گاه بارسا، رئال مادرید و منچستر نیستند و نخواهند بود. با درک این نکته در همان جایگاهی که هستند بازیکن را به سقف فوتبالی باشگاه می رسانند و سپس با مبلغ خوب آن بازیکن را به باشگاه های برجسته انتقال داده و درآمدزایی می کنند. مانند اتفاقی که برای لوئیس دیاز رخ داد و راهی لیورپول شد.

این اصول ساده و بدیهی ترین دودوتا چهارتای فوتبالی است که نیاز به داشتن مدرک اقتصاد هم ندارد؛ خرید بازیکنان مستعد کم نام و نشان، بازی گرفتن آنها و سپس به فروش رساندن با قیمت بالاتر. کدام بیزینیسی را در دنیا می توان یافت که 4 میلیون یورو را ظرف مدت بسیار کوتاهی تبدیل به 20 میلیون یورو کند!؟البته جدایی طارمی از پورتو قطعی نیست و اگر پیشنهاد درخور توجهی داده نشود، مسلما این باشگاه الماس ایرانی اش را مفت از دست نخواهد داد.

این روند دقیقا در فوتبال ایران معکوس است. بازیکنانی که عموما قراردادهای قبل و بعد از حضورشان در ایران به اندازه ده درصد پولی که در ایران گرفته اند نیست. در نهایت نه فروشی وجود دارد نه سود آوری. ادامه داستان کار سختی نیست. قراردادی عجیب و غریب که یک مدیر نالایق بسته و شکایتی که فیفا در آن حکم به محکومیت طرف ایرانی می دهد.